- 605 Okunma
- 2 Yorum
- 3 Beğeni
İÇİMİZDEKİ ÇOCUKLA BÜYÜSEYDİK KEŞKE //
“Birgün, köylüler yağmur duasına çıkmaya karar verdiler,
Duaya, içlerinden sadece bir çocuk şemsiyesiyle geldi “… (alıntı)
--------------------------------
Neden?
1- Çocuk inanacak kadar saf, temiz ve samimi olduğundan şemsiyesi ile geldi, yani, yağmur yağacaktı, buna inanıyordu.
2- Köylüler ise bu işin kesinlikle olmayacağına, yağmurun yağmayacağına inandıklarından şemsiyesiz gelmişlerdi.
Sonuç;
Duadan sonra bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında ıslanmayan tek kişi şemsiyeli çocuk oldu !
İnsan, çocukluktan çıkıp yaşlandıkça saflığını, samimiyetini ve inançlarını yitirerek yaşlanıyor.
İnsan inancını yitirirken özünü de kaybediyor sanki.
Yaşlandıkça çocukluğumuzu özlememiz boşuna değilmiş demek ki !
*muzaffer yıldırım
YORUMLAR
Hocam, aslında biz günahlarımızın çoğunu yetiştirildiğimiz aile ocağımızdan alıyoruz herhalde..Çocuklar daha bebekken, onların meleklerden ne farkı var? Bir kısmımız büyüdükçe iyice şeytanlaşıyoruz. Şeytanın aklına gelmeyen işlere girişiyoruz. Ellerinize sağlık..Saygı ve selamlarımla...