2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
638
Okunma
“Birgün, köylüler yağmur duasına çıkmaya karar verdiler,
Duaya, içlerinden sadece bir çocuk şemsiyesiyle geldi “… (alıntı)
--------------------------------
Neden?
1- Çocuk inanacak kadar saf, temiz ve samimi olduğundan şemsiyesi ile geldi, yani, yağmur yağacaktı, buna inanıyordu.
2- Köylüler ise bu işin kesinlikle olmayacağına, yağmurun yağmayacağına inandıklarından şemsiyesiz gelmişlerdi.
Sonuç;
Duadan sonra bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında ıslanmayan tek kişi şemsiyeli çocuk oldu !
İnsan, çocukluktan çıkıp yaşlandıkça saflığını, samimiyetini ve inançlarını yitirerek yaşlanıyor.
İnsan inancını yitirirken özünü de kaybediyor sanki.
Yaşlandıkça çocukluğumuzu özlememiz boşuna değilmiş demek ki !
*muzaffer yıldırım
Cevap Yaz