GÖKKUŞAĞI

• 9 Haziran 2013 Pazar 21:02:06

.Bazen diyorum ki,
Tut kolundan haykır gök gürültüsü gibi. Gir o karanlığına gecenin karanlığını parçayan bir şimşek gibi. Yağ tüm ruhuna SARILsıklam et her bir yağmur damlası kadar kuru kalsın benliği.
Sonra bakıyorum.
Ben kendini ıslatamayan bir bulut misali çökmüşüm yerlere puslu bir sis gibi. Yanına geldiğim ne benden alabildi bir damla nem ne de farkedebilir kendi ettiğini .

Ama yine de ;
Gökteki güneş yerdeki deniz durdukça. Her sis yükselir karışır bulutla arşa. Yerden aldığı bir kaç damla yaşla. Tutar kolundan sırılsıklam olmuş ruhu çıkarır uzaklara. İşte o ışıl ışıl ana vermişlerdir bu adı. Gökkuşağı...