- 775 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
MADENCİLER
İki bine on kala,
Bir kış ayında,
Hava kara,
Kömür kara,
Ölüm kara.
Karalar var daha da
Utanç duyduğumuz
İnsan olmak adına.
Bu karalar içinde
Boynunda isli mendil,
Ağzında birinci sigara,
Kaskı başında.
Ve bir tek gözlerinin
Beyaz gözüken akıyla,
Labirent gibi eğri büğrü ocağa
Girilecekti tünelden.
Girişte;
Bir besmele ile birkaç tabela.
Asılmıştı yasal tedbir adına.
Ve kara adamlar tünele girdiler
Sadece karın tokluğuna.
Ocakta görülen toz duman
Zehirli gaz.
Yani can denilen şey umursanmaz.
İnilir merdivenden basamak, basamak.
Donuktur madenci bakışları.
Adımlar titrek ve korkak.
Hem kara hem acımasızdı Yeni Çeltek.
Güvenliksiz diye,
Madencilerin girdiği yere,
Sokulmamıştı Polonya’ dan getirilen köpek.
Yeraltında kara elmas
Madencinin evinden eksik olmamıştır yıllarca;
Ağıt, matem, yas.
Sallanan kazma kürektir,
Dağlanan madencinin anasındaki yufka yürektir.
Her akşam eve gelince bayram ederler.
Bu nedenle madencinin çocukları da ürkektir.
Saat 19.30 yemek molası,
19.31 grizu patlaması.
Cehennemi gördü
Can çıkmayan gözleri.
Tüneller karanlık,
Uzaktan bir ışık sızıyordu içeri.
Raylardan tutunan madenci elleri,
Üç beş adım attılar,
Gidememişlerdi daha ileri.
Düştüler birer ikişer,
En altta madenciler.
Üstte ağıt sesleri.
Yanlarında madenci yetimleri
Küçük-büyük.
Bu yaşta gelen, nasıl bir yük.
Birçoğu çileli geleceğinden,
Habersizdi üstelik.
Giden sadece 68 candı.
Kurtarılan makinelerdi.
Makineler az ve pahalılardı.
Can boldu, can ucuz.
Sömürü korkunç ve doyumsuz.
Ağıtlar bitirildi,
Canlar geri istendi.
Medya devreye girdi,
Yetkililer söz verdi:
“Söz” dediler.
Kömürün karası ile
Yetimlerin yarası sarılacak,
Ve her ölüye bir bedel konulacaktı.
Beyaz balinaya harcananın
Milyonda biri kadar.
İkna olmayınca kazma kürek,
Devreye girermiş, panzerle tüfek.
Ve kalan madenciler:
Yeniden girdiler karanlığa boyun eğerek.
Olay ekranlarda bile kader görüldü.
Asıl olan karın tokluğuna ölümdü.
Madenci karası çıkmadan tenlerinden
Ölüler kara toprağa gömüldü.
Ekmek kavgasında mağlup olan emekti
Zafer şimdilik sömürünündü…
CEMAL EROĞLU- Işıldayan Bot-Ocak 2008
YORUMLAR
tebrikler..... çok güzel anlatmışsınız uyan halk diyesim geliyor ama boş olacak sizinde dediğiniz gibi ekmek parası... işsizlik vs.... yoksa kim isterki yerin altına girip çalışmayı.. elden artık ülkemiz giderken insanlarımız hiç kalmayacak ve bizler susukunca seyrediyoruz yazık bizlere , bu ülkedeki tüm gençlere...
okumak fayde etmiycek artık büyük yerde dayın olduktan sonra okuyanlar boş insan olacak...
neyse kusura nbakmayın biraz ileri gittim sinirlendi...
yazınız çok güzeldi tebrikler...