...HEP SÖYLEMEK İSTEDİM...

• 12 Aralık 2006 Salı 16:48:28

Biliyorum yine konuşmaya çalışsam seninle dinlemeyeceksin. Hep kendi doğrularının peşinden gittiğin gibi yine dönüp gideceksin. Seni yaralayan gerçekleri öğrenmekten korkup kaçacaksın. Bari oku bu yazdıklarımı. Kendinleyken, kimse seni görmezken, oku ve iyice bir düşün. Belki bu sefer bir şeyleri değiştirmeye çalışırsın.

Senelerdir bir bilinmezin peşindesin. Sonu olmayan bir bilinmez. Aslında bilinen bir gerçek de sen dahil hiç kimse sonunu yakalayıp mutluluğa eremedi. Kendiyle beraber herkesi kara bir çukura sokan kötülükler yumağına dolananların erdikleri sadece acı oldu.

Sana bunları anlatmama ne gerek var değil mi? Herşeyi benden çok daha iyi biliyorsun. Ben sadece seni kaybetmekten korkuyorum. Teksin benim için. Yerini dolduracak hiç kimse hiç bir şey yok. Sensizliği düşünmek bile öyle acı ve yakıcı ki. Sen de kendini benim yerime koy ve düşün; çok saçma sapan bir nedenle beni kaybetmeyi ister misin? Acaba yanılıyor muyum? Benim seni sevdiğim kadar sen beni sevmiyor musun?

Sadece sevdiklerinin senin göreceğin zararlarla daha çok zarar göreceğini bilsen ve onları sevdiğin için onlara zarar vermeyeceğine karar versen bütün kötülüklerden kurtulursun bence.

Kendimi bildim bileli bir sen varsın hayatımda. Öyle çok ama öyle çok seviyorum ki seni. Seni katbetmek benim kaybolmam gibi bir şey. İnan sen benim en değerlilerimden biriydin, birisin. Hep kendi kendime kızar oldum. Senin üzüntülerine sebep oluşum oldu mu diye? Bu durumlara gelmeden yapabileceklerim var mıydı diye? Ama bana herkesten çok yakınken, bu konular açıldığında da bir o kadar uzaklaştın. Belki içindekilerle beni buluştursaydın beraber yol yakınken dönerdik. Yardım edebilirdim belki de sana.

Artık sadece sen varsın bu alemde. Kendini sen kurtaracaksın. Banaysa eğer istersen senin yanında olup destek olmaktan başka çare düşmüyor.

Lütfen...
Seni çok sevdiğimi ve yapacağın en ufak hatanın beni senden daha çok yaralayacağını, sensizliğin benim için elsiz kolsuz kalmak, kör olmak, dünyadaki hiç bir güzelliği artık görememek demek olduğunu bil. Çocuklarımın bile sensizlikle nasıl yıkılacağını düşün. Benim onlarla artık eskisi kadar ilgilenemeyeceğimi hiç aklından çıkarma.

Şimdi bana kızıyorsun. " Bir yere mi gidiyorum ki bana bunları neden söylüyorsun" diyorsun. Şuan herşey belki yolunda ama ben sonundan korkuyorum. Hatalarının seni alıp kaçmasından korkuyorum. Lütfen yapman gerekenleri yapta beni bu korkulardan kurtar artık.

Artık; her nefes alışımda içimde bir eziklik var duygusundan kurtulup, nefesimin ciğerlerime tam ve mutlulukla ulaşmasına izin verebileyim.

Benim vazgeçilmez canım parçam. Sana güvenmek ve artık hep beraber mutlulukların en güzelini yaşamak istiyorum. Ve bu senin elinde. Ben ve tüm seni sevenler hep yanında. Sen de artık herkese ne kadar güçlü olduğunu kanıtla ve hayatını tekrar yakala. Yakala ki biz de seninle en güzel günlere kollarımızı açalım...

Eğer istersen herşeyi başarabilecek güçtesin.
İsminin anlamı gibi.
Hadi şimdi
Her kötülüğü at ardına
Ve dimdik dikil seni yok edenin karşısına...

ASLI DEMİREL...