- 1422 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
DOĞURAN MI , BÜYÜTEN Mİ, KESİNLİKLE BÜYÜTEN ANNELER GÜNÜNDE ANNEME
Bu yazım anne bile demeye kıyamadığım öz teyzem için anneler gününde tarafımdan gurur ve onurla yazılmıştır
Biliyor muydunuz bunca zamandır duygularına tanık olduğunuz zaman zaman videolarından sesini dinlediğiniz şaire Billur Türker aslında bir yetim , bir öksüz ama yüce Mevlam böyle kullarını ayrı korurmuş , beni de öyle korudu , hiç sokaklarda kalmadım bir gün dahi gözyaşı dökmedim
Babam hayatımda vardı da yoktu , annem beni on beş yaşımda bıraktı gitti , Rabbim ey benim öksüz yetim kulum sana öz teyzeni anne olarak gönderiyorum dedi ve benim anne bile demeye kıyamadığım anneciğim , annem diye dolu dolu söylediğim onun o menevişli gözleri için dünyayı bile yakabileceğim Aysen Türker ’i verdi ve dedi ki ey benim öksüz yetim kulum , senin o gözlerinden akan bir tek damla yaşına kıyamam .Dullar ve yetimler , öksüzler katımda kıymetlim dir .Onların ensesinde hep ben varım dedi , Rabbim
Ey benim genç yaşta dul kalmış kulum Aysen Türker sana bir evlat işte yeğenin avuçlarında onu ancak sen büyütürsün dedi Rabbim ve bu öksüz yetim şaire Billur Türker Aysen Türker’in prensesesi
Hala menekşe gözlü annem Ayten Tecimer’in Teyzem Aysen Türker’e ettiği vasiyet gözlerimin önündedir .Şimdi bunu yazarken o anı san ki yaşıyorum , menekşe gözlü annem mide kanseri yüzünden bir damla kalmıştı , emr-i hak kapıyı çalmıştı son arzusu karpuz olmuştu . ama yiyemezdi teyzem karpuzu ezip biberona koydu ağzına bir tek damala sıkmasıyla Aysen annem geldi beni verme Billur sana emanet ona ancak sen bakarsın dedi ağzı kitlendi , gözleri durdu . Teyzem ona üzülme Billur’umu okutacağım evlendireceğim onu gözümden ırak etmeyeceğim dedi ama menekşe gözleri durduğu halde adeta hala Aysen , Billur sana emanet diyordu. Gördüğüm ilk ölümdü annemin ölümü ama teyzemin metaneti bana güç vermişti içine akıtıp i aslında o benden daha çok acı duyuyordu ama her zaman ki gibi içine akıtıp o mağrur duruşunu sergiliyordu .
Bugün Aysen Türker’in prensesi , kanun önünde onun kızı olarak onun soyadını taşımaktan gurur , onur , şeref duyarım
Menevişli gözlü annem Aysen Türker erdem ve takva sahibi bir kadındır onun için verdiği sözü yerine getirmek için öğretmen emeklisi olduğu halde benim okul masraflarımı karşılamak için gece , gündüz çalıştı . Ben onun çalışırken yemek bile yemeyip Billur’uma bir kap fazla yemek yapayım diye aç kaldığı zamanları çok iyi hatırlarım
İşte menevişli gözlere aşkım böyle başladı , on beş gün geçmişti , Teyzeciğim ben size anneciğim diyeceğim dedim .Niye siz diye hitap ettiğimi sorduğunuzu duyar gibiyim , o da bana hurma gözlerine, tatlı diline, tombul ellerine, kurban olduğum küçük annem bir ilkbaharda yanımda olup biir sonbaharda gençliğine doyamadan ölen Bahar ablamın hediyesidir . O teyzemi çok sever di Babam var da yok demiştim ya işte o zamanlar rahmetli babam yok olmaya karar vermiş Bahar ablama teyzem bakmış , bir yanda annem Ayten Tecimer , bir yanda anneannem İsmet Zülfüçelebi , Bahar ablam aylarca böyle yaşamışlar sonra babam var olmuş ama teyzem Bahar ablamı evlat bellemiş o da ona altı aylık ken teyzem teyzem demiş işte o tatlı diline kurban olduğum melek teyzeme siz diye hitap ederdi küçükler büyükleri taklit eder bende o zamanlar teyzeciğim siz diye konuşurdum daha sonra anneciğim demeye başlayınca sen demeye kıyamadım tıpkı anne demeye kıyamadığım gibi çünkü herkes anne der ama kimse benim kadar anneciğim , annem diyemez işte bu öksüz yetim şaire annesinin öldüğünü , babasını var da yok olduğunu hiç bilmedi , yediğim önümde yemediğim arkamda şımardıkça şımardım ama hiç haddimi aşmadım , tatlı şımarığım dır ben , Annem den aldığım erdem takva , güzel hasletlerim vardır benim
Annem beni söz verdiği gibi okuttu Üniversite yi dereceyle bitirdim ama o diploma benim değildi ben bu dersler zor çalışmam diye tepinip ağlarken o benim saçlarımı okşayıp 0 al -1 al sınıfta kal ama bu okul bitecek diye beni çalıştırdı . o olmasaydı o üniversite yi hayatta okumazdım , Ben asiydim zaten
Ne geldiyse başıma asiliğimden geldi ama Annem Aysen Türker ben onu üzdüklerimde beni hiç bırakmadı . Her evlat annesini sever ama ne olur hak verin sizlerin annenizi sevdiğinizden çok severim annemi onun menevişli gözlerine baktığımda annemi , ablamı görürüm ve derim ki o beni doğurmadı ama büyüttü oda bana bakarken ablasını, Bahar’ını , emanetini görür . Ne kadar şımarırsam , ne kadar kapris yaparsam yapayım o menevişli gözler bana bir fiske bile vurmaya kıyamamaz ama bu demek değil ki hatalarım yüzüme vurulmadan arsızca şımartılırım , benim annem öğretmendir , nur kalplidir, tatlı dillidir hatalarım güzellikle anlatılır ve yine prenses ler gibi yaşatmaya devam eder beni,
Yüreklidir benim annem geleceğimi garantilemek için evlenirse yuvası olsun diye aldığı ev ipotekli çıkınca ev sahibinin kendine doğrultuğu silaha karşı bile cesaretle durmuştur
Biliyordu ki seccade de aydınlanan yüzü , Sübhanel rabbiyel ala diyen kalbi güvenliydi.
Şimdi gelelim pısırık hakkını savunamayan bir garson dan bile su istemeyen Billur nasıl kendinden emin , gururlu, onurlu, erdemli, tuttuğunu koparan Billur oldu işte doğurmammış ama büyüten bir annenin eseri
İyi bir anne olmak istiyorsan önce iyi bir evlat olacaksın annem senelerce felçli anneanneme bakmış ben onu görmedim ama dinledim onun tek elini açıp anneme yaptığı duaları çocukluğum bunları duymakla geçti , ama Selanik li dedem Mehmet Burhannettin Zülfüçelebi’ne beyin sarsıntısı geçirdiği halde güller gibi baktığı hatırlatırım ya ona dedemin yazdığı mektuplar , benim merhametli kızım, benim cefakar kızım, benim yürekli kızım benim efe kızım Aysen’im
Ben hep söylerim bir zorlukla karşılaştığımız da anneannemin , dedemin duaları sizide benide korur nurlar içinde yatsınlar mekanları cennet olsun
Annem mükemmel bir evlattı mükemmel bir anne oldu , hem Bahar’ı hem Billur’u doğurmadığı halde büyüttü . Bahar ablam öldüğünde küçük olsam onu n seccadeler de uyuduğunu ağlamaktan gözlerinin kan çanağını olduğunu çok iyi hatırlarım.
Benim annem Aysen Türker takvaların en mübareğine layık eğer cennet anaların ayakları altındaysa annem bir koça binmeli cennete öyle girmeli ve en üst köşesine yerleşmeli
Sade bana mı anne lik yaptı hayır onun annelik sevgisi her şeye çiçeğe , Kedilere , komşunun çocuklarına, zengine , fakire, hasta ya yaşlıya
Gelelim Seyahat İşletmeciliği eğitimi alıp şair ve yazar olmama bu da doğurmamış ama büyüten bir annenin eseridir, beni İstanbul Kültür Sanat Meclisi yazı atölyesi kursuna gitmem için teşvik eden yazdıklarımı hep destekleyen odur
Benim çilekeş annem genç yaşta dul kaldınız ama kimse size dul bile diyemedi küçük bir televizyonunuz vardı radyo ve teyp le beraber hala evimizdedir eniştem den bize yadigar , sobalı evde çeşitli örgülerle hayatınızı geçirdiniz , eşinize olan sevginizden o ölünce bir daha evlenmediniz çocuğunuz olurken çocuksuz kaldınız , ama sahip olduğunuz takva dan hiç isyan etmediniz neden Rabbim demediniz . Ben hep derim bu dünya da cennet , cehennem var Rabbim Sevdiği kullarını önce sınar sonra mükafatlandırırmış sizi de bu dünya daki cennetle mükafatlandırmış beni size sizi bana vermiş , Kızınız , kedinizle bir eliniz yağda bir eliniz bal da kışın İstanbul da , yazın Halikarnas’ta hatırı sayılır bir sultansınız
Asi kızınız arada sizi üz sede bizi hiç bir zorluk yenemedi direndik dik durduk , kan kustuk kızılcık şerbeti içtik dedik
Sizin kızınız olmaktan gurur , onur , şeref duyuyorum, başımdan eksik olmayın Rabbim ömrünüze ömür katsın o menevişli gözleriniz hep gülsün
MELEK ANNEM ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN MÜBAREK ELLERİNİZDEN SAYGI VE HÜRMETLE ÖPERİM
Kızınız BİLLUR TÜRKER