KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
1 NİSAN'DA AYRILMAK
Üşüyorum her gece ..Bu yaşananların hepsi bilmece.BEN ve SEN...Biz olmayı başaramamışız.Nasıl da bunca zaman sonra birden kavrıyor insan?
Hayırsızmış ettiğim dualarım...Avunmalıyım artık..Bilirsin sevgilim ayrılık sonrası elde var hüzün.An geliyor isyan ediyorum.Kafamda seni çarptığım,böldüğüm ve seni topladığım anlar var hep.Ve sonra senin beni çıkarışın hayatından...
Gerisi muamma benim için.Sonrası var mı , yok mu umursamıyorum.Ne varsa şu anda yaşansaydı, isyanlardayım..
Öyle bir kördüğüm ki aşkım, çözmek bile içimden gelmiyor.Görüntüsü ürkütüyor beni.Çığlık atmak istiyorum "Dön!" diye veya sormak istiyorum tüm şehre "NEDEN?" diye...
Anlaşılmak istedim ve anlaşıldığımı sandım.Anlattığını sandın ve ben anlamadım.Ne ben seninmişim.Ne sen benimmişsin.
Sen ve ben ayrıydık en baştan..Biz olmadık asla.Belki de çabalamadık yeterince.Saçma bu serzeniş ve bu isyan!Bir düşün yeniden başlasak bile an baştan, söyle kim çıkaracak artık seni baştan?
Zihnimde silinmez sahneler vardı sana dair ki silikleşiyor sanki yavaş yavaş.Sen sen ol benim güneşimden kaç.
Canını yakacak bundan sonra ateşim, dayanamayacaksın.Beni ilk öptüğün yerde hala bir iz olacak.Bırak beni benimle baş başa ve arkana bir dah bakma!
Yoruldum bilmecelerden, manasız kelime oyunlarından...Biz olamadık zaten.Ben ve sen .. Ve tek olamadık..Tek olmak uğruna kendimizi yaktık. Bilinmez kapıları açıp en yasaklı yollardan geçtik.Aslaları birlikte yaşadık..
Hatırla sevgili sana ilk gün ne dedim!!" Geçici bu hırs, geçici bu heves insana dünyada gerekli bir nefes."
Sen nefes alma sebebimi alıp götürürken düşündün mü ne yapar bu zır deli?
HEr evetin ardında bir hayır varmış meğer.HEr başlangıç hazırlar bizi sona.Her kaybediş yeni bir kazanıştır oysa.Sen beni kaybettin bu gece..Ben seni kaybettim bu gece...Peki neden çözülmedi bilmece?Tek isteğim duymak dudaklarından tek hece...Sen uzaklardan seslen "AŞK" diye şehre ve ben de yankılanan sesini duyarak en kalın sesimle "ACI" diye cevap vereyim gizlice.
Bizimkisi bir yap-boz...Ben yaptım ya, al sen yine boz.Hazırlıklıyım terk edilişlere ve inanmazsın belki SEN sevgilim ama ben bunun akibetini ilk günden beri hissettim.
Ayrılık şarkıları dinledim hep.O küçük meyhanede içerken içkimizi son kere.Gramafonda çalıyordu en matemli şarkılar ki hissedersin diye ayrılığın soğuk nefesini çok korktum sevgilim.Ki sen bilmezsin detayları.Detaylar seni boğar, yorulursun.Birinin hayatına yıldırım gibi düştün ve geldiğin yağmurla baharı getirmiştin.Şimdi gidiyorsun ve tutamam seni.Çek git sevgili, fakat bil ki beynimdeki tufan kötü ve gök fena gürlüyor..
Şehre haykırmalıyım ki şaka olsun sevgilim. Yoruldum, her 1 Nisan’da yazmamalıyım sana.Beni terk edişin mühürlenmiş kalbime ve her an aklımda.Bir şaka gününde beni terkettin ve bırak ladese devam edelim çünkü hala aklımdasın ...
Kandır beni bugün.Bana şaka yap ve" Seni hala seviyorum şakanın süresi uzadı sadece deliler gibi aşığım hala."de bana bugün bir kere de olsa.Sonra istersen şaka olduğunu söyle tekrar...Duymaya iihtiyacım var sesini çünkü; ben acayip özledim seni.Sen benim birtanemdin ve şaka gibi gittin hayatımdan. 1 NİSAN’da seni kaybettim.
İçimde hala aynı sevgi baki ...
Ve aklımda hala aynı bilmeceler,acabalar,keşkeler,sankiler,belkiler baki..
Sen ve sessiz gururlu gidişin beni uyandırdınız.Kabustayım hala.. 1 Nisan Kabusu yaşadığım.. Uykularım kaçıyor ve 1 Nisan gecesi asla uyumuyorum.Çünkü ben seni çok özlüyorum.
