- 1427 Okunma
- 10 Yorum
- 1 Beğeni
ELİF
Elif, 13 yaşlarında, çok şeker bir kız.
Ankara’da Hipodrom’a yakın bir açık hava düğünündeyiz. Elif, masasından kalkıp, masa etrafında dönerek Ciciannesinin arkadan boyunu sarılıyor.
Sevgiyle..
Bu öylesine bir sevgi ki… Gözlerinden okunuyor…
Sonra bir başka akrabasına..
Burada herkes hısım akrabadır… Elif’in annesi benim halamın kızıdır. Diğer konuklar da hep hısım akrabadır. O nedenle başka birine de sarılması kimseyi şaşırtmaz ve tepkisini de çekmez. Ama benim çeker…
“Elif!” diye sesleniyorum…
Elif bana baktığında,
“Ben buradayım” diyorum.
Elif kız, bir koşuda geliyor ve bana sarılıyor. Tüm sevgisiyle…
Zaman geçiyor, Elif yine ayağa kalkıyor. Yine önce Ciciannesine… Sonra yine bir başka akrabasına.
Yine benim tepkim…
“Elif!”
Bana bakınca bu defa;
“Jale Yengen orada” diyerek eşimi gösteriyorum…
Elif tereddütsüz, tüm sevgisini verircesine ona da sarılıyor.
Düğün güzel geçiyor. Çok güzel oynuyor Elif. Onun için güzel geçmeyen ayrılık zamanı geldiğinde oluyor. Çünkü Elif, anne ve babasıyla, İstanbul’a dönecek; Ciciannesi ise Giresun’a.
Elif sımsıkı sarılıyor Ciciannesine. Bırakamıyor. Bir süre öyle sarılmış duruyorlar. Elif’in gözleri yaşlı, Cicianne ise metin olmayı başarıyor…
Herkese cömertçe sevgi dağıtıyor Elif. Sarılıyor herkese…
Ama her 1-2 kişiden sonra yine Cicianne’ye. Hem de yine sımsıkı. İlk defa sarılıyormuş gibi. Yine uzun süre ve yine gözlerden yaş…
Serkan Abisine de selam gönderiyor Elif. Bu yaz asker olduğu için görememiş…
Elif gidiyor, Cicianne kalıyor…
Kim bu Elif ve Cicianne?
Ciciannelerin belli bir anlamı var mıdır dersiniz?
Cicianne, Elif’in Giresun’da oturan dayısının hanımıdır. Cicianneyle eşi de dayı-hala çocuklarıdırlar. 2 kızı, bir oğlu olmuştu Ciciannenin. Artık çocuk yapmayı düşünmüyorlardı. Öte yandan görümcesinin çocuğu olmuyordu… Görümce-yenge görüşüp bir karara varıyorlar… Bir çocuk daha yapacak ve görümcesine verecek. Hamile kalıyor. Hamilelik süresince değişik duygular yaşıyor. Evladı başkasına hediye etmek nasıl bir duygudur bilinmez. Ama o buna hazırlamaya çalışıyor kendisini.
Doğumdan sonra 15 gün emzirebiliyor Elif bebeği. Söz verildiği gibi görümce küçük Elif’i alarak İstanbul’a gidiyor…
Elif büyüyor, 13 yaşına geliyor… Artık aklı eriyor ve muhtemelen biliyor dayı dediğinin aslında babası, Cicianne dediğinin aslında annesi olduğunu. Bildiği gözlerinden okunuyordu. Anne dediği ise aslında halası, baba dediği eniştesiydi.
Yalnızca yaşça büyük olduğu için değil, gerçek ağabeyi olduğu için Serkan Abisine selam gönderiyor Elif…
Bu bir film veya dizi değildir...
Gerçek bir öyküdür.
Kadir Tozlu
26.06.2006
YORUMLAR
Kendi hayatımız dahi bize sadece bir emanetken ne biliyim hocam içim acıdı. Umarım verdikleri bu karadan hiç bir zaman pişman olmazlar
superbaba
Ve mutlu da.
Yorum için teşekkürler.
İLKTEN BAKILINCA İNSANI BİR DUYGU GİBİ GELEBİLİYOR LAKİN SONU HÜSRAN. BENİM BİR YAKINIMDA AYNISINI YAŞADI VE TAM BİR TRAJEDİ OLDU.
KADER DEDİĞİMİZ ŞEY BU OLMALI. RABBİM VERMİYORSA VARDIR BİR HİKMETİ. BEN AKRABADAN ANASI BABASI SAĞ OLANLARDAN ALIŞ VERİŞE KARŞIYIM. İLLAKİ BİR EVLAT DİYORSANIZ YETİMHANEDEN ALINSIN DERİM.
ELİF BENİM KIZIMIN ADI, HÜZÜNLENDİM KADİR BABA.
KUTLARIM, SAYGIMLA.
Gerçekten film izler gibiydim yazınızı okurken Kadir babam..Duygulandım..Küçük elifin yerine koyarak düşündüm kendimi ben olsaydım Elif'in gösterdiği sevgiyi göstere bilirmiydim..Eğer Elif gerçekten öğrenmiş ise evlatlık verildiğini büyük bir üzünç yaşardı kabullenemezdi diye düşünüyorum..Benzer olayları ben de yaşadım küçükken Kadir baba anne tarafından terkedilmenin çocuk psikolojisini ne kadar olumsuz etkilediğini..Bebekken annem tarafından bırakılıp,yıllar sonra annenim diyerek karşıma çıkan bir anneyi kabullenememenin anneye doyasıya sarılıp özlem gidermekle'2 şimdi mi annemsin'' diyerek iteleme arasında bocalandığım o günlere döndüm..Ne bileyim küçük Elifte beni gördüm ,beni yaşadım.Yüreğim acıdı Kadir baba..Her ne olursa olsun bir çocuk anne şevkatine muhtaç büyümemeli diyorum..Yüreğinize,kaleminize sağlıkk.Sonsuz saygı ve sevgilerimle...
Burada da anlattığınız gibi bir evlât vermek yaşandı. Büyük elti küçüğü için çocuk doğurdu ve
verdi eltisine.
Kız öğrendiğinde gerçek annesine kardeşlerinden için hepsine baktın da bir bana mı bakamadın
demiş. Gerçek başka tabii. Şimdi evli ve onun da çocukları var..
maalesef ülkemizde böyle şeyler çok yaşanıyor.
selâm ve saygılar..
Bu gibi olaylar ne kadar doğru gibi görünse de aslında çok doğru değil sonuçta çocuk büyüyüp gerçeği öğrenince gerçek anne ve babasına karşı nasıl bir tepki gösterecek ve ruhsal bir sıkıntı yaşayacak mı .Bu noktada bu gün yurtlara bırakılan çocuklar sahiplenilirse daha iyi olur kanısındayım. Topluma da faydalı olunacağı kanısındayım . . Onların daha çok ilgi ve şevkate ihtiyacı var ..
Bu konuda benim de tanıdığım yakın bir akrabam var benzer olayı yaşıyorlar ve her açıdan üzücü bir durum
Eğitici ve uyarıcı toplumsal bir yazıydı Kadir babam saygı ve selamlarımı sunuyorum :)
Bu durumda olan o kadar çok Elif var ki...
Fakat bence bu durumu bir dram olarak değerlendirmek mümkün değil. Sonuçta herhangi bir sebeple çocuk sahibi olamayan yakın bir akrabaya bu şans tanınıyor. Genel olarak bu durumdaki çocuklar normalden daha fazla sevgi ortamında büyüyorlar. Olaya daha geniş açıdan bakmak lazım diye düşünüyorum.
Nezdinizde küçük Elif'e sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum.