Hayatı, evreni, doğayı, çocuğu, kadını, toplumunu ülkesini bir başka sevgiyle kucaklamış Kemal Arslan bey. Bambaşka bir aşkla sarılmış yaptığı işe. Hayat kokan desen çalışmaları masasının dört bir yanını kaplamış. Duvarlarında tablo, vazolara işlenmiş ve yaşamının dili olmuş. İzlediklerimiz ve gördüklerimizle olumlu enerjiyle doluyoruz adeta. Çok az karşılaşacağımız, belki de başka bir yerde karşılaşamayacağımız titiz bir çalışma KARO Sabırla işlemiş sanatını. İnce ince. Ürettikleriyle bütünleşmiş bir insan Kemal Arslan Bey.

Kurumak üzere olan bir çiçek dalı durumundayken günler; her gün yenilerini duymaya alıştığımız savaş ve şiddet ortamında, gözümüzün önünde Kemal Arslan bey gibi örneklerin olmasını arzu ediyor insan. Yaşamla, kendimizle ve çevremizle savaşarak insanın kendisine yer açmaya çalıştığı bir ortamda, şöyle bir durup düşünmekten kendimizi alamıyoruz doğrusu. Kısacık hayatta bu derece hızlı koşmak neden?

Yaratıcı ve sınırsız üretkenliğiyle kendini duyurma ihtiyacı dahi duymamış; Küçük evinde, büyük bir dünyaya sahip, saklı kalmış bir sanatçı Kemal Arslan bey.

Arkadaşlarla toplanıp Değerli Kemal Bey’in evine ziyaret etmeyi düşünüyoruz.
Gittiğimiz Gravür kursunda oldukça coşkulu, dışa dönük bir arkadaşımızın amcası Kemal Arslan bey.
Sürekli okuyan ve 450’ye yakın değişik desenleriyle “KARO” çalışması üretmiş ve halen üretmeye, devam eden ” hikâyeleri, değerli anılarıyla yarı içinde saklı, bir kısmı da kâğıda dökülmüş, okunmayı bekleyen hikâyeler;

Değerli arkadaşımız önce buluştuğumuz noktada bize birer kahve ikramda bulundu. Sonra özel araçlarla toplanmış olduğumuz 6 kişilik grup arkadaşla birlikte, Kemal Arslan Beyle tanışmak üzere Avcılar Denizköşklere doğru yola koyulduk.

Arkadaşımızın öncülüğünde giriş katta ikamet eden amcasının kapısını çaldık. Oldukça güler yüzlü bir hanımefendi(kızı) bizleri karşıladı. Ayakkabılarımızın çıkarılmasına gerek olmadığını, kibar bir ifadeyle belirtti. İş başındaymış gibi giyinmiş, ayakkabıları pırıl pırıl, ayakta büyük bir misafir perverlik içinde özen le karşıladı bizleri 89 yaşındaki Kemal Arslan bey. Tüm arkadaşlarla tek tek tokalaşarak hoş geldin davranışıyla oturmamızı belirtti. İnanılmaz bir insanlık ve hoşgörü içinde. Yaşamı görmüş, deneyimlerini olumlu yönde işlemiş. İnsanları tanıma becerisi oldukça yüksek. Ağır ağır, tane tane konuşmasını sürdüren bir insan, Tebessümü yüzünden eksik olmadan, hepimizle koordineli bir şekilde ilgisini sürdürüyordu. Yaşam enerjisi oldukça yüksek bir insanla sohbet ediyorduk. Hayranlıkla, pür dikkat dinliyorduk. Sorduğumuz soruları acelesiz ve telaşsızca yanıtlamaya çalışıyordu.

Arkadaşımız Sevgi Ünal röportaj yapmak üzere hazırlıklı gelmişti.

Kemal Arslan Bey’in çalışmalarından fotoğraflar çekti. Notlar aldı. Ben not almaktan çok gözleyip dinlemeyi tercih ettim.

Dikkatim ve ilgim sevecenliğine, insanlığına, sabır ve hoşgörüsüne kaymıştı.
Bu gün ülkemizde kaybettiğimiz ve özlemle arayıp bulamadığımız bir aile büyük örneğiyle karşı karşıyaydım. Konuşma üslubu, deneyimlerini paylaşması, yaşamından kesitleri ve tecrubelerini zengin bir dille anlatıyordu. Su gibi duru. Sade. Dinlediğimiz yalnız Kemal Arslan Bey’in hayatı değildi. Duruşu ve bir tarihi taşıyordu beynimize. Doğayı aşama aşama katleden insanlığın; yaşamımızı nasıl geri dönüşü olmayan yıkıma sürüklediği ve ruhların kirlendiğini üzülerek dile getiriyordu.
Kendini anlatmaktan hoşlanmadığını belirtirken, biz sordukça yanıtlıyordu. Yormadan tane tane.
Yeğenlerine olan sonsuz sevgi ve anlayışı, sık sık birbirlerine sarılıp öpmeleri aslında az rastlanan bir zenginlikti bence. Çevresine ilgisi, yaşadıklarıyla ve işiyle barışıklığı karşısında, bizlerde şımarık bir çocuk gibi oluvermiştik bir anda. Tüm arkadaşlar neşelenmiştik. O keyif bizede bulaşmıştı. Oysa ki Kemal Bey; tarih ve yaptığı Karo çalışmasının süreçlerini uzun uzun anlatıyordu. Şimdiye kadar yorulmadan dinleyebildiğim belki dört beş kişiden biriydi. Deneyimlerinden görgüsüne öğrenilecek, ders alınacak çok şey vardı yaşamında. Hoşgörülü ve açık fikirli iletişiminden çok şey öğrenerek ayrıldık evden. Yine aynı titizlik içerisinde ayağa kalkarak, tek tek tokalaşıp uğurlandık. Keyifli ve önemli bir gün geçirmemizi sağlamıştı. Adeta iz bırakmıştı; Gençlerin ve küçüklerin Kemal beyden öğrenecek çok şey vardı.