- 1064 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
Kayıp yumurtalar
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Kayıp Yumurtalar
Sabah uyandığında daha yeni güneş doğuyordu.Sevinçle anne ve babasının odasına girdi.Babası söz vermişti ona,çok istediği “alfebe okumaya ilk adım” kitabını alacaktı.Okula gitmiyordu;ama komşusunun ilkokula yeni başlayan kızında görmüştü o kitabı..Kitabın çok güzel kırmızı siyah resimleri vardı..birde kocaman harfler vardı..çok istemişti o kitap onun olsun…Babası gece çok geç gelmişti.Çok beklemiş ama uykuya yenik düşmüştü.
Anne ve babasının odasına girdiğinde ikisi de uyuyordu.Komidinin üzerine baktı, sağa sola baktı kitap yoktu.Babası kitabı almamıştı.Üzülerek dışarıya bahçeye çıktı.
Büyük taş döşemeli bahçede dolaşmaya başladı..ayağının basacağı taşları inceledi.hepside solgun renkli ve yumurta büyüklüğündeydi taşların.
Büyük abisinin güvercin odasına gitti.. beyaz,gri güvercinler kendi aralarında sesler çıkararak konuşuyordu.onların çıkardıkları sesleri taklit etti.
Ateş adını verdikleri köpekleri ile biraz oynadı.Büyük erik ağacının dalındaki salıncağa binip sallandı
Sokak kapısının bir kanadının açılmasını engelleyen demire koştu.Elleri ile demiri tutup sallandı.taklalar attı. Hem de yoruluncaya kadar takla attı.ayakları ile duvardan destek alıp .ayakları başı hizasına geldiğinde yuvarlacık oluyor kendini aşağıya bırakıyordu..çok eğlenceliydi bu demire tutunup takla atmak.Nedense annesi onu takla atarken gördüğünde çok kızardı..”Düşeceksin..” diye bağırır ..yasak koyardı..
Yorulunca tavuk kümesinin yanına gitti.Tavukları inceledi onların bazılarının telaşını bazılarının düşünceli hallerini bazılarının buğday yeme telaşını seyretti…
Annesi ile babasının konuşurken duyduğu cümle aklına geldi..Annesi:
“-Bilmiyorum bu kadar çok tavuk var..yumurta doğururken seslerini duyuyorum,,gidip folluğa bakıyorum yumurta olmuyor follukta..hayret!”
“-Belki gelincik denilen hayvan çalıyordur..Bu gün daha dikkatli ol bakalım bu yumurtalar nereye gidiyor..”
Yumurtalar kayıptı…
Çocuk aklı ile “yumurtaları, belki de tavuklar saklıyordur” düşüncesi ile kümesin her köşesini inceledi..yumurta göremedi…
Birden aklına bir fikir geldi…iki katlı konak büyüklüğündeki evin..altında çok küçük ancak bir çocuğun girebileceği büyüklükte pencere vardı..Kaç kez o pencereden evin altına girmek istese de..vücudunun sürünerek yarısını sokmuş annesi onu ayaklarından çekip çıkarmıştı.çok ta kızmıştı ona..”Kızım evin altı tehlikeli yılan falan olabilir ..girme” demişti.Annesi uyuyordu.evin altına girip ne var ne yok öğrenecek,merakını giderecekti..
Sürünerek içeriye girdi,her taraf karanlıktı,toz toprak ve tuğla kırıntıları ve ağır bir nem kokusu vardı.Karşı köşede beyaz bir yığın duruyordu..Sürünerek beyaz yığının yanına gitti..
Beyaz yığın yüzlerce yumurta idi..Kayıp yumurtaları bulmuştu tavuklar evin altına saklamıştı yumurtaları..
Sağ eline bir yumurta,sol eline bir yumurta alarak ,sürünerek küçük pencerenin yanına geldi elindeki yumurtaları dışarıya koydu.bütün yumurtaları,tekrar tekrar gidip gelerek ikişerli gurup halinde dışarıya taşıdı…
Küçüçük pencereden dışarıya çıkmak için düşünmeye başladı..yumurta yığını sürünerek çıkacağı yolu kapamıştı.
Avaz avaz bağırmaya başladı..hem de ne bağırmak..gözleri aydınlık bahçeyi görüyordu ama ayakları karanlıktaydı..sanki ayağına bir şey değiyor gibi geldi…
Yataklarından fırlayan ev halkı başına toplandı…annesi acele ile yumurtaları kenara çekti..babası ile elinden tutarak çıkardı o karanlık delikten…
Kocaman bir”Aferin,yumurtaları bulmuşsun" kızım.dedi...
Yazımı günün yazısı seçen seçici kurula,okuyanlara ve yorum yazarak beni onurlandıran herkese çok teşekkür ederim...
YORUMLAR
Sevgili Sare
İşin doğrusu beklenen ve alınmayan bir kitaptan kaybolan yumurtaların bulunmasına nasıl geldik ben de şaşırdım. Resmen tuttun kolumuzdan ve bizi de taktın peşine ve gidip kayıp yumurtaları bulup çıkardık.
Harika bir yazı olmuş...Özenilerek yazıldığı her halinden belli. Zaten ben senin yazılarında şunu görüyorum. Hiç paragraf yapmadan yazdıkların öylece duruyor ama böyle özen göstediklerin hakkettiği ödülü alıyor.
Günün yazısı olmayı fazlasıyla hakkeden bu yazı için tebrik ediyor, selam ve sevgilerimi yolluyorum.
Ben okurken ürktüm o karanlık yeri aklıma getirerek...
Güzel bir anlatım okudum kaleminizden, aynısı olmasa da kendi çocukluk yıllarıma, köyüme gittim sanki..
Teşekkürler, saygı ve selamlar...
sareyaprak
Saygılar...
Çocukluğumun geçtiği binamızın arka bahçesinde iki duvar arası vardı kimse cesaret edemiyordu oraya girmeye. Büyüklerimiz orada arı yuvasının olduğunu söylemişlerdi.( ama zararlarından bahsetmemiştiler) Bir gün oraya girdim, çıktığımda annem gelmişti bile yanıma. Ama ne var ki yüzüm çok fena şişmişti. Yaşayarak öğrenmenin ilk dersiydi belki de.
Tebrikler
sareyaprak
beğeniniz beni mutlu etti..
Saygılar...
Akıl yaşta değil başta diyenler ne güzel demiş. O küçük haliyle yumurtaların yerini nasıl da bulmuş afacan.
Akıcı bir anlatımdı, ilgiyle okudum arkadaşım.
Tebrikler, sevgimle
sareyaprak
Yorumun için gerçekten de çok teşekkür ederim...
Sevgi ile kal...
tavuk yumurtaları saklamış ve daha sonra kuluçkaya yatıp devamını sağlayacaktı belkide ama afacan buna müsade etmemiş yumurtaları dışarı taşımakla çok güzel paylaşımdı tavuk beslemek yumurtalarını toplamak civciv yetiştirmek eşimin hobilerindendir kendi yetiştirdin tavuk yumurtası daha güzel oluyor çiftlik yumurtasından bu vesileyle bende paylaşayım dedim kutlarım bu güzel yazınızı saygılarımla selamlar
sareyaprak
İdare ediyoruz yani..yumurta almıyoruz marketten..en azından şimdilik....
Selamlar bekir...
Çocuktan al haberi diye boşuna dememişler...
Bizim tavuğumuz da yumurtlamıyordu benim çocukluğumda.
Bir gün onu takip ettim, bahçenin aşağısına doğru gidiyordu. Sonunda bir çukura yattı. Bekledim, oradan ayrıldığında yumurta yığınını gördüm...
sareyaprak
teşekkürler..selamlar...
Allahım, ne korkmuştur yavrucak
kalemine sağlık
selamlar
TEBRİK EDERİM :-))
Filiz Şahin. tarafından 4/29/2013 12:03:36 AM zamanında düzenlenmiştir.
sareyaprak
Çok teşekkür ederim..
selamlar...
Filiz Şahin.
sareyaprak
Sevgiyle kal...