Kardelene MEKTUP

• 30 Haziran 2013 Pazar 00:18:34

Henüz ten tene değmişken hasret, tam da dayayacakken acılarımı omuzlarına çıkıp gittin…

Bin bir gece masalım, yoksan uykular aman. Bir umudum bin umutsuzluğum, çöl yangını zemheri üşümüşlüğüm.

Issızlık sensiz sessizliğim. Yanık baharım, gözlerim yorgun taşımaktan hayalini.

Ah göğsümdeki yara serap ol çölüme bitsin anlık da olsa bu çekilmez susuzluğum. Ay belledim karanlığımdaki varlığını, yıldız yıldız düşerken gözlerime sevdan.

Bu vebali taşır mı dünya koynundan ebede kavuşmak yoksa sonunda. Sevabına göçer mi göğsümüzdeki zırhlı neferler konduğumuz kabre.

O kadar yorgun ki kırgınlığım, tek seni istiyordum yanımda dünyaya küsüp büyüdükçe korkularım koparmak istiyordum bütün bağlarımı tüm insanlardan bağlanıp sana.
Ey yar ömrün aşkına feda, dön!

Sude nur haylazca