sevgiliye mektup...

• 4 Mayıs 2013 Cumartesi 02:20:08

bazen yazmak daha kolay geliyor insana..
çünkü ne kadar anlatmak istesede insan konuşarak anlatamıyor içinden geçenleri..bir tarafı hep eksik yarım yamalak cümlelere sığdıramıyor..yada zamanı olmuyor belki..hep daha sonraya erteleniyor,, susturuyor kelimeleri..
koca bir hayatı yaşamış gibiyim senle..sığdıramadıklarımla, paylaşamadıklarımla senden önce ve senden sonraya ayrıldı yaşam..insan koskoca bir ömrü nasıl yok sayarmış öğrendim..nasıl geç kalırmış hayata..
nasıl severmiş ve nasıl sevilmeyi dilermiş anladım..eksiklik nasıl birşeymiş nasıl yeri doldurulamazmış sevdiğinin..ve nasıl korkulur kaybetmekten nasıl paramparça olur yürek nefesin nasıl düğümlenir boğazında öğrendim..
senden çok şey öğrendim ben..dört duvardan hayata açılan pencerem oldun benim..cahilliğim acemiliğim gençliğim kadınlığım...bütün perdelerini açtım..
sırrım,,sığındığım oldun..
kırmaktan üzmekten seni ölümden korkar gibi korktum..gerçi ben ölümden seni yaşamaya başlayınca korktum..hani olurya kaybedecek hiçbirşeyi yokmuş gibi gelir insana bazen..
ben ilk defa kaybedecek çok şeyim var gibi korktum..yada herşeyimi kaybetmekten..
herşeydin ya sen..herşeyimdin..
çok sevdim işte..
bütün yaşanmamışlıklarıma inat sevdim seni..hayatın benden aldıklarına inat sevdim..seni severken hayatı sevdim..kendimi sevdim..yeni doğan her günü sevdim..
sana ait olan sende olan herşeyi sevdim seninle..
biliyormusun en çok sana benzemekten korktum ben..
çünkü sen çok seversen öldürürdün sevdiğini..katli vacipti aşkın..
çok sevmedin beni..
öldürmedin...ama ben sana benzedim biliyormusun..
sana kıyamadığımdan..
ben kendimi öldürdüm..saflığımı,,inancımı..sabrımı..
öldürdüm bütün gerçeklerimi..sen bana yalanı öğrettiğinde..
şimdi aynaya baktığımda gördüğüm koca bir yanılgının hesabını veriyorum kendime..söylediğin her kelimenin gerçekliğini sorguluyorum..seni sorguluyorum artık..
oysaki ne desen inanırdım..yalandı bilirdim ama..inanırdım..
beni sevememekle (ama haksızlık ediyorsun diye düşündüğünü duyar gibiyim) yada çok sevememekle suçlamadım seni hiç..büyük eşi benzeri olmayan bir aşk yaşamayıda hayal etmedim..çünkü sen aşktan nasibini almıştın zaten..ben kendi kendime yaşadım aşkı senle..

şu ana kadar yazdıklarımda bilmediğin hiç bir şeyi söylemedim dimi sana..
hepsini biliyorsun bunların..hani demiştinya yaşlanıyormuyuz biz diye..bende büyüyoruz dolayısıyla değişiyoruz demiştim sana..iyimidir yoksa kötümüdür diye devam etmişti konu...
şimdi sen söyle...
ben öyle büyümüşümki..öylesine büyütmüşsünki beni..
değişmişim...
senin yüreğindeki çocuğu sarıp sarmalamaya çalışırken benim yüreğimdeki çocuk kimsesiz kalmış..senin ellerini üşümesin diye koynumda saklarken benim ellerim buz kesmiş..
ben sana kendini sevmeyi öğretmeye çalışırken kendimden nefret etmeyi öğrenmişim..
sırf senin ağzından çıktı diye inandığım her sözden sonra..yalan söylemeyi öğrenmişim..
yani kısacası..
ben seni ararken fellik fellik..denizi kaybetmişim...
hadi şimdi söyle...
iyi bişeymi büyümek..
şimdi ben senin bildiğin gibi değilim..kendi bildiğim gibide değilim..üstüste öyle yumruklar attın ki kalbime..
sanırım ben artık ölmekten korkmuyorum..


deniz...

25.01.2013