Bu gün benim doğum günüm. Bu gün dört yasımın bitip beşe girdiği gün. Bu gün eskimiş bir sevgilinin saçlarının sepet örgüsünden sincap çevikliğiyle sıyrılıp atlayışımın günü.
Uzun hasretin hastane kapısında sarılmakla kavuştuğu gün.Ve o günkü öpüşme uzantılarının tezahürlerinin tüm yaşamıma yansıyacağı günün dönümü..
Çocukluğumu bekleyeceğim biraz daha;büyümek mi? Yaşlanmak mı? Yaşamak mı ? Henüz bilmiyorum hiç birinin cevabını.
Hiç bir yaradan kan kaybetmeyen insanlarla tanışıyorsun git gide.. Yazik..! Hainlik yapışmış insanoğlunun fikrine; bir segah makamı misali dügâhtaki kısa duruşlarla, her yere geçiş serbest ...
Bu gün benim doğum günüm ve ben düz yolda yürürken düşüyorum. Evet,çocukluğumu beklemeliyim.Yaşlanmak için erken,büyümek için ise
geç kalmış hissediyorum.
Güçlü bir motora bağlı gibi hislerim,küçük ayaklarımın artık sana ait olmayan gelişiyle gidişi eşit; bak! Sözlerini anlamadığım bilmem nece söylenen bir türkünün gözyaşlarımın yanaklarıma değmesi kadar masum ve samimiyim halbuki...Anlatamıyorum.O halde büyümemişim hala..!
Ve şimdi çektim ellerimi gökyüzünden,ay beyazmış güneş turuncu banane..Önemi yok artık poz verdiğimiz fotoğrafların.Ellerin ellerimde,kalbim yanık bir intikam kokusunda kaldı..
Ve kanamıyor yaralarım,kan dondu beynimde, bir aşk daha sustu dilde..Kanat çırpamaz hiç bir keklik artık gönlümde, ayakları ve gagası kadar kan kırmızı izlerin, belirgin geçmişimde.
Bu gün benim doğum günüm , ilk günkü kadar ağlamak gerekli kutlamaya..
Önce eyvallah,sonrasında estağfirullah demek istiyorum. Bizi bekleten,üzen hayat ve onun ekibinden çıkmış olmayı ümid ediyorum.Buralardan değilim,beni severek okuyor olmanız,sizin de buralardan olmayışınızdandır...Doğum günüm vesilesiyle hepimize kutlanmaya değecek bir hayat temenni ediyorum..

ALMILA ERDEM