şiir yazamıyorum
Şiir yazmak için oturdum bilgisayarın başına. Başlayıp siliyorum, silip başlıyorum.
Nitekim vazgeçiyorum.
- İnsanın keyfi yerindeyken yazması ne kadar zormuş.
Demek ki; şairler acılarından beslenir diyenler haklıymış. Vay be!
Korkmasam Allah’ın kınamasından oturup dua edeceğim az biraz hüzün diye. Böyle de manyağa bağlayasım var.
- Heyyy!
Yeni bir kıta keşfetmiş gibisin. Herkesin bildiğini yeni fark etmiş olmanın sende yarattığı coşku şaşırtıyor beni!
Defterdeki deniz-ce adına kayıtlı şiirleri yazan sen değil misin?
- Elbette benim. Hırsıza benzer bir halim mi var?
- Elbette sensin ama o şiirleri nasıl yazdığının farkında değilsin? İlginç!
-Nesi ilginç?
Her şeyi!
-Heyyy, orada dur!
Yıllarca her ve hiç ile başlayan kelimeleri bitişik yazdıktan sonra, şu world’ün kelimelerimin arasını açması hiç hoşuma gitmiyor.
Ben herşey diyorum o her şey. Ben hiçbirşey diyorum altını kırmızıyla çiziyor. Bilgisayar bile tercihlerime müdahale ediyor!
Şikayetçiyim hakim bey!
-Konudan sapma yeteneğine hayranım!
- Aramızda kalsın ama ben de hayranım kendime. Bu aralar aynadan gözümü alamıyorum, tü maşallah!
Saclarımda değişiklik yapmam iyi oldu sanki. Kendimi tam anlamıyla yaza ve tatile hazır hissediyorum.
-Yaşasın öğretmenlerin herkesçe üç ay bilinip iki ay olan yaz tatilleri!
- Yaşasın sömestr!
-Yaşasın halkların özgürlüğü!
-Yaşasın ...
Yine uçtun. Nerden geldin halkların özgürlüğüne falan?
Şiir yazamadığından bahsediyordun az önce. Az biraz hüzün falan diyordun. Yok ama ben ümidi kestim senden. Dikkatini iki dakika bir konuda tutamayan birinin üzülmesi imkansız hatta ütopik geliyor artık bana.
-Sence dikkat eksikliğim mi var? Okulun rehberlikçisine gidip bir form da ben mi doldursam?
Ya hu sen ne demeye getiriyorsun şimdi!
-Bişey dediğim yok!
-Bir şey olacaktı canım!
- Peki, bir şey dediğim yok .
-Ya ne diyordum unuttum bak senin yüzünden!
Az biraz şiir okuyayım iyisi mi. Belki İlhami gelir, parmaklarıma konar. Parmak demişken,
bir de manikür yaptırmak lazım tatile çıkmadan. Böyle bakımsız olmaz.
Sabah güneş kremi sürmeyi de unuttum cep telefonunda oyun oynarken. Bahçeye çıkmamak lazım. Of yaaa! Onca şeyi düşünüp yapmaktan akıl mı kalıyor insanda!
- ……..!!!
Kes sesini içses!!!
YORUMLAR
Yaşamadan yazılmaz acıyıda fedekarlığıda mutluluğuda yaşamak lazım.
Adam olmayan bir erkek çıkar ve şiirde yazdırır romanda
ERKEK VE ADAM
Erkek olmakla adam olmayı karıştırmamak gerek
ERKEK= bir kadını elinde tutmak için yalan dolan sahtecilik çıkar hissetmediği duyguları sözleri söyler.Erkeğin gözü çevresindeki herşeyi görür,Erkek sen gülerken yanındadır, Erkek basittir her erkek gibidir,Erkek kadını pek dinlemez,Erkek nasıl dudaklarında vucutunda kaybolsam diye cinsellik planları yapar,Erkek her güzeli beğenir hatta aşık olur
ADAM=Adam yalan değildir. doğruları söyler,Adam sevdiğinden başka herkese kördür,Adam sen ağlarken de yanındadır,Adam sevdiğini iliklerine kadar hisssettirir. Adam tavırlarıyla farklıdır Adam zorluklarla savaşır tek derdi kadını mutlu etmektir. Adam hep kadını dinler, Adam alnından öpeceği günü bekler,Adam yalnızca bir kadına aşık olur ve bakar
Arının konması için çiçek gerek,serçenin tünemesi için dal,sözü süslemek,duyguyu nakşetmek için hal,kalemin oynaması için dil,ve baktığı yerde görmek için gözün her sefer ,gözbebeklerinde her rengi görebilecek efsunlu fer lazım.
Bil ki ey şiir yazmayı gaye edinen,sen yazmadın o dizeleri sana yazdırıldı.
Kendinden bilirsen seninle yaşlanır ,sen küsersen dargın olur kelimeler.
Sen güldüğünde güller açar dizeler, fakat her ağladığında sırtını döner,kapaklarını örter duygulu haller.
Bir ayna karşısındakini gösterir,göz olanı görebilir,yürek alemi seyreder,söz dökülür libaslara bezenir şiir olur yüreğinden gelen bütün kelimeler.
İlham "hal" dir.
Ne cin ne peri ne de cam güzellerinin beklediği mahalle delikanlılarına benzer.
Eğer açık ise yüreğin antenleri,duyar,hisseder bütün söylenen cümleleri...
Oya işler gibi,gergefinde kalbin hislerle süslenir bütün kelimeler...
İçinden geçen ırmakların yataklarında uyuyan balıklar gibidir o şiirler.
Tutmasını bileceksin ki nasibin olsun.
Bekleyen beklenenin inisiyatifinde hapsolur.
Siz lütfen beklemeyiniz.
Kapının ardında başka bir alem var.
Kapıyı itin.
O dallarında çiçeklerin yakamozlar gibi parıldayan ağaçlar duygularınızın tercümanı olacak.
Sadece su nasıl hayat sunuyor ise çiçeklere...Siz de kalbinizle can verin kelimelere...
Selam ve saygı ile.
Amaaann ne güzel, Deniz-ce şiir yazamıyor oh oh keyfi yerinde. Tatile az kaldı oh oh şıkıdım şıkıdım şiir yazamıyor, napçaz şimdi çok üzülüyor.
Bir şişe kolonya alıp evine ziyarete mi gitsek. Kolonya da pahalıdır. Plastik bidon alıp eski şişeye dolduralım, paralar başk... kalsın. Sahi Deniz-ce doğru mu yazdım, ce peşinden koyuyoruz değil mi?
Yani sende Deniz desen olmuyor mu şuna, herkese ce yazdırıp duruyorsun. Bir sürü ce ce ce , ülkeyi batırıcaksın arkadaş.
Sahi ben bir şey yazıyordum da, neyse dönüşte görüşürüz artık.
:))
:)
Deli...
Kendi kendine konuşma bidaha böle sesli sesli...
Yazamıyorsun, yazamıyorum,
yazıyorlar işte.
Oku az.
Mevsimdendir, geçecek hem.
Velev ki ki geçmedi, var bir iki önerim, önce deneyeyim,
öldürmezse yazarım ben sana.
Ben yazmışım gibi hissettirdin yine :)
E, kendimi ben de beğeniyorum demek ki az bişi :(
Yaşasın soylu direnişimiz.
(Hangisi diye sormazsın, biliyorum, hepsisi birden işte )
Sevgimlesin.
Kalemine saygım ve selamımla şairim, yazarım her bişiyim.
Bende yazamıyorum,
Yok. Gelmiyor bir türlü. Bende salıverdim yakasını.
"Şiir hüzünden beslenir" doğru ama eksik. Mutluluktan da beslenir, dağdan taştan kurttan kuştan velhasıl gelince ilhami, herşeyden beslenir bence. Tatile çıkacağını anlamıştır o. O yüzden serbeset bırakmıştır seni. Çık tatiline, bak keyfine. Yinede kalemi elinden bırakıverme. Arada bir gelir, yazarsın. Bizde dostlarında bu fırsattan yararlanıp bir merhaba deriz dostumuza. Gözden ırak olma. Beşer bu, ne olur ne olmaz, Bakarsın şaşar. O açıdan hani.
Saygılar deniz-ce
Dostluk ve muhabbetle...
Sevgili Deniz-ce şiir hüzün ile besleniyor katılıyorum size.Hep oturup bir gülümseyen gülümseten şiir yazmak istesem hüzzam makamında çıkarım içinden...Bu sanıyorum kişinin yapısı ile ilgili.Ben hüzünle yaşamayı seviyorum sanırım.Dolayısı ile mutluluğu mutsuzluğa çevire biliyorum..) Bir de şu var akşam çok istememe rağmen kafamı toparlayıp yazamadım.Yazmak için sabahın erken saatleri yada gündüz uyuyup akşam geç vakit yazmak en güzel zaman birimi.Neşeniz bol olsun şiir nasıl olsa olur diyorum çok sevgiler...hayırlı kandiller...
Sen hep mutlu ol da şiir yazma,bu neşeni hiç kaybetme olur mu.Güzel yazıyorsun umut dolusun,Bu da gökyüzüzüne ne parlak yıldızlar dokuyacağının kanıtı.
Kendi ile barışık bir öğretmen,güneş aydınlığında çocukları dans ettirecek,Ne güzel.
Gün eksilmesin pencerenden Deniz-ce
Sevgilerimle