Siyah önlüğümün düğmelerini ilikliyordu babannem ben hiç durmadan ardı ardına sorular soruyor biryandan da boynuma oturmuş beyaz yakayı sağa sola dönderiyordum
Babanne bu çok dar takamıyorum ... Babanne sen hiç okula gittinmi ...?
İlk defa okula başlamanın heyecanını yaşıyordum okula geldiğimde arkadaşlarım
sıralarını almışlardı bile
Duran öğretmenim beni öğretmen masasının yanındaki ön sıraya almıştı
boyum küçük oldugu için

Otuz hanelik köyün birden beşinci sınıfa kadar olan tek sınıflı bir okulun birtecik öğretmeniydi Duran öğretmen
Orta boylu hafiften kaşları çatık sarıbenizli gür sesli birisiydi
Elbetde ilk gün tanışma faslı vardı öğretmenimiz sırayla soruyordu
Arkadaşlarım birer birer isimlerini söylüyor ideallerinden bahsediyorlardı kimi doktor kimisi öğretmen olacagım diyordu

Sıra bana gelmişti ayaga kalktım ismimi söyledim öğretmenim sordu
Söyle bakalım Osman büyüdüğün okulu bitirdiğin zaman ne olmayı düşünüyorsun?
Ayakkabı boyacısı öğretmenim demiştim

Sınıfda bir gülüşme sesleri başlamıştı kısık sesle konuşmalar alaycı bakışları üzerimde hissetmiş ve gözlerimi öğretmen masasının ayagına sabitlemiştim

Bunu neden istediğimi bende bilmiyordum ama şimdi daha iyi anlıyorum
Sanki gelecekde neler yaşaya bilecegimi hissedercesine söylemişim
Evet idealimin benim için şuan en büyük ideal oldugunu ilkokul birincisi sınıfa başladığım günden bile daha çok istiyorum
Bir boyacı sandıgını ikiyüz metre hiç yere koymadan taşıyabildiğim zaman amaliyatım gerçekleşecek

Sakarya eğitim ve araştırma hastanesi ortopedi bölümü doktor hocalarım
amaliyat ola bilmem için göğüs hastalıkları bölümünde nefes darlıgı için ön tedavi olmamı istedi

Hayatda herşey ola bilmek makam mevki sahibi olmak mümkün
Önemli olan sağlıklı...

Saygılarımla.....

Osman Şimşek
13/Mayıs/2013.