Torbasına elini sokup yaşlı adam iyice karıştırdı önce.Sonra buruşmuş bir kağıt parçası çıkartıp okudu:

’Demir...’

Neden erkekti O?Çünkü yaşlanmak bir kadına hiç yakışmıyordu ve kadınlar sadece bilge olamazlardı.Hep bir yerlerinden muzurluk,şuhluk akardı.En olmayanını bile hafifçe gıdıklasanız iş çığrından çıkıverirdi.Bilge kadınlar böyle olurlardı mecburen.Çünkü kanları zehirliydi.Oysa erkekler öyle miydi?Hem çabucak yaşlanıveriyorlardı hem de yaşlandıklarında nemrut bir hal alıyorlardı.Bu yüzden kahverengi çuvaldan bozma torbayı karıştırmak da bu adama düşüyordu.

’Demir...’dedi kendinden umulmayacak kadar yüksek bir sesle.’Kim konuşmak ister Demir hakkında?’
’Ben...’dedi ateş grubundan bir kadın.Ses tonundan da belliydi,ateş saçan gözlerinden de belliydi farklı olduğu diğerlerinden.Biraz da eli maşalıydı galiba.
’Uzun yıllar kendi başıma savaştım.’dedi.’Sonra bu Demir çıktı karşıma.Artık biz tek kişiyiz,benim olan senin,senin olan benim dedi.
’Eeeee,ne var bunda?’diye sordu aceleci ve erken doğmuş bir velet.
’Sen sabır nedir bilir misin?Git öğren nedir!’dedi kadın Ona ters ters bakarak.
’Eli maşalıymış gerçekten.’dedi içinden yaşlı adam.Onun karısı olmasını istemese de hoşlanarak bakmaya başlamıştı artık bu cengaver kılıklı kadına.
’Sonra ne yaptı bu hayta?’diye sordu.
’Önceleri iyi gibi göründü.Fakat sonra değişti.Verdiği sözleri tutmadı. Baskı uyguladı. Yapma dediği her şeyi kendisi yaptı. Bir süre geçince her şey değişti.Daha da kötüleşti.Defalarca uyardım kendisini benim için duygular önemlidir diye. Uyarılarımı dikkate almadı.Bir gün de aramızdaki her şey bitti.’
’İyi olmuş!’dedi yaşlı adam.’Madem uyarılarına kulak asmamış, demek ki sevmiyormuş seni.Hangi seven erkek,elinden kaçırmak için bir kadını her şeyi yapar ki?’
’Evet sevmediği kesin.’dedi kadın.’Arada sevgi yokmuş, sadece şehvet varmış ki, umursamadı. Ben de yürütmedim artık.’
’İyi yapmışsın.Var mı başka bir ekleyeceğin?’dedi yaşlı adam elini torbaya uzatarak.
’Var!’diye bağırdı kadın.’Şimdi aradan zaman geçmişken bana çok büyük hakaretler etti.’dedi.
’Neeeee!’diye bağrıştı ateşin başındaki herkes.Yaşlı adam hariç ve kadın.
’Yoksa Ona bir sözün mü vardı hala?Vaatte mi bulunmuştun?’dedi.
’Hayır yoktu.Artık beni sevmediğini söylüyordu ve ayrılalı aylar geçmişti.Artık kendime yeni bir dünya kurmama ne engeldi?’
’Hiç bir şey!’dedi yaşlı adam ve ayağa kalktı.
’Seviyorsan sevdiğine sahip çıkacaksın.Sevmiyorsan arkasından lanet okumayacaksın.Sen bırakmışsın,O da gitmiş.Suçlayacak birisi varsa kendinsin.Kadınına sahip çıkamamışsın.’
’Oysa ben düşman olmak istemedim kimseyle.’dedi kadın üzgün bir ifadeyle.
’Bütün Demirleri getirin!’dedi yaşlı adam ve orada bulunan herkes ceplerinde demirden yapılmış ne varsa çıkartıp ateşe attı.

O gün bu gündür;bütün demirler ATEŞ’te yanmaya mahkumdurlar.
Yanar yanar,söner ve tekrar yanarlar ebediyete kadar...