ve kuşların/sapan değmemiş kanatları vardı..

• 7 Mayıs 2013 Salı 16:02:16

Kırılgan harflerin dokunduğu
bir yüzdür eksik susmalar...

Benimle konuş,
köşe başı rastlantıları gibi/
tüm karşılaşmalarımız..

mutfaktan çıkarken sen, odama doğru yürüyorum ben.. salonunda ne yaptığını merak ediyorum sonra yada kapı eşiği yalnızlığımda ter içinde kokusunu duyuyorum evinin ki gözlerini kaçırıyorsun/ gözlerimden..boynumun altını teğet geçiyor bıçkın bir nefes..derken iyi olan hep ben oluyorum, çıkmaz sokakların yaşama telaşına rağmen ve sen hep aynı kalabiliyorsun demek/ne güzel..bana kaotik yasalardan/denklemlerin mekansızlığından bahsetme sakın..alt dudağını emme/oynatma parmak uçlarını ve yüz kaslarını..cevabını bilmediğin bir soru/nun gölgesi düşmüş yüzüne ki uzattım elimi ve avuç içlerimi/tut..salona götür beni ve oturalım koltuğa sor/nasıl olduğumu, neler yaptığımı ve olmak istediklerimi..ben bir hastayım sen ise doktorum ki umutları kırılmış bir anne ve yüzüne tedirgin merakların maskesini takınmış/aşkların en ideali biliyorum/unutmadım ezberledim..iki yabancı falan değiliz asla..bir yerlere sakladık/saklandıközürlü öğrenme çabalarımızı ki elma ve armutlara inat çıkmadılar ve biz anlamadık/ağlamadık sadece kaybettik yaşadığımızı sandığımız/inandığımız şeyi..
bizi
bir hissi
hiçi
işte sırf bu yüzden bir kedim olmalı diyorum/tüm suratsız hallerine rağmen veya deniz kenarında bir kasaba maviye hasret/kurgularımın derinliğinde ki iyi bir senarist olamadım lakin asla geç kalmadım hiçbir harfine ve sen iyi bir şairsin/gizliözneli mısralarının derinliğinde..kabul ediyorum/senden ve herkesten bir şeyler saklıyorum/kapatarak gözlerimi ve açarak sana bir yerlerde oluyorum/ıslak..bir nota bulup gülüm/süyorum ve bir kare/iz düşümü, kasıp kendimi/utanıp, bir şiir okuyup çok uzağına düş/üyorum..tüm bunları kabul ediyorum/değiştirilemez sonuçları gibi boşluğunun ki sen değil miydin? Anlamı sen ki bir boşluk/bir eşya/ zaman değilsin..sen, vazgeçilmez bir dürtü/bir veba/ne zaman parmak uçlarımı soksam yüreğime yeni bir şiir yazıyor buluyorum kendimi/siyah sayfalarda saklamak için…pişman değilim asla..çokça canımı acıtıyor/ zaman alıyor ama pişman değilim..ölümden bile bahsedebilirim sana hiç utanmadan/ ayrılıklardan ki yıllar geçti
kıyam
ıslık
ve surf
kulak mememden içeri çığlık ve derin ses/sizilik işte sırf bu yüzden d-üşüyorum sana..
ve sana/savaşların/intikamların..küresel tekil yalnızlıkların soğuk/buz tutmuş yanlarından
ama derinsel değil..yüreğimdeki çocuğun/umudun mavi tarlalarından ve kuşların/sapan değmemiş kanatlarından/dağların zirvelerinden/ırmaklardan ve sudan yüreğimdeki ütopyadan kızarak/bağırarak ve severek kadınım gibi yazıyorum şimdi..


(...)