DÜŞLERDE KALASICA

• 5 Haziran 2013 Çarşamba 15:29:43

bu ilk mutluğum değildi
bana bir beden büyük gelen
bazen ceketimin kolu eksikti
bazen yakamda kocaman bir lekeydin sen
Her seferde dönüp kendimi soruyordum kendime
görmemiş oluyordu kör olası
aynadaki aksim bir yabancı cüzamlıya bakar gibi baktı bugün yine
yılgın kendinden, korkan bakışlarla gülümser gibi yaptı dudaklarım
kırık bir bakışta kırıldı kalemimin ilk hecesi
ve alfabenin ilk harfinde sendin
onun için hep seninle başlardım kelimelerin alın yazılarını yazmaya
akşamları erken gelmişliğime dem vururdum gramofonun tozlu sesinde sana kızardım ağız dolusu küfürlerimi sakallarımın arasına saklayarak 60, 70, 80 ler diye onar onar atladım yılları bazen avaz avaz Goodbye My Love Goodbye diye inlettik sokakları ve bilmezdim sende gelip duraklayacağım çağlar kapandı ardımdan gürültüyle bebekler doğup ağladı yürüdü ve (n)ben(i )büyü/düm büyü/düm koocaaaaman ol/dum geç/ti şimdi sende soluklan/acağım diye düşünürken çarpıntıyla dün doktora gittim b/aşka uzun üfürümler varmış yüreğimde uzun yürüyüşler önerdi doktor açık havada
ve ya/sakladı sana olan düşüncelerimi artık senden sadece bir doz alıyorum resminin köşesine kıvrılıp kapatırken gözlerimi uzak düşler kuruyorum ben saçlarında bir kurdelesi düşmüş kız olurken sen sadece yüreğimdeki sancıya eşlik ediyorsun uzun bir mesafenin ardından yürüyüp bir bahçenin ortasında duraksamaktı bizim birbirimize yakınlığımız maalesefler ve tüh keş kelerle yıkıyorduk her sabah yüzümüzü gözyaşlarımız bile ayrı yol alıyordu t/adları b/aşka düşüyordu şimdi sen b/aşka kırılmış yol çizgilerinin üstünde keskin virajlarla yalpalayıp takla attığımız çizgilerin son sapağında kader çizgimizi çizmek istiyorsun bana çok geç artık şimdi sana çooook erken sevgili sana çok erken derken son düşü de kovalıyorum düşlerden uzaklara senden geriye kalanları toplarken bir daha yeminliyim sevgili bir daha tutulmam düşlerde kalasıca kal.