Son ile mi biter yolculuk yoksa son ile mi başlar mutluluk? Nasıl bitirdiysen öyle başlar derler. Peki nasıl bitirmek lazım mutluluk ile başlamak için?

Her insanın bir fikri, bir zikri, bir hayali, bir düşüncesi var bunun için. Bu son için insanın düşüncesi önemli mi veya değerli mi? Bir son hazırlanmış orası belli. Sona hazır mıyız muamma. Ertelemedeyiz elimizdeymiş gibi. Bu da her zamanki gibi kendimizi kandırmacalarımızdan. Orada bir yerde bizi bekliyor sessizce. Zamanı belli sadece adımımızı oraya atmamızı bekliyor.

Çözemiyoruz ne zaman biteceğini bilemiyoruz. Ne yapmak kalıyor geriye o zaman? Beklemek mi koyun gibi? Hayır beklemeyin. Koyun da değiliz sürü de abi! Beklemeyin. Üstünüze geliyorlarsa üstlerine gidin. Öğrenin. Öğrenirken düşeceksiniz, olsun düşün. Yeter ki düştüğünüzde kaldıracaklar yanınızda olsun, tepenizde değil.

Açın gözlerinizi, görün hakikati mutlu olacaksınız. Mutluluğa koşmak zor değil. Mutluluğu bulmak zor değil. "Arayan bulamaz. Ama unutmayın ki bulanlar arayanlardır.".