Tak Tak Tak

• 23 Haziran 2013 Pazar 23:34:02

Gecenin bir vakti soğuktan donmaya yüz tutmuş karların arasında arkasına bakmadan gidiyordu. Korkuyordu ve kaçıyordu. Artık neredeyse koşuyordu ve arkasına bakmaya bile cesaret edemiyordu ama yaklaştığını hissediyordu. Nefesini ensesinde hissediyordu. “Aman Allah’ım” diye geçirdi aklından ve daha da bir hızlandı. Hiçbir şeye dikkat etmeden nefes nefese apartmanın kapısını açtı ve yaşlı bacaklarından umulmayacak bir çeviklikle merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladı. Çıktı, çıktı, tırmandı. Bir an durup merdiven boşluğundan aşağıya baktı, hiç ses yoktu ama o aynı hızla devam etti. Kapısının önüne geldiğinde cebinden anahtarını çıkardı ve hızlıca kapıyı açmak istedi ama telaştan anahtarı düşürdü. Yine aldı, elleri titriyordu ama yinede kapıyı açabildi; hemen içeri girdi, kapıyı kapattı ve üzerindeki paltoyu atıp ışıkları bile açmadan kendini yatağın içine attı. Yorganı kafasının üstüne kadar çekti. Sırılsıklam terlemişti. “Hayır, hayır” diye aklından geçirdi. Bu zamana kadar nasıl da kaçmıştı ondan. Gençliğinde arkadaşlarıyla eğlenirken, şehirler arası yolculuklarında, daha sonra ailesiyle beraberken; çocuklarıyla, torunlarıyla vakit geçirirken nasıl da kaçmıştı. Tam bunları aklından geçirirken bir anda bir ses duyuldu. Tak. Tak. Tak. “Hayır” diye düşündü. “Buldu beni”. Ardından zile basıldı. İki defa, üç defa, dört defa. Defalarca…
- Hayır kapıyı açmamalıyım. Belki de beni evde yok zanneder.
Bu arada ses iyice yükselmişti. Tak. Tak. Tak!!! Yaşlı adam artık nefes alamayacak kadar sık nefes almaya başlamıştı.
- Allah’ım acaba kimi arasam? Kimi aramalıyım? Kimden yardım istemeliyim?
Artık zil kesintisiz olarak çalıyordu, aynı zamanda kapıya da vuruluyordu. Tak. Tak. Tak. Tak. Tak. Yaşlı adam artık kurtuluşunun olmadığını anladı. İnanmak istemiyordu ama biliyordu ki bunca yıldan sonra yakalanmıştı, üstelik yardım isteyebileceği de hiç kimse yoktu. Artık sakin bir şekilde yataktan çıktı, karanlıkta zar zor yolunu bularak kapıya doğru gitti. Kapıya alabildiğine vuruluyordu. Kapının önünde durdu, derin bir nefes aldı ve kapıyı açtı!!! Kapıda kimse yoktu.

12.12.2010 Pazar saat 23:25