Balkondaki yerimden caddeyi izlerken, ak denizin bu şirin kentinde sıradan bir pazar gününü yaşıyorduk. Cadde boyunca dizilen arabalar arasında oynaşan kediler. Çöp bidonları çevresinde geceden kalan son artıkları eşeleyen köpekler ve her şeyden habersiz, kafasını yarı beline kadar çöp konteynerlerine sokmuş, geri dönüşümlü atıkları toplayan çocuklar. Günün ilk görüntülerini veriyordu. Sabahın ilk saatleriydi. Bu 19 mayıs sabahında Akdeniz’de, yani Anadolumuzda insanlar habersizdiler günün anlam ve öneminden. Çocukluğumuzu ve gençliğimizi çalanlar bayramlarımızı da çalmıştı. Gün sıradan bir gündü cadde boyunca gerdana dizili inci gibi parlayan ay yıldızlı bayraklar yer çekimine direnerek uçuşuyordu. Kimseler yoktu, heyecan yoktu. Sokak bomboştu. Evlerindeki insanlar, sabahın ilk saatlerinde eli kalem tutanlar yada tüm ümitlerini insanlardan kesip, kendine sanal bir dünya yaratanlar. Bu 19 mayıs gününü sayfalarına taşıyarak kendince devrimler yapıyordu. 2013 yılında bu güzel vatanın Akdeniz kıyılarında, turunç tadındaki şirin kentte bir 19 mayıs günü böyle yaşanıyordu.

Naci SÜSLÜ