KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1088 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Felsefe sorguya eşittir çerçevesince değerlendirmeler imdir;
İyi kalpli, yalnız bir adam, bir gün bir koza bulur. Kozanın içinde küçük
bir tırtıl vardır. Adam çok sever bu tırtılı, onunla tüm yalnızlığını, ve
sevgisini paylaşır.
Gel zaman git zaman tırtıl büyür, güzel bir kelebek olur. Adam, kelebeğine
hayran… bırakmak istemez bir türlü… Aslında kelebeğin aklında dağlar, kırlar,
çiçekler vardır da; kıyamaz bir türlü adama ve sevgisine, yalnız bırakamaz
onu… Üç günlük ömrünü sevildiği ve sevdiği yerde geçirmeye hazırdır…
Ama adam bilir ki; “Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir” … Kelebeğine
son kez bakar ve onu salıverir özgürlüğüne, kırlarına, çiçeklerine
doğru…
Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiç bir meltem, hiç bir çiçek
yaprağı, adamın avucunun sıcaklığını andırmaz… , o çiçek
senin bu çiçek benim dolaşır saatlerce…
Adam bir kelebeğe sevdalı, bakıp durur boşluğuna.
Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramaktadır…
Böylece kelebek şunu anlar: BAZEN AİT OLDUĞUMUZ YER ORASIDIR; SICAK BİR AVUÇTUR BİLİRİZ AMA O YERİN BİZE AİT OLMA İHTİMALİ BİR HİÇTİR …
Böylece adam şunu anlar: HİÇ BİR SEVDAYI YALNIZCA SEVGİYLE YAŞATAMAZSINIZ.
O günden sonra kelebek, adama duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya
başlar, ama bulamaz. Bulamayınca anlar ki; HİÇ BİR DAĞ
BİR ÖZLEMİ GÖME BİLECEĞİNİZ KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR…
Adamsa sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına; kelebeğin yerine…
(Kısadan hisse)
HİKAYE BÖYLE DER DEMESİNE AMA GEL GELELİM Öne çıkarılan üç vurucu cümle hakkında düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.Felsefe sorguya eşittir çerçevesince değerlendirmeler imdir;
BAZEN AİT OLDUĞUMUZ YER ORASIDIR; SICAK BİR AVUÇTUR BİLİRİZ AMA O YERİN BİZE AİT OLMA İHTİMALİ BİR HİÇTİR …
İnsan doğumsallığından bu yana sıcağı sevmiş ve hayatının her evresinde sıcağa yollanmıştır.Sıcağı bulduğunda aitliği ne almıştır.Bir hiç’in aksine varlığını ispat etmiştir.
HİÇ BİR SEVDAYI YALNIZCA SEVGİYLE YAŞATAMAZSINIZ
Sevgi içgüdüm sel bir ihtiyaçtır.Kişi sevgisi için doğallığı itibariyle bir şeyler yapmak zorundadır.Sevgi çokça dalları olan bir çınar sa Sevdayı var eden insanın kendisidir.Eğer seviyorsan sevdan için yapamayacağın hiçbir şey olamaz.Sevgi kendi içinde hareketi çağıran ve hareketle özleşen bir ihtiyaçtır.
BİR DAĞ
BİR ÖZLEMİ GÖREBİLECEĞİNİZ KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR…
Bu cümle tamda düşüş noktası.Aitliği hiçleyen kesin yargılı ilk cümleyle çelişen bir yargıyla kurulmuş bu cümle’de kişi, aitliğini arıyor.Sonunda kendini bulacaktır.
Bu yazıyla ilgili sonuç olarak karmaşa sunumu görebiliyorum.Yazar, yazdıklarıyla kendince çelişmiş.Felsefik içerikli üç olguyu vurgu yapmak isterken masal’ın boyasından çok etkilenmiş.Bu cümleler içeriksiz, emredici, anlamsızlığa itici özellikten çıkmalıyken zorlaştırılmış....
SELDA İYİEKMEKÇİ
YORUMLAR
"HİÇ BİR DAĞ
BİR ÖZLEMİ GÖME BİLECEĞİNİZ KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR.." Aşkıımızı gömebileceğiniz kadarda büyük değildir.. Aşkımız için her şeyi göze alma eşiğine gelmek aşkımızın yüceliğini ifade etsede; göze aldıklarınızı uygulamaya koymak bencillik eşiğimizide gösterecektir.. Çok detaya inerek kutlanası bir eleştiri yapmışsınız.. Kaleminizi saygım ve sevgimle selamlıyorum..
efendim anlamlı ve bilgilendirici güzel yazıydı okurken çok şeyler alabileceğimiz dersler var içerisinde kısa öz ve derin emeğinize sağlık sevgi selamlarımla
Ne güzel....
Açıklamaları içinde olan bir öykü...
Sevgi güzel bir duygudur.
Sevdiğinin yanında olmak da...
Ama bazı sözler vardır ki ne güzel söylenmiş...
"Çiçek dalında güzeldir."
Doğa muhteşem kurallarıyla bir uyum içindedir.
Acımasız yönü dahildir buna.
Çünkü acımasız oluşu bile onun denge unsurudur...
Etobur hayvanlar diğerlerini öldürüp yemezse onlar o kadar çoğalır ki, sonuçta otları, yeşillikleri yer bitirirler. Çevreyi çöle çevirirler. Sonuçta kendileri de açlıktan ölürler...
Bilmem, açlıktan günlerce sürünerek ölmek bir yırtıcı hayvan tarafından öldürülerek yenmekten daha mı az acı verir.
Kelebeğin doğası da kırlardır, çiçeklerdir.
Onu ne kadar sevsek de doğallığıyla sevmeliyiz.
Masal çelişkisi içinde sıcak bir el ve sevgi arasa da, doğal bir yaşamda ona ne kadar sevgi verirseniz verin iç güdülerine karşı koyamaz ve doğayı arar.
Unutmayalım...
Şefkatlilerin en şefkatlisi olan Rabbimiz ona tüm güzellikleri doğada sunmuştur...
Onun için en şefkatli, sıcacık el, doğanın elidir.
