YADİGAR TEYZE

• 8 Mayıs 2013 Çarşamba 16:39:01

Bazı insanlar vardır asla unutulmayacaklar.Yadiğar teyzemiz gibi.Yadiğar teyze benim neyim mi?Hiç bir şeyim aynı zamanda her şeyim.
Aslında o bizim arkadaşlarımızın annesi.İlk önce küçük erkek kardeşim tanışmıştı Yadigar teyze ve çocuklarıyla .Liseye giden kardeşimin arkadaşıydı oğlu.Sonra kardeşim’’ Çok iyi biriyle tanıştım sizi mutlaka tanıştırmalıyım kız kardeşleri de var’’ deyip ablamı ve beni tanışmaya götürmüştü.Bahçesi tavuklarla dolu tek katlı gece kondunuya doğru ilerlerken , gülen yüzü ve dikkatle bakan gözleriyle karşılamıştı bizi Yadigar teyze.
Onları ilk gördüğümde evleri çok hoşuma gitmişti.Çok sıcak bir yerdi.Fakat yadiğar teyzeden korkmuştum.Çok sert bir kadındı.Çok kuralcı ve dikkatli insanlardılar.Biz çok özgür takıldığımız için biz bunlarla asla anlaşamayız, kardeşim de bunları nereden buldu demiştik ablamla .Yadigar teyze uzun uzun bizi süzdükten sonra sert sert hesaba çekmeye başlamıştı.Ablam ve ben’’ Bu ne ya bir an önce gitsek’’ diye düşünmüştük.Kızları ise tam Yadigar teyzenin istediği gibiydi.İkisi de çok az konuşan , az gülen, çok hizmet eden ,asla sınırı aşmayan kızlardı.Çok sıkıcıydılar.Tek düşündüğüm eve gitmek ve bir daha bu insanları hiç görmemekti.Mümkünse bu bir rüya olmalı ve unutmalıydım.
Oturduk konuştuk falan demek isterdim ama yok.O bizi hesaba çekti nasıl kızlar olduğumuza baktı.Yeterince iyi miydik.Anne ve babmıza yardım ediyor muyduk.Aileyi düşünüyor muyduk.Elişi yapıyor muyduk ?Aman Allahım aman!
Bir müddet inceleme ve araştırmalar bitince çay geldi içtik.Lavaboya gitmem gerekti.Allah…Keşke gitmeseydim.Kırk tane bezin üzerinden atlattı beni Yadigar teyzem .O orada giyilir ,bu burada .Allah ne yaptın biz asla onu orada giymeyiz deyip duruyordu .Donup kalmıştım .Nereye basacacımı şaşırmış bir haldeydim.
Yadigar teyze üstelik bilmediğim her şey için uzun uzun yüzüme bakıp şaşkın bir ifade takınıyordu .Allahım beni al buradan rüya olsun diye yalvarırken oturma saati bitmiş ve kardeşim bizi almaya gelmişti.
Daha sonra görmek istemediğim bu aile bizi çok sevmişmiş.Buna inanamadık tabi.Yine görüşmek istiyorlarmış.Yapma ya dedim kardeşime yani sevse belli olurdu biraz .Yandık ki ne yandık.Ben bir daha katlanamam dediysem de kadın bizi o kadar sevmişti ki ,kızların aklından da hiç çıkmıyor muşuz.
Kardeşime dediğim şuydu:’’Of ya of bana ne bir daha o eziyeti yaşayamam’’.Kardeşim tekrar görüşmemiz için neredeyse yalvarıyordu.Ben ablama:’’ Seni sevmişler, sen git zaten yağcının tekisin hep sen konuştun ben konuşmadım ki beni sevsinler ‘’ diyordum.Ablam sen öyle san’’ O karası varya karası ‘’deyip Yadiğar teyze seni sevip duruyormuş dedi.’’Hadi lan ölsem gitmem.Kırk havludan atlattılar beni ‘’ dedim.Bu son çırpınışlarımdı gitmek zorundaydık.Çünkü Yadigar teyze dört çocuğunu babasız büyütmüş yaşlı bir kadındı ve bizi istiyordu.
İkinci görüşmede çok soğuk davranmadılar ama yine kırk havludan atladık.Bunun sebebi şafi olmalarıymış.Daha önce hiç şafi bir dostumuz olmadığı için bize özel eziyetler ve evhamlar sanmıştık.Aşırı titiz bir kadındı Yadigar teyze .Bizim hayatımızda ise özgürlük vardı sonuna kadar.Bu kadar kurallı ve disiplinli bir aile daha önce hiç görmemiştim.
Kardeşimin onlarla nasıl anlaştığını anlayamıyorduk.Biz Yadigar teyzeyle bismillah diyerek konuşurken kardeşim bizi şaşırtmıştı.Yadiğar teyze nin garip bir konuşması vardı.Kardeşim sürekli ona taklit ediyor bu kuralcı kadın ona hiç kızmıyordu.İlk şahit olduğumda eyvah kadına taklit etti şimdi azarı işitecek demiştim.Fakat Yadigar teyze kahkahalarla gülüyordu.Şok olmuştum.Bu kadar ciddi ve sert bir kadına ne cesaretle taklit ediyordu bilemem.Araları çok iyiydi.Kardeşimi çok seviyorlardı.Oysa biz bir hata yapmamak için nasıl konuşacağımızı şaşırıyorduk.O nedenle zaten ben pek konuşmuyordum.Yadiğar teyze tarafından sevilmek güzeldi.Tehlikeden kurtuluyorduk en azından.
Garip gelmişti her şey.Alışmak zordu hepsine.Kızları da çok sınırlıydı.Yani benim gibi birinin asla beraber olamayacağı insanlardı.Biz çocukluğumuzdan beri özgürlüğü ellerimizle içmiştik.Ne şaka yapabiliyor ne rahat konuşabiliyorduk.
Onları tanıdıktan sonra hayatımızı sorgulamaya başlamıştım.Bazen annemi suçluyordum.Bize hiçbir şey öğretmedi ,çok serbest bıraktı diye.Onların bu kadar saygılı olmaları ,kuralları ,birbirine davranışları güzeldi ,güzel gelmeye başlamıştı.Biz de birbirimize düşkündük ,saygılıydık ama aşırı özgürdük.Birazda disiplin olmalı canım diye düşünmeye başlamıştım.
Yıllarca dostluk yaptık ,hiç olmaz derken.Kardeşim annemlerin olmadığı günlerde onları bize çağırıyor sabaha kadar muhabbet ediyorduk.Çok güzel insanlardılar.Güvenilir ,saygılı ,dost.Gerçi bize hiç benzemiyordular ama onları sonunda bizde çok sevmiştik.Hiç bir şeyimiz uymuyordu aslında.Onlarla oturup kalkmak zordu.Yadiğar teyze hani sizin elişiniz diyordu sürekli.Biz elişi falan yapmazdık tek işimiz ders çalışmak eve yardım etmekti.Kültürlerin bu kadar ayrı olduğu insanlarda sevince buluşabiliyorlarmış.İlginç bir ilişkimiz vardı.Yadigar teyze yolda rastlayınca hem çok sevinir hem de eyvah geliyor derdik.Çünkü Yadigar teyze ye rastlamak kolay değildi.Bir sürü soru sorar uzun uzun yüzünüze bakardı.Bu arada terler misiniz ,sıkılır mısınız artık orası belli değildi.
Teyzemiz sürekli bizi terbiye ederdi.Kuralları öğretirdi.Onun yanında kahkahayla güldüğümü hiç bilmem.Oysaki ben deli gibi gülmemle tanınırım.Ayaklarımı yere vurnadan ,tepinmeden gülemem .Benim gibi birinin Yadigar teyzenin yanında ne kadar hanım davrandığını gören Allah Allah derdi mutlaka .
Yıllarca dostluk yaptık .Birbirimize hiç benzememmiz birbirimizi sevince sorun olmaktan kalktı.Yadigar teyze eşi erken öldüğü için dört çocuğunu çilelerle büyütmüştü.Dördü de parmakla gösterilecek örnek evlatlardı.Her biri altın değerinde saygılı, imanlı,efendi insanlardı.Yadiğar teyzemiz çocuklarını büyütürken astım hastalığına yakalanmıştı.Yolda bazen rastlayınca tıkanmış olarak görürdüm onu çok üzülürdüm.
Hayatı boyunca hasta yaşadı .Topluma dört tane altım gibi evlatlar bıraktı.Şimdi o yok .Allah rahmet etsin.Onu unutmak mümkün değil.Arkadaşlarımızla bir araya geldiğimizde mutlaka lafı olur rahmet veririrz.
Bazen bana gelen arkadaşları yakalar ve evlerine geri çevirirdi.’’Çok ayıp çok şimdi eşi evdedir ‘’dermiş.Arkadaşlarım resmen ondan kaçarak bana gelirdiler.Geldiklerinde ‘’Yine yakaladı bizi çevirdi ama o köşeyi dönünce biz sana geldik ‘’ derdiler çok gülerdik.
Yadigar teyze gibi anı olacak ,unutulmayacak hayatımızı etkileyen ve önem katan insanlar git dide azalıyor.İnsanlara bakınca hepsi bir ,pek de bir özellikleri yok.Bütün özelliği olan insanlar eskide miydi?
Zaman mı bozuldu ,insanlar mı?İnsanlar mı zamanı bozdu yoksa zaman mı insanları.Yediklerimiz gibi neden sahte olduk .Nerede o güzel dostluklar,arkadaşlıklar.Güven nerede,saygı nerede hep beraber mi terkettiler bizi ne?