Günlerim hep hayal etmekle geçiyo.
Çünkü hayal etmezsem mutlu olamıyorum hayat bana acı veriyor.
Her dakika her saniye onun hayalini kuruyorum.
En azından 1 -2 dakıkada olsa kendimi iyi hissediyorum.
Ben kadere fazla inanmam ama bazende kader benim acımdır diyorum ve susuyorum.
Hayatım acı weriyorsa bana kaderimdir deyip geciyorum.
Bu hayat gelip geçiçi oldugundan dayanmaya calısıorum ama dayanamıyorum ve her gece aglayıp sabah nefretle kalktıgım her günümün berbat geçesinden artık bıktım.
Ben sadece ve sadece benim olan ve bana guvenen ve onunla hayal kurmak istiyorum.
Ama bu onu göremicek kadar kör ve umrunda bile degilim ve bu dahada acı veriyor bana, umutlarımı gün gectikce kaybediyorum ve o umudum tukenmek uzere sadece senin gezmek elinden tutup mutlu olmak istiyorum cok sey istiyorum ? neden yaa neden ben neden seni unutamıyorum :(