- 2793 Okunma
- 52 Yorum
- 0 Beğeni
ŞÜKRETTİM...
5 ARALIK 1996 idi tarih.Hayatımın en buruk mutluluğunu yaşadım.anne oldum....Herkesin mutluluktan uçtuğu bir anı ben buruk yaşadım.Ama şükrettim.. Sağlıklı bir kızım vardı. Küçücük, yumuk yumuk, boncuk gözlü.
Hayatımn anlamı oldu.Yaşama sebebim oldu. Herşeyim oldu.Eşim,sevgilim,arkadaşım,en yakın dostum,kardeşim,kızım herşeyim.Yalnızdık ama şükrettim. O vardı...
Birlikte büyüdük. Herşeyi birlikte yaşadık. Birlikte ağladık birlikte güldük.ŞÜKRETTİK...
Çünkü biz vardık dimdik ayaktaydık.Hani filmlerde vardır ya talihsiz aileler her şey omların başına gelir. Biz onlardandık. Ama şükrettik. Bizdik çünkü kocaman yıkılmaz bi biz.
11 sene dopdolu, kocaman 11 sene biz olduk. Yanyana olmazsak nefes alamıyoduk. Şükrettik, çünkü biz vardık..
Çok üzdü beni son zamanlar.Aslında hiç yapmazdı.Kızdı bana.Dinlenmediğim için kızdı. Hep yorulduğum için kızdı. herşeyi düşündüğüm için kızdı.Tatil istedi su istedi. Şükrettim.
çünkü o isteğinide yerine getiriyodum.
18 AĞUSTOS 2007 o çok istediği suya battı kızım.Çıkmadı... Çıkamadı... Çıkartamadım..
Hastanede gördüm onu sonra. Şükrettim.. Yaşıyordu. Zordu ama yaşıyodu..
Sabaha kadar direndi küçücük bedeni.Yoruldu ama direndi. Şükrettim.. Çünkü bizim için direniyodu kızım..
19 AĞUSTOS 2007 doktor geldi içerden. Yüzü buruk. Ağlamıştı doktor.. KURTARAMADIK dedi. Melek uçtu. Şükrettim.Acıları bitti..Birde otopsi istediler kestiler küçücük bedeni. Şükrettim... Ya mezardan çıkarsalardı..
21 AĞUSTOS 2007 ankarada toprağa verdim kızımı. Şükrettim...Ya bir mezarı olmasaydı...
Herşeye şükrettim... Herşeye şükrettik. BEN dim. BİZ olduk.. BEN kaldım.. ama şükrettim.
Ben doğruyu yaptım...
YORUMLAR
Bu mükemmel ve şükreden yüreği tüm kalbimle kutluyorum. Ve sizin gibi yürekler hâlâ var olduğu için ben de şükrediyorum. Bu gün googlede hazırlamayı düşündüğüm bir yazım için ( eskiden aşklar nasıl yaşanırdı konusunda ) araştırma yaparken size tesadüfen rastladım ve okudum. Önce okuduğum ( Düzeyli birliktelik ) adlı şiirinizdi. Ve ardından buradaki tek yazınızı merak ettim. İyi ki de merak etmişim. Teşekkür ediyorum size.Diğer şiirlerinizi de okuyacağım zaman içinde. Sevgi ve umutla, şükürle kalınız.
ARKADAŞ YAZINI OKUMAK ŞİMDİ NASİP OLDU OKUDUGUMA MI YANAYIM YORUM YAZARKEN YUTKUNAMADIGIMA MI YANAYIM SİZEMİ YANAYIM DİYEREK BU YORUMU YAZMAYA ÇALIŞIYORUM ARKADAŞ ŞÜKRETMEK TABİKİ EN BÜYÜK ERDEM SİZİ BU KONUDA TAKDİR EDİYORUM HER İNSAN BU ERDEMİ GÖSTEREMEZ BİRDE SİZ SABIR TAŞIMISINIZ BE ARKADAŞ DEMEDENDE GEÇEMEYECEGİM ALLAH SİZE SABIR VERSİN DİYEREK KIZINIZIN KALAN ÖMRÜNÜDE SİZE VE SEVDİKLERİNİZE NASİP ETMESİ DİLEKLEERİMLE SAYGILAR SUNARIMM...
Anne olmanın mutluğunu yaşamışsınız. Onunla bir olup, kısada olsa sevginin ve saygının tadını anlamışsınız. Bunlara ŞÜKÜR edip, tanrıya dua etmişsiniz. Acı son karşında isyan etmeden SABIR etmişsiniz. DUALARINIZIDA eksik etmemişsiniz. SİZİ KUTLUYORUM.
Allahın vediği nimetlere ŞÜKÜR edebilmek, verdiği derlere SABIR edebilmek, kalanı içinde DUA edebilmek.....
SEVİN Kİ, SEVİLESİNİZ.
SAYIN Kİ, SAYILASINIZ.
ÇALIŞIN Kİ, BAŞARILI OLASINIZ.
MUTLU EDİN Kİ, MUTLU OLASINIZ.
Veren Allah, alan Allah!..
Kız çocuk doğdu mu, ortadirek çatırdar, derler. Talihi nasıl olacak, yüzü gülecek mi?
Kolay değil. Allah sonsuz sabır versin. Allah cennet kuşuna rahmet eylesin. Sizlere şefaatçi olacak, İnşallah.
O, sırasını savdı. Ya biz? Bizler nasıl can verecek, O HUZURA hangi yüzle çıkacağız?
O şimdi cennette... Nimetler içinde... Sabi çünkü...
Yürekten Sabr-ı Cemil!
Rabbim sabrı cemil versin cümle dertlilere.
Şükür nimetin karşılığıdır, çünki şükür artırır onun için elem ve kederlere şükredilmez hamdedilir ve ya sabredilir.
Nimetlere şükredelim acılara sabredelim öyleyse dimi.
Aslında sabır da istememek lazım sabır istemek musibet istemek demekdir musibete sabırsa zordur her zaman beceremeyiz
Ama bir musibet başa gelince de Rabbim sabırlar versin cümlemize deriz.
Dünya ahret saadetler dileğiyle Selamlar
Yazınızı okudum. Daldım gittim kendimi yazdıklarınızın içersinde yaşadıklarıma gittim. Ağlayamdım ne hikmetse ağlayamıyorum ağlamak istiyorum ama olmuyor. Bende sizin gb bir evladımı toprağa verdim. Yıl 1988 temuz ayının 2 si kendimin kullandığı trafik kazası neticesi kaybettim. Kabullenmek çok zordu ama insan oğluyuz işte nelere dayanıyoruz. Sizi çok iyi anlıyanlardan biriyim desem inanırsınız sanırım. Bende şükrediyorum sakat kalmadığı için , sizin yazınızda belirtikleriniz gb mezarının olması benim tesellim. Allah cc kimseye evlat acısı ile terbiye etmesin diyeceğim İşAllah büyük konuşmamışımdır. Allah cc size sabırlar versin.
Hikayenizi okuyunca sarsıldım.
Eşini kaybetmiş ve ilk çocuğu özürlü doğan biri olarak sizi çok iyi anlıyorum.Keşke yazmasaydınız diye düşünüyorum.Daha çok üzüldük ve üzüldünüz.Unutmaya başka şeylerle avunmaya bakın ama şükretmeyin bence.Hep şükretmekten,saflığımızdan çaresizliğimizden yararlanıyorlar.Kabul edin artık sonu karanlık bir uykuya dalacağız hepimiz.Ama ben erken ayrılmalara içerleniyorum o kadar.Bu ayrılmalarda tabii ki elimizde olan ya da olmayan hatalar ve olaylar var,belki başka suçlular da.Ama kadere razı olmak en aciz davranış bence.Çaresizlik olmamalı hayatımızda.Başka bir çocuk yapmayı ya da evlat edinmeyi deneyin derim.Ya da çok zor ama unutun derim.
Saygılarımla.
Herşeye şükrettim... Herşeye şükrettik. BEN dim. BİZ olduk..
"... BEN kaldım.. " ama şükrettim.
DEĞERLİ KALEM ,SEVGİLİ DOST ;
yazınızı çook geç okuduğum için kendime kızdım..oysa zaman zamanda olsa şiirlerinizi okuyordum..inanırmısınız size yeminle söylüyorum resme baktıkça sanki üzüleceğim yazı yada şiirin remedilmiş halini görüyordum..ve nedendir bilmem,İçim tarifsiz bir hüzne bürünürdü..siz sadece anlamaya çalışıyorum yara sizin acıyan yan sizin..anlamak ne kadar teselli olursa o kadar işte elimizden gelen...Ne zordur evlat acısı.Ama her şey yaradandan.Kaderin önüne geçilmiyor işte.Şükür ve sabır ne büyük nimet ve erdem..sizin bizden üstünlüğünüz ve farkınız bu işte..cennet mekan ,melek yavruya yartandan rahmet sana sabır ve metanet dilyor, dualarım seninle diyorum..
Yazınızı okudum çok üzüldüm çünki bende bir anneyim ama sabrınız şükrünüzü taktir ediyorum hayatta hep mutlu olmanız dieğiyle başarılar diliyorum beni tanımıyosunuz ben bu aileye yeni katıldım ama ben sizi gördüm konuk olarak katıldığım bir toplantıydı bu ogün karar verdim bende bu ailede olmalıyım dedim .SEVGİ VE SAYGILARIMLA
Yazınızı okudum çok üzüldüm çünki bende bir anneyim ama sabrınız şükrünüzü taktir ediyorum hayatta hep mutlu olmanız dieğiyle başarılar diliyorum beni tanımıyosunuz ben bu aileye yeni katıldım ama ben sizi gördüm konuk olarak katıldığım bir toplantıydı bu ogün karar verdim bende bu ailede olmalıyım dedim .SEVGİ VE SAYGILARIMLA
Bu nasıl bir sabır ve şükürdür..!
çektiğim nefes içimde kuruyor şuan.Alalh gücünüze güç katsın.Her daim.
O bir melekti. Ait olduğu yere gitti..
Ahirette annesini kurtarmak için..!
Bunun için seviniyor olmanız lazım.Her türlü acısına rağmen.
Zaten bizlere birer emanet değil mi ki evlatlarımız..?
ne konuşabiliyorum..nede yazabiliyorum şu an.
Sabrınız daimi olsun ablam...
Hep yanınızdayım.
Aman Allahım.
Bir insan ruhunun bu denli yüceleştiğini, Rabbimizin gülümsediğini gördüm.
Yaradan diyor ki: Bazı kullarım acı yaşar, sınarım onları, bazıları isyan eder, ruhuna ululuk üflediğim bazı insanlar da tüm bu acılara karşı dayanma güçleriyle insanlığa örnek olurlar. Katımda değerleri artar, onlar hep şükrederler. Şükredenken gönülleri ruhları bereketlenir. Onlar için sakladığım büyük ödüller vardır.
Düşünün evlat acısıyla yanıp tutuşan bir hanımefendi her şeye rağmen Yaradana şükrediyor. Şükür gerekçelerini sıralıyor. İrkilten bir insanlık dersi aldım.
Şahsımın da bir kızı bulunmaktadır. O küçükken bir rüyada, şehrin altından geçen bir akar suya düşüyordu, kurtarmak için dalıyordum, o batıyor ben bir türlü ulaşamıyordum, ellerini uzatıyor, ellerimi uzatıyor bir türlü tutamıyordum. Hızla derine batıyordu ve sonunda onu kurtaramıyordu.
Uyanıldığında müthiş bir ter ve korku. Odasına gidip sabahlara dek yanaklarını saçları dokunup varlığını hissetme duygusuyla şükretme...
Bir rüya bile günlerce, yıllarca ve hala insanı etkilerken, suda evladını yitiren bir ananın duygularını anlayabiliyorum.
Ve O hanımefendi şükrediyor.
Rabbim..
Ya mezardan çıkarıp da otopsi yapsalardı diyor bu anne.
Ve şükrediyor. Gömütlükteki yerini bildiği için şükrediyor.
O senin sevgili kullarından. Kendilerini Rıza adındaki duygusal ve güzel ruhlu kardeşiyle sanat ortamlarında gördüğümüzde, o insani bakışlarına ve simasına verdiğiniz ödülden nurlu ışık ile bezediğiniz çok kolay anlaşılmaktadır.
Acıların en büyüğüne yaşamalarına rağmen..
Rabbimm. Varlığınızı gülümseten insanlar var şu dünyada.
Tüm canlı ve cansız varlıklar için verdiğiniz ve vereceğiniz nimetler için şükretmenin tam sırası.
Bunları söylettiğiniz için şahsınıza minnettarız ey şair.
Sevgili arkadaşım yazını gözyaşlarıyla okudum tüm yaşadıklarını bende 27.07.2008 de yaşadım. Ve hastanede doktor beni yanına sesleyip acı haberi verdiğinde dünyam yıkıldı sandım.
Kendimden çok annesine ne diyeceğim diye ağladığımı başkalarından duydum. Benim Melkemde suyu çok severdi ve sevdiği suda bizlere veda etti. Allah inşallah sabrını verir.
Biliyorum ana yüreği çok zor ama baba yüreğide anadan aşağı değil ben şimdi kızımın acısını yaşayamadan annesini ve ablalarını teselliye uğraşıyorum onların durumlarını gördükçe içim kan ağlıyor ama dışa vuramıyorum. Gizli gizli ağlamak zorundayım. Allah zisede bizede sabır versin.
Tüm yaşadıklarını yaşadık savcıdan bende otopsi istemedim ama engel olamıyorsunuz. sekiz yaşına gireli 3 ay olmuştu. Yinede Allahıma bin şükür diyoruz seninde saydıkların gibi bir mezarı bile olmayabilirdi. Bütün bunları ben eşim ve diğer çocuklarımı teselli için söylüyorum ama içim yanıyor.
aydin58 tarafından 8/13/2008 4:40:20 PM zamanında düzenlenmiştir.
ağlattın beni olsun canın sağolsun....aynı acıları bende yaşadım..5 yaşında maviş maviş bi oğlumu kaybettim .oynarken ham toprağa düşmüş kafasına taş gelmiş ...hacettepe çocuk bölümüne yetiştirdim.4 saat ameliyatta kaldı..umutlarla dualarla bekledik.ama sizinde bahsettiğiniz gibi doktorlar yüzü asık kurtaramadık sediler....beyin kanamasıymışş...biliyomusun nede kolay söylediler..yıl 1986..halen gözlerim dolar gelir..bunu yaşamayan bilemez allah kimseye yaşatmasın..o gün bu gündür gömdüm oğul seni topraga gömdüm türküsünü dinleyemem dinlediğimde boşalır gelirim......ne diyim allah bütün acılara sabırlar versin hoşçakalın
İçim burularak okudum ve iç burulmaması mümkün olmayan bir olay elbette en güzel olanı yapmışınız Allah muhafaza şükür değilde isyan etseydiniz elinize ne gelirdi onu geri getirebilirmiydiniz elbette güzel ettiniz şükrettiniz Allah onun mekanını cennet sizese şefaatci eylesin ki bu böyledir onlar orada gerekler ikitanede benim kızım küçük yaşta vefaat ettiler bebektiller ve orada gerek olduklarını biliyorum nefse ağır gelen hakkında hayırlıdır unutma mutlaka onun için öyle hayırlıydı mevla sevdiğini yanına alır ve her canlı ölecektir Allah sabrınızı şükrünüzü artırsın dilinize yüreğinize sağlık şükrünüzü güzel dile getirmişsiniz kaleminiz daim olsun susmasn
Haşim Kalender
Asil Dost.Seven sevdiklerini hep o gülen yüzleri ve güzel anilari ile hatirliyor.Kaybettiklerimizi daima öyle yadedecegiz.Ne varki insaniz iste.Hocanin dedigi gibi Merhametli olan aglarmis.Hep sükrediyoruz zaten.Mesela bazilarini Melekler tutarmis.Amma benim kizimi tutamadilar Sükür yinede,Sehit sayilirmis.Birinci evde yangin cikmis,ikinci eve sirayet etmis.Benim yavrum ücüncü evde.13 Agustos 2006.Sabaha karsi saat 3.25.Giyinmis cantasi elinde kurtarilmayi bekliyor.Kizimin bulundugu 3,katta ates yok diye 2.kattaki insanlari aliyorlar.O ara bir patlama yavrum betona cakiliyor,tutamiyor kimseler.Sükür.sadece kizima oluyor olan.Evet onlar sehit sayilirlarmis,Sefaatci olacaklarmis bizlere,sükür.Esim bitti tükendi,Psikologlarda o gün bu gün.Babalar tas ya saklayacak acisini gözyaslarini.Taki kendi ile basbasa kalana kadar.Geceler hicran saatleridir artik.Kimseler göremez.Ne yaparsiniz emaneti veren alir.bunada sükür.Allahim düsmanima bile evlat acisi yasatmasin.Mekanlari cennet olsun,tüm yavrularini kaybedenlere sabir dilerim.
Zehra hanim benim yazi bölümünü okumaya zamanim olmadigim icin aslinda pek okuyamiyordum.
Simdi okudum burayi ve aglamamak mümkün degildi.
Allah rahmet eylesin. Güzel yüreginiz bu aciyida icinde saklayacaktir.
Hayat böyle acimasiz malesef. Dertler hep üstüste geliyor.
Insalah bundan sonra hayat size iyi davranir.
Allah hic kimseye yasatmasin diyorum.
Bundan sonra daha mutlu bir hayat diliyorum...
Ah Zehra'cım... Yazını okurken tüylerim diken diken oldu...Gözlerim doldu..Allah evlat acısını kimselere vermesin...
Ayrıca şükretmek çok güzel bir şey..beterin beteri var derler...Bu kadar acı içinde şükretmen yüreğinin güçlü ve inançlı olduğunu gösterir...Allah sabrını bol versin..sadece bir yazımı yoksa gerçek yaşanan bir olay mı bilmiyorum ama, yazından çok etkilendim..Sanki o acıyı bende yaşadım...
Böyle acılar yazılarda olsun..Gerçekte kimseye yaşatmasın Rabbim...
Sevgilerimle kal güzel kardeşim...Hep mutlu ol...
Zehra Hanım ,
Yazınızı ben de geç okudum.Onun için kendimi suçluyorum.Kızınıza Allahtan rahmet dilerim şiir dostum
İnan biraz duygusallığımın da etkisi işle ağladım.Sizi daha önceleri tanımış olsaydım en azından o zaman yanınızda olur , acınızı paylaşırdım . Allah size sabır versin .Siz size yakışanı zaten yapıyorsunuz.Şunu iyi bilin ki sizden daha acı ,daha elim olanlar oluyor.Çünkü bunun farkında olduğunuzu anladım yazınızdan.
Sevgilerimle hoşca kal şiir dostum.
zehra hanım yazınızı çok geç okuduğum için özür dilerim.nimeti verende alanda Allahtır.siz bunu iyi bilenlerdensiniz.Rabbimin imtihanı farklı farklıdır.hepsinin kendine göre zorluğu vardır.sabretmek ,şükretmek yani sizin yaptığınız kula yakışandır.
Rabbim sevgili Dereni cennetine koymuştur inşallah .Allahtan size sabrı cemil niyaz ediyorum.
selam saygılar sunarım...
Şairem , yazınızı yeni okuyabildim , özürümü kabül edin ...
Evvela ALLAH tan rahmet diliyorum kızınız için ...
Allahın rahmeti üzerine olsun , inanın çok üzüldüm çünkü o acıyı biz de yaşadık , 19 ağust.2000 tarihinde de 18 yaşında bir erkek evladımızı su da boğulması neticesi kaybettik...acınızı çok iyi anlıyorum .Arkadaşlarla pikniğe diye gitti ırmakta boğuldu bir daha da geri dönmedi ...
Onların ikiside şu anda inanın şehitlik mertebesindeler keşke bizlerde onların mertebesine ulaşabilsek ama her insana nasip olmaz . ALLAH geride kalanlara ve size hayırlı sağlıklı öürler versin .Bu dünyada sabreder ve şükrederseniz mutlaka öbür tarafta mükafatını göreceksiniz .Şöyle bir şiirlermi inceleyecek olursanız 2000 yılından sonra kendimi tamamen tasavvufa verdiğimi şiirlerimden anlayacaksınız .
SEN ÖLMEDİN isimli şiirimde resmini görebilirsiniz ...
hoşca kalın esen kalın ve kendinize iyi bakın . Çünkü bu beden bize emanet ...
Ağustos deprem felaketiyle insan olan her yurttaş sizin
yaşadığınız acıları birlikte yaşadı.Günlerce hıçkırıklara boğulduk.Ne yazık yapacak hiçbir şey yoktu.Ancak manen
destek olabilirdik.
Yaren Ali Dostun dediği gibi Allah'tan geldik yine O'na döne-
ceğiz.Allah vaadinde sadıktır.Su'da ölenlerimiz Şehid merte-
besindedir buyuruyor.Siz bir şehide Annesi ve kızınız biiz-
nillah cennetliktir ve siz orada mutlaka buluşacaksınız.
Ebedi bir hayatta beraber olmak daha ne istenebilir ki.
Saygılarımla Allah'tan Sabır diliyorum.
Sevgili hemşehrim ve dostum.İçim tarifsiz bir hüzne büründü.Ne zordur evlat acısı.Ama her şey yaradandan.Kaderin önüne geçilmiyor işte.Şükür iyi bir sabır hocasıdır.Aman isyan etme şairim.En doğrusunu yapıyorsun sen.Mutlaka mükafatını verir Yüce Mevla.O temiz ve asil yüreğinden öpüyorum seni.Umarım mahşerde o melek kızını sonsuzca koklar öpersin.Saygı ve dualarımla...
21 AĞUSTOS 2007 ankarada toprağa verdim kızımı. Şükrettim...Ya bir mezarı olmasaydı...
Herşeye şükrettim... Herşeye şükrettik. BEN dim. BİZ olduk.. BEN kaldım.. ama şükrettim.
Ben doğruyu yaptım...
Bu ne kadar asil iman evladınıza rahmet dilerken, yazınız Allah tan geldik yine ona döneceğiz itikatını perçinler gibiydi, ana yüreğinize sabır diliyorum
saygı ve selamlar...
Sözün bittiği yer, burası olsa gerek...hayatımızda keşkelerimiz o kadar çokki, belki çok sorguladın kendini, keşke tatile gitmeseydim, keşke,keşke,keşke. ama inan sevgili zehra..o yazgı yazılmış ve filim orada bitecekmiş.şu yanlış dünyada, fazla kirlenmeden, tertemiz bir melek olarak uçtu gitti gök yüzüne.......göz yaşlarımdır bu yazıya yorumum.içimin acısıdır.bir an zehra, yerinde olmadığım için sevindim biliyormusun...ve inan ağlıyorum........................
o öyle bir yerdeki şimdi size gülümsüyor merak etmeyin kanatlanmış melek
hocam yine ağlıyorum yeminler sana benimde ıkı evladım var oğlum 1994 doğumlu kızımsa 2001 sana allahım öyle bir güç vermişki şükür yazamıyorum ınanın sadece sizin gibi şükrediyorum herşeye
Sevgili can. İçerim burkuldu. Dizelerinizi hep okuyordum fakat dilim varıp yakıştıramıyordum ölümü o tertemiz bedenlere. Allah sizlere sabır ve metanetle birlikte uzun ömürler nasip etsin. Dilerim cennette meleklerledir şimdi onun bedeni. Yüce tanrımın sevdikleridir yareni. Sabır her zaman yoldaşınız olsun
Can dostum.Yazıyı okuyunca ne kadar zor koşullarda Hayata tutunmaya çalıştığını gördüm. Şükretmek, şükretmeyi bilmek bence büyük bir meziyet. Çocuklarımız bizlere Allah'ın bir emaneti. Yine öyle bir meziyete sahipsinki, ne güzel hislerini kaleme dökebiliyosun. Hani bir söz vardır;acılar paylaştıkça azalırmış.
Yüreğine kalemine sağlık..
Selam ve dua ile..
ÜSTADIM .MERHABALAR.
BEN GÖZÜ SULU BİR İNSANIMDIR.
DAHA DOĞRUSU ÇOK DUYGUSAL ,AĞLAYAN BİRİ OLDUĞUM İÇİN ,BUGÜN AĞLAMAYACAĞIM DEMİŞTİM .
FAKAT: BU YAZIYA (KADERE.)ve BİR ÖNCEKİ ,ŞİİRİNİZE .BENİ GÖMDÜNÜZ ,
AMA. KENDİMİ AYNEN SİZİN GİBİ ...ŞÜKRETMEKLE AVUTTUM.ŞÜKÜR.
...BÜTÜN (.EVLATLAR.)GÜLLER BİZİM DEĞİL GELİB GEÇİCİ KİRACILARDIR .
ÇÜNKİ.(CENNETTEN )GELDİKLERİ İÇİN MUTLAKA .CENNETLİKLERDİR .!!!!!!
BİZLER DEĞİL ONLARIN TEK SAHİBİ VAR.
SAHİBİNE DÖNMÜŞLERDİR DİYEREK.
ŞÜKRETMELİYİZ.
ERCİYES'TEN SAYGILAR.
.YAREN.. ALİ KIRBIYIK.
..KAYSERİ.