Düşünce Devinimindeki Mutluluklar 20

• 28 Mayıs 2013 Salı 19:22:27

20-Toplumsal gelişme ve ittifaklar; zorunlu merkezi otorite gereği, zaten totemleri hiyerarşik oluşun (ast üst-aşama ilişkisi, örgütleşişiyle) sıralanmasına sokulmuştu. Böylece tarihsel sosyal gelişimin nesnel yasası, bizim bilinçaltımızın olup biteni fark etmemizle, yeni durumun dönüşülmesi ve yeni durumun farkına varılışla sosyal bilinç edinilmesinin adımlarını atmak için, o; 360 tane Kabe putunun kırılacağı günü beklememize bizi çoktan hazırlamıştı.

Toplumun bu tür ittifakı ilişkili birliktelikler, o günlerin sosyal tevhidi içinde barışla sürecek olmasını düşünmeyiz bile. Birlik yapılan şey sosyal anlamalı zıtların birliğidir. Bu zıtların yeni yapı içinde yeni düzlem salınımında bambaşka fraksiyonla (mezhebi- yorumsal, çoklu olan mantıkla bakışımın bölüngü) saçılışları zamanımıza kadar gelen bir kaşıma oluşla yumuşak karındırlar. Geçmiş zaman zaman böylesi bir panteonu, başarmış ise eğer, bu o gün için görülmesi gereken ve geleceğe doğru uzayan bir demokratik birikmeli kültürel eğilimidirler.

Sadece bu mu? Hayır, örneğin Roma’da M.Ö. 27’de Agrippa tarafından yaptırılan tapınak bir panteondu. Yani tüm pagan (köylü) tanrıları, Roma’nın ele geçirdiği, diğer önemli ülkelerin, önemli tanrıları, burada ibadete açık tutulup sergileniyordular. Yani panteon; antik Roma’nın, imparatorluğunun uyruğundaki tüm tanrıların bir arada oluşunu sağlamak için yaptığı amaçlı bir gerektirmedir.

Panteoncu totemi sergilenmenin uslara ve imparatorluktu realitenin yapısına yansıyan birlik (tevhit) görüntüsü, bunun bilinç oluşla realiteye uygulanması sürecini ve oluşumunu çoktan başlatmıştı bile. İsa’ca düşünce bu verimlilik içinde oluştu. Verimin zorunlu eğimine rağmen karşı sosyal ve oligarşik direncin basıncıyla İsa’ca süreç zorlukla oluşmuştu. Süreç İsa’dan 325 yıl sonra ancak İmparator Konstantin’in icazeti ile egemenlerinde ideolojisi olmaya başlar.

Sosyal yapı içindeki inan mantıklı anlayışların kendi ön oluşumları olan tarihselliği; önceden hazırlanmamış oluşla, hiçbir yeni sosyal etki ve hiçbir yeni sosyal genetik miraslarınız; tarihsel oluşmasaydı sonraki hiçbir yeni inanç, hiçbir yeni din ve hiç bir yeni ideolojiler pat diye birden oluşamazdı. Böylece İsa’cı düşünce sürekli restorasyonlarla bu feodal dönüşümün meşruiyeti yönetim ilişkisi içine sokulacaktı.

Panteon, Marduk’çu tekleşen tanrı çekim merkezi içinde, aynı tapınak birliği (tevhidi) içinde özümsendi. Panteon, o uyrukluk içinin milleti oluşumlarındaki, milleti totem ve yaratılıştı destanlarıydı. Tapınaktı tevhit anlayışı, o birlik toteminin sağında, solunda, önünde, arkasında olan totemlerin özelliklerini kendi sıfatı sayışla ittifak totemi, tevhidi olmuştu.

Örneğin; ilk taslak tek tanrıcı yapı ve tek tanrıcı anlayışın evrim numunesi olan Marduğun 50 tane sıfatı vardı. Tek tanrı fikri ilahçı anlayışlı dönemin evrilmesi ile ortaya çıktı. Şunu da unutmayın. İlahlar döneminde yaratma fikri yoktur. İlahlar düzenleme işiyle, isim verme işiyle, emzirme işiyle (süt annelik yapma yoluyla iki ayrı totem grubu, temas eden kardeş gruplar yapmakla) meşguldü. Yaratma fikriyle ilahlar önce yaratan tanrı ve tanrıçalar oldular.

Başlarda Marduğun, şu üç özelliği; kendi yaptırım gücü arasında ısrarla saymakta olması, geleceğin oluşum envanterlerine kaynaklık eden oluşmaların adımı oluşla hayli manidardır. Bu ittifakı kurumlar meşruiyetliği şunlardı. Kutsal süt emmiş olmanın zorunluluğu. Bir ilahe tanrıça tarafından isminin verilmiş olması. Ve kişinin bir ilahe tanrıçanın ilk oğlu olması gibi vizeler açılımı bilinmesi gereken tarihsel oluşmanın ana konturlarıdır.

Örneğin: “ Uruk kralı kendisini şöyle meşrulaştırırdı. “Adı An olan (Utu olan), ilahça verilen; ve İlahe Ninhursagın sütünü emen; Ve yine Uruk Tanrıçası Ninabuhadu’nun ilk oğlu olan Lu-gal-zaggasi’m derdi. Bir kral neden kendisini böyle tanımlamak gereği hissederdi acaba? Tarihsel oluşum çok çok önemlidir.

Her bir ilah tek bir işi düzenleyen ilahtı. Örneğin; hayvanlara dek işleri Dumuzi düzenliyordu. Adalet işletini Nanşe ilahı düzenliyordu, Enki bilge bir tanrı idi vs. Bu demektiki elli tane ayrı ayrı milletin panteon tevhitti totemleri, Marduğun ittifakı totem yaratıcılığı sıfatı oluşla ittifak edilmesi, tanrıların tek tanrı tevhidi anlayışı içinde sürece, yepyeni düşünceyle aks edişiydi.

Panteonu tanrıların birliğine giden adımın, tapınak algılı birlik oluşla; her bir katılımcı milletin totemleri bu ilk tevhitçi kapsak içinde aynı değer ve önemle, ittifak totemi gözetimindeki aynı yerde bulunmalarının birliğiydi. Tıpkı eski Kâbe gibi. Ve bu tür panteonlar kültürlerde vardır.

İlk erken dönemler totemi, etnik atasoy oluşun totemi anlayışları; ittifakı dönemle birlikte henüz adını tanımlamadıkları oluşma olan millet olmanın, deşip dönüşmüş; yeni biyolojik ve kültürel melezleşmenin evrimini başarmıştı.

Artık etnik totem, milleti düzey ve düzleme göre; geride kalışla bir geri oluştu. Milletlerin totemi anlayış ve bir birine göre totemlerini adlandırışları, ilahi yapı içinde kavranacaktı. Totemleri bir arada cem edişin tevhidi olan politeisti yapı; çoklukta birliğin sezilmesi oluşla ilahların politeistti görünmelerinin anlayışıydı. Ve ittifakı yapı, politeisti totemlerin çoklu görünümleri içine gelmeleri; azıtıp sapıtmanın tapınmasıyla değil, her bir etnik yapının kimliği olan totemlerinin bir araya gelmesiyle birden ve kendiliğinden bir belirmeyle yansımıştılar.

Bu yansıma ittifakı çekimin totemleri bir araya getirmesiyle zorunlu olarak oluştu. Totem en başta bir kimliktir. Bu kimlik ilk başta grup aitliği oluşla grup dokunulmazlığı kazanmanın size vizesidir. Totemin tapınılma vasfı, daha sonradır. Totemler kimlik zıtlığından oluşan dayatma ve meydan okumanın direnci hoşgörüyle aşıldı. Eş deyişle bu müsamahayı, görmeden; hoş görü, monoteist dinlerle gelmiştir demek, tam bir yalandır. Ve tarih bilincinden yoksun oluşla tarihi ve tarihsel bilinç kesikli sürekliliğini ve tarihsel anlamayı engellemektir. Bir oluşmanın kendisinden önce ve zorunlu bağıntılarını yapamayan düşünme kör noktalarını oluşturmaktır.

Siz kendi bünyenizin sindirmesi gereken besin malzemesini başka sindirim sistemlerine ihale yapamazdınız. Ancak bir halde yapardınız o da sizin sindirim sisteminin işe yaramaması halinde, başka sindirim sistemlerini bu iş için kullanırsınız. Bu da sizin hastalıklara ve kurgusal etkilere apaçık olmanızla, bağışıklık sisteminizin zayıflamasıdır.

Yeni bir yapı kendisinden önceyi hem hoşgörüce eder; hem onu içerir. Yeni yapı içerdiği bu örnekçeleri eğer, büker. Kendi sindirim sistemine göre şekillenmelerini güncelleyişle, aktüel kılmanın eklerini yapar. Kimi demode olmuş ortam sunu verilerini de tiksinçle iğrençlik gibi aşağılamaların tabu yasağı ile sosyal söylemin sembolizmi üzerinde sosyal yapı dışına atar.

Yeni yapı yeni izleğini oluşturur. Hem eski olanı yıkıp aşar. İçeriğindeki eski envanterleri siz, yepyeni sanırsınız. Böylece eski ölür. Yoksa yeni ikame olamazdı. Değişme ve dönüşmesini yapamazdı. Yeni kendisini eskinin yerine koyamazsa var olamazdı. Üstelik monoteist dinlerin kimi yapılarda, hoşgörüsüzlüğü kendisine ikame etmenin şiar hak ihdası yapması vardır.

Bu zorunlu anlayışla mevcut politeist anlayışları yakıp yıkmış; kılıçla dağlamıştır. Bunların Hıristiyanlık dönemindeki Hıristiyanlığın bir imparatorluk dini olmasıyla başlayan sürecine bakan olayların kısa bir kronolojik dökümü ilerleyen bölümlerde verilecektir.

Sürecek