KARANLIĞIN TUTKALINDA SEVDALAR

• 8 Mayıs 2013 Çarşamba 12:56:35

KARANLIĞIN TUTKALINDA SEVDALAR !!

Sen gözlerdesin... Gözdesin !! Göz olansın gönüllerde ..Uyuyamazsın asla mavi kayaların kıskanç uğultusunda.. Diz çöker acıyla,tuzak olur gövdeler.. Rehin kalır gölgelerimiz bir karanlık dipsiz zindan da..Hadi öyle bir şey dile bütün yüreğinle.. Bozulsun sihirler ,nazarlar seninle..

Sabaha karşı bir yasemin kokusu sarar uykusuz kumsalları.. Gözler parçalanır birden suda.. Ve bir ceylan inişi izlenir uzaklarda..Odun ateşinde ısınırken fırınlar..
Gözünle bakışır durur tabiat.. Yanağına dokunan eli hançer tutmaz.. Geceyle gündüz arasında esrik kokun sararken etrafı.. Ve güneşte aynalar tutulur gözlerine ’!!

Tek başına ölmez bir bahar.. Birlikte götürür öteki mevsimleri.. Çok bedeller ödenir; göze gelmesin,nazar değmesin diye güzelliklerine..Fidyeleri ödenir tüm gönül rehinlerinin.. Tuza dokundu dudaklar..Ne üveyik olunabildi ne serçe...Ne de ağzı incili balıklar görülür denizlerde.. Bir sen varsın bilinen; tuzsuz ,inci rujlu kaplı dudakların sahibesi..Ağzına,güzelliğine sağlık hanfendi !!!

Az sonra gece sıvanacak denizin sırtına..Karanlığın tutkalına yapışacak sevdalar ve herşey ..Burada durup güneşe sarılılmasa.. Ne kışlık saray, ne de yazlık konaklar eh ne yapalım varsın olmasın..Bir düşü yurt yapan onca kişiler.. Dillerini unuturlar dı,kendi kendilerine konuşmasalar !!! Artık sen varsın diye dünyayı çıkartıyorlar bir kuyu dibinden.. Artık kendi karanlığında aydınlanacak geceler..Ve her şey canlanacak adın söylendiğin de !!!