Anne Duasıyla

• 9 Mayıs 2013 Perşembe 11:50:12

Yıldız tozuyla yüzümü yıkayıp , yine gelirim dedim rüyama . Sonrası uyanmak oldu da , hangi uykunun kaçıncı katında acaba?

Üstüm başım bembeyaz . Dokunursam yok olacaklar sanki . Çocuk yanım fark ettirmeden etrafa, titretiyor beni.

İtinayla takıp sırt çantamı, az ve uz gidilecek yoluma koyuluyorum. Tepeler boyunca şarkımı söyleyip , yeşilin bileklerimi gıdıklamasına gülümsüyorum.
Yüksekçe bir yerdeyim şimdi. Ilık ılık esiyor baharın rüzgarı. Sahi ne almıştım yanıma? Ne lazımdı bu yolda bana? Sırtımdaki çantayı açıp tek tek çıkarıyorum elime gelenleri.
Üzerine not yapıştırılmış bir şişe su.

‘Sevgimle duamı bir tutup okudum kızım suya. Yaradan her yudumda dileklerini kabul buyura’.

Üç yudumda içiyorum suyumu yüklenmiş duanın tadını ala ala. Anne nefesinden çıkan yürek dolusu iyi dileğin huzuruyla.

Elim çantadan bir kitap bulup çıkarıyor. Aradığın her şey diyor ,aradığın her şey …
Hissettiğin kadardır hayat , hissedebilmeyi becerebildiğin kadar…
Hadi hisset!…

Sırtımda çanta, yanımda annem , yola düşüyorum yeniden.
‘Ayağın taşa değmesin kızım hiç ‘ diyor . Duamı giyinip ,adımlarımı genişletiyorum .
Yollar uzun ,yollar kısa ,yollar karanlık ,yollar güneşli ,yollar cennetin çocuklarının şarkılarıyla dolu duyabilene.

Siyahla beyaz kol kola dengenin terazisini kurmayı iyi biliyorlar anne. Sahi biz seninle hiç dans etmiş miydik şöyle döne döne?

Biz ki tabiat ananın , biz ki bir güzel ana vatanın, biz ki nice dokunuşun oğlanları ve kızlarıyız bu hayatta. Annelik tüm bunlardan bir parça taşıdığı için mi böylesi güçlü sence?
Hani annelik kitabının ilk ve kanun gibi sözü var ya. Ancak olunca anlayabileceklerimizin listesi sonsuz ekleme potansiyeline sahipmiş , öğrendim sonunda anne.

Sözsüz bir iletişimin en yüksek okullarından mezun olmuşuz biz seninle. Her nerde olursam olayım , sen içime yıldız tozu serpiyorsun tüm şefkatinle.
Dokunmuyorum dedim ya onlara. Bitmeyeceğine ikna edemiyorum çocuk yanımı işte. Sarıp sarmalıyorum o yanımı seninle. Arada gel rüyalarıma , hatırlat korkmaması gerektiğini o küçük kıza. Olur değil mi anne?

Ellerin der durursun ya. Ellerim hep sıcak anne. Dualarını hissedip hücrelerimde , emanet aldıklarımla birlikte , yolcuyum , geçiyorum dünyadan işte…