KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Çocuk Yüreğini Diri Tutmak
Hani bazen hissettiklerimizle dolup taşarız anlatmak isteriz ama bir türlü anlatamayız. Yaşadığımız zorluklar yüzünden bazen yüreğimiz yorulur, hislerimize tercüman olacak bir liman ararız.Duyguların deniz dalgaları gibi sürekli değiştiği, sevginin ve öfkenin med-cezirler gibi yer değiştirdiği zamanlar yaşar yüreğiniz. Bazen bir şiirin mısrası, bir roman’ın sayfası yada bir ezginin nakaratı sizi alıp götürür gençlik yıllarınıza ve dersinizki; Mucizeler misali her şeyin mümkün olabileceği inancımı bana tekrar versen. Hayata ve insanlara dair kalıplaşmış fikirlerim olmasa ve ben o büyümeyen çocuk yüreğimle hayatımı yaşayabilsem; evet her yetişkin insan’ın içinde büyümeyen ama gizlenen çocuk vardır.Çok sevdiğim bir dostum bana demiştiki. ’içindeki çocuğu öldürdüğün zaman yaşanlanmaya başlamışsın demektir’
Başkası olmayı, kimliklere bürünmeyi hiç sevmez çocuklar. İçindeki çocuğu muhabbetle besleyip, aşkla büyütenler safiyane duygularını hiç yitirmezler.Cesurdur çocuklar! Yere, zamana, muhataba bakmaz entrika bilmez çocuklar.Çabuk küserler ama kin tutmaz çocuklar. Onlar sadece ama sadece kendileri gibi olurlar. Bir çok düş katili var;büyüdükçe, umutlarını, güvenini, masumiyetini kaybedenler var.Hayata çocuk yüreği ile bakmayı başarabilmek; içindeki çocuğu besleyen ve ona değer verene gülümser...
Neden güveni değil de, kuşkuyu öğretiyoruz çocuklarımıza "onlar bizim geleceğimizin neferleri" diyoruz da. Neden sevgiyi değil de, sevgisizliği öğretiyoruz neden?
Özündeki çocuğu katletmeyen, o safiyeti her dem diri tutabilenlere ne mutlu!
YORUMLAR
Özündeki çocuğu katletmeyen, o safiyeti her dem diri tutabilenlere ne mutlu!
Bu güzel paylaşımın için seni kutluyorum....
Bunlar çok doğru tespitler bence de. İnsan içindeki çocuğu yaşattığı nisbette masum ve saftır. Duygularını bu oranda besler. Bu oranda dünyanın acımasız yüzünü şirinleştirebilir. Ve dünyayı kendi tesirinde tutabilir. Oysa büyüdükçe öğreniyoruz yalan olduğunu her şeyin değil mi?
Sevgiyle kucaklıyorum güzel yüreğini..
Haklısın. İnsan içindeki çocuğu öldürdüğünde tehlikelileşiyor. Tebrik ederim Kıymetli Arkadaşım.
Neden güveni değil de, kuşkuyu öğretiyoruz çocuklarımıza "onlar bizim geleceğimizin neferleri" diyoruz da. Neden sevgiyi değil de, sevgisizliği öğretiyoruz neden?
Güzel bir mesaj emeğinize sağlık...
hayatın tümü çocuklukta geçer...
çocukluktur mayamızı oluşturan yapı ve onarıcı yarın...
çocukluktur adımıza parantezler,içerikler ve detaylar kazandıran hamur...
hayatın toplamı ve çarpma işlemi çocuklukta geçirdiğimiz ilk altı yılı kapsar.o zaman ki ruh halimiz,ne verilmişse ona göre kalıbını almış.o yaştaki olumlu-olumsuz durumlar ömrümüzü etkiler ve yönlendirir...
çocukluk çağımızla artı ve eksilerimizi geleceğe taşırız.iyi olmamız ve kötü olmamız çocuklukta yaşadığımız nevruzların damgası vardır kalan dönemlerimize...
MESELCİ
...
Başkası olmayı, kimliklere bürünmeyi hiç sevmez çocuklar. İçindeki çocuğu muhabbetle besleyip, aşkla büyütenler safiyane duygularını hiç yitirmezler.Cesurdur çocuklar! Yere, zamana, muhataba bakmaz entrika bilmez çocuklar.Çabuk küserler ama kin tutmaz çocuklar. Onlar sadece ama sadece kendileri gibi olurlar.
...
Yüreğinizde beslediğiniz güzellikleri ne mutlu ki bizlerle paylaşıyorsunuz. Rabbim sizden razı olsun.
Böyle yürek yazılarına çok ihtiyacımız var. Hele bir de çocuklarımız olunca daha bir dikkatli olmamız gerekiyor.
Bu gönül yazınızdan dolayı tebrik ve teşekkürlerimi iletiyor, selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum efendim.
Rabbime emanet olunuz.
egitimci38 tarafından 3/29/2008 9:28:21 PM zamanında düzenlenmiştir.
