Hayat ne kadar da monoton öyle.Her sabah kalk çay suyunu koy.Yumurtaları ocağa koy.Kahvaltı hazırla ,yetmiyormuş gibi herkese kalk diye yalvar.Sonra kahvaltıyı topla ,bulaşıkları hallet.
Bitiyor mu ?Nerede!
Evi topla ,temizle.Yemek yap,ütü yap,cam sil.Neyse abartmayalım ,o kadar da temiz değilim .Her gün cam silmem ki,ütü de yapmam ama diğerleri yetiyor.
Aynı şeyler işte,hayat çok sıkıcı.
Denize girmek,araba kullanmak,gezmeye gitmek hepsi benim gözümde aynı şeyler.Güzel bir yemek yemek ,beğendiğin bir şeyi almak çok sıradan.
Peki ne olmalıydı?.Uçak kullansam belki eğlenirdim.Y ada deniz altına dalsam,aslında düşünmedim değil ,dalgıçlık kursunu duymuştum İzmit’te.
Balık tutmak eğlenceli midir ? Yok ya ,acırım ben o balıklara.Balığı severim, ama öldüğünü görmemeliyim.Onu oltadan çıkarırken ağlar,kendime lanetler okurum. Ondan sonrada acile kaldırıp yaralarını sararım,ne anlamı var. Zaten dokunamam da!
Bisiklet kullanmayı bilmek isterdim.Öğrenemem mi ?Yanımdaki ümitsiz insanlar öğrenemezsin dediler.Bu yaştan sonra olmazmış ,çocukken öğrenilirmiş.Biz çocukken kızlara bisiklet alınmazdı,ne saçma! Bu ülkede dil de öğrenilmezmiş ,yanımdaki ümitsiz insanlar öyle dedi.
Peki bu ülkede ne yapılır?
Çok sıkıldım Taksime mi gitsem ?
Şimdi canım motorsiklet kullanmak istiyor,hem de çok fena taktım.En eğlenceli yanı sanırım ‘’A kadına bak ‘’ dedikleri an olsa gerek.Ben hayata sınırlar çizen insanların ,çizdiği sınırları bombalamayı seviyorum sanırım.Ellerinden geldikleri kadar kural koyuyorlar.
Ben şimdi çok sıkıldım !
Biri beni kaçırsa ne eğlenceli olurdu.Şurdan bir adam geçiyor.’’Hey kardeş beni kaçırsana hiç sorun çıkarmam desem ‘’ ne olur?
Ya da uçağa binsem ,korsanlar uçağı kaçırsa.Ne olacak ki ,hiç de korkmam.Niye korkayım ki ,nasılsa onlar da içinde.
Ölmek yok gezmek var,şöyle bir tur atmak var!