KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
HAYATTA VAR OLANLAR
HAYATTA VAR OLANLAR
Bir oyundur hayat,kaç bölümden oluşacağını bilemediğimiz.Hayallerimiz, hedeflerimiz vardır ama bunlar bizi rüzgarın savuracağı bir yaprak misali olmaktan alıkoyamaz.
Başlarsın bölümleri oynamaya,kimileri sana verilen görevlerden oluşurken,kimileri de senin kendine verdiğin görevlerden oluşur.Kimi bölümde seçemeyeceğin kişiler vardır yanında,bu oyunu onlarla oynamak zorundasındır.Ama bazı bölümlerde vardır ki sen seçersin birlikte oynamak istediğin kişileri.
Anlar vardır,bir saniyedir fakat tüm hayatındır,senin için çok değerli,bambaşkadır.
Anlatamazsın çoğu zaman içinden geçenleri,çünkü,bilirsin ki ne anlatacak gücün,ne de cesaretin var.Zaten gücün ve cesaretin olsa da bulamazsın uygun kelimeyi,konduramazsın bir satıra.Anlatamazsın işte…Anlatamazsın…
Sessizliğin,suskunluğun ve yalnızlığın pençesine takılır kalırsın bazı bölümlerde.Artık ışığın yoktur seni aydınlatacak,güneşin yoktur seni ısıtacak,en önemlisi de arkadaşım diyebileceğin bir kişi yoktur seni anlayacak.
Bir oyundur hayat,ne olduğunu anlayamadığın,çözemediğin.Ve bu oyunda da en çok çocuklar mutludur çünkü,o yaşlarda hayat gerçekten bir oyundur.Ama büyüyünce anlarsın ki,bir oyun bildiğin hayat sınavmış aslında…
Canını yakar,incinirsin.Öyle acımasızdır ki kendisi,düşünmez seni…Üzülmene bile fırsat vermez çoğu zaman,aktığı nehirde sürükler seni de…Söylenecek çok kelime vardır ama söyleyemezsin susarsın.Çünkü,konuştuğunda hiçbir şeyin değişmediğini öğrenmişsindir bir çok kez.Aynı hayal kırıklığını yeniden yaşamaktan korkarsın…
Evet,yaşadığın acılar güçlendirmemiştir seni,aksine en ufak bir şeyden bile korkar hale gelmişsindir.Acırsın kendine,çaresizliğine.Ve bir gün,bunca zaman içinde kalbini,kalbinin ne kadar değiştiğini fark edersin.
Camdan yapılmış bir saray olmuştur kalbin.Söylenecek en küçük kırıcı bir söz,bir davranış kalbine atılmış bir taş gibidir artık senin için.Ve sonuç ortada:irili,ufaklı cam parçacıkları…Dikkat etmezsen kalbinin o eşsiz parçalarını kaybedeceğini bilirsin.Yeniden,yeniden inşa etmek artık seni çok yormuştur.Bir sona daha yelken açmanın vakti gelmiştir,yeni başlangıçlar için.Artık dağılan o eşsiz parçacıkları yeniden toplamaya gerek yoktur.Çünkü anlamışsındır ki ,KIRILACAĞINI BİLE BİLE BİR KALBİ YENİDEN İNŞA ETMEK,ÖLECEĞİNİ BİLE BİLE YAŞAMAKTAN DAHA ZORMUŞ.Ve bir an gelir suskunluğunu bozarsın.nedenlerin getirdiği sonuçlarla seslenirsin hayata:“EY HAYAT,SENİNDE İSTEKLERİN HİÇ OLMASAYDI,ACILAR KALBİNE NASIR BAĞLASAYDI YANİ SEN DE BU HAYATTA YAŞASAYDIN,İNAN Kİ HAYAT,HAYATINI BİTİRMEK İÇİN ELİNDEN GELEN HER ŞEYİ YAPARDIN.”
HAYATINDA BİR HAYATI OLSAYDI,ANLARDI ÇEKTİKLERİMİZİ…ANLARDI,İÇİN İÇİN DÖKTÜĞÜMÜZ GÖZYAŞLARINI.ANLARDI,YÜREKTEN KALEME DÖKÜLENLERİN SAYFALARA SIĞMAYACAĞINI AMA MAALESEF HAYATIN BİR HAYATI YOK.HAYATTA OLAN,HAYATI OLAN BİZ VARIZ.AMA HAYAT BİZİM HAYATIMIZ DEĞİL.BİZ SADECE HAYATTA VAR OLANIZ.
ŞULE ŞAHİNTEPE
YORUMLAR
Değerli yazar, yaşam acı ve tatlısıyla bir bütündür.Yaşarken nelerle karşılaşacağimiz belli olmaz hiçbir zaman.Ama öyle veya böyle bir nehir gibi akar gider zaman. Bize de bir süre oyalanmak düşer. Yazınız anlamlıydı,kutlarım. Sağlıcakla kalın..Saygı ve selamlarımla..
