MEKTUPLAR-12

• 27 Nisan 2013 Cumartesi 00:38:21

Selam can.
Bu mektubum büyülü gülüşüne, büyüleyen yüreğine ve sesindeki o içten ruhuna seslenişim olsun. Şiirlerine bir yorumum, mütevazi duruşuna bir ses, susukunluğuna sesim olsun.
Selamlar olsun sana can…
Hadi bir gülümsemenle sende bana bir ödül ver,ağaçta nedensiz ve sebepsiz açan bir çiçek gibi olan gülüşünle. Bir bakış,bir gülüş sal bana, nerde beni görmek istersen o yöne…
Bugün sana daha yakın, bugün sanki uzaklarda değiliz de, şuramda,içimde,kalbimin üstünde oturmuş beni izliyorsun gibi. Ki bugün ve gece seni dinledim. daha farklı bir yakınlığın, içim daha bir heyecan dolu ve daha sevinçli bakışlarla süzüyorum seni. güzelliklerinin içinde kaybolmaktayım, çünkü sana daha yakınım, yada sen çok yakınıma geldin. Sana can diyorum, canda o kadar güzel bir duygusun ki anlatamam, hani her geceyi eriten bir güneş olur ya, benimde tüm gecelerimin güneşi sensin, sana can diyorum,ışıktan var olan canın, nura olan kaynağına seninle varıyorum. canımı besleyen öyle güzel bir gıdasın ki söyleyemem, anlatamam, tarifi imkansız bir aşk şarkısının müziğindeki dansıma bak. Bir sözünle anlamları, bir gülüşünle dünyaları,bir bakışınla beni baştan başa yaratmadın mı? Eski beni benden alıp, bir gelinin güzelliğinde beyazlarla beni giydirip, içimdeki bana ait olmayan tüm renkleri silmedin mi? Hem beni susturan en büyük güzelliğim, hem de bana güzellikleri yazdıran can oldun. Ne sana yakıştıracak bir kelime, nede seni anlatacak veya yazacak bir şey kaldı, sana sadece can demek, ötesi var mı bilmiyorum. Çünkü bir sonsuzluksun ve karşıma daha ne dünyalar çıkacak onu da bilmiyorum sonsuzluğunda...
Adın kutlu olsun içimde can, adın kutlu bir ağaç gibi, meyvelerini veren, adın bana yemin olsun ki, adının güzelliğindeki tüm sevgiler, arzu ettiğin,seni sen yapan sadece sana sevgimle seslenip, bana sevgiyi verdiğin yerden göreceğim seni. Adım adınla güzelleşip, adın hayatımın geriye kalan ömrümün anlamı olsun. Adın, Başı alfa,elif,A, olan sen. Sonsuzluğuna kayan ben. Adın bende kutlu oldu can. Adın dudağımda bir dua, sana ettiğim duaların tümü ibadete dönüştü. Gökten bir anda doğan bir yıldız gibi, ama öyle bir yıldız ki, tüm yıldızları söndüren,yok eden,ışığına boğup, varlıklarını gölgeye dönüştüren aşkın yüce yıldızı gibi… yüreğimin yıllardır beklediği ışık, bir nehir gibi aktın içime, toprağıma bereket ve güzellikler saçtın içime. beni öylesine güzelleştirdin ki, hiç olmayan bir hayatıma,toprağıma can verdin, bin bir renklerden çiçekler açtırdın, bana bir hayat verdin ki, o hayattı sadece cennetle kıyaslayabilirim. Ve verdiğin, varlığınla güzelleştirdiğin bu hayatı da ben sana bağışlıyorum can. Yarattığın her şeyin tanrısı sensin, aşk sensin,sevda sen,sevgi sensin canımın içi. Her yerim, her yerimi var eden her hücrem senin ganimetin,senin yurdun, sana ait, hizmetinde birer asker gibidir. Yıllardır beklediğim ışık sendin, aydınlıksın gecenin en zifiri karanlığında bile. Sussuz bir çöl gibi olan yüreğime, su getiren, yağmur yağdıran ve beni şimdi bereketlendirip, toprağımda çiçekler, meyveler vermemi sağlayan can, verime ulaştırıp,göklere taşıyan canımın içi. Gökten süzülen çiğdem çiçeğim, karda açan kardelenim, hayranlıkla baktığım kaktüsüm ve gizeminde sırların asaletini taşıdığına inandığım Cezayir menekşemsin. hayatı bana düşündüren gülüm, beni saran sarmaşığım, bana cennetin yolunu gösteren gözlerin, nerdeydi bilmem yıllardır? Nerde kaybolmuştum? Nerden buldun beni yeniden. Hep derdim yalanın içinde gizli gerçekler saklıdır diye, hep söylerdim, karanlığın verdiği korkuda, huzur verecek gizler vardır diye, işte sende tüm bu düşüncelerimi bana doğrulayan oldun. Yalan olan bir dünyanın, sanal olan bir yerinde gerçeği görmek ne güzel. Seni öyle bir yerde tanımak ne güzel… çünkü sana sadece yüreğimle baktım, çünkü sadece yüreğine baktım, kaşına,gözüne, herkese her yalanı söyletecek kadar büyülü güzelliğine değil, ben sadece yüreğine baktım, seni oradan tanıdım, seninle oradan tanıştım,orda kurdum seninle sohbet ettiğimiz konağımızı. Gerçek olan bir hayatın bana vereceği bir yalanı almaktansa, yalan olan bir yerdeki gerçeği fark edip onu sarmaktan daha güzel ne olabilir ki cann. Dikenler içinde bir gülü fark etmeye benzer, kötülükler içinde bir iyiliği, bir güzelliği görmeye benzer ki, bu seni bende daha anlamlı kıldı. Hiç keşke seninle başka yerde tanışsaydım demedim, seni bulmam gereken yerde, görmem gerektiği yerde gördüm. Buda “Allah”ın bana en güzel lütfü. Beni her ne kadar güzel görüyorsan da, emin ol sana söylediğim ve senle paylaştığım tüm güzellikler, içimde hapsolmuş bir duyguydu, kimseyle paylaşamadığım, konuşamadığım birer güzellikti ve hepsinin bir gün öleceğinin kaygısını yaşarken, işte o noktada, o anda sen çıkageldin. Beni bana armağan edip, beni kendinle yeniden güzelleştirdin, düşünmemi sağladın, düşündüklerimi söylediğime şahit, içimdekileri yaşatmam için yaşam kaynağım oldun. Hep derdim; “Sevmeyi sadece ben biliyorum.” Duam hep bu sevgiyi bir gün özüyle anlayacak birisini tanımaktı, sen en büyük duamın en güzel varlığısın. Sana geç geldin diyemiyorum, çünkü sabrımı da sınamış oldum. Çünkü beni yaşadıklarımla değil, özümle gördüğüne inanıyorum. Gerçek misin sen can, varsın dimi? Uyanacağım bir rüya değilsin dimi? Seninle konuşurken bazen soluk alamıyorum, yoksulluk bulaşıyor tüm zengin kelimelerime, tüm konuşacaklarımın bir bir ölümünü yaşıyorum, çünkü seninle olmak, seni anlamak, sana bakmak aslında tüm hayatıma düşündüklerimin en güzel anlamıdır. Tüm hayatım boyunca aradığım, tüm soruların cevabısın. Söyleyeceğim tüm güzelliklerin zaten kaynağı sensin. O yüzden hiç konuşmak istemeyip, sadece yüreğinden akan akıntıyı, yüreğimde hissetmek bile, denizime varmış, kavuşmuş kadar büyük bir güzellik. Hiç kahkahayla sarsılan bir çenem olmadı, hiç kelimelerimi, değersiz kulaklara vermedim, hiçbir olaya herkesin baktığı gibi yorumlamadım. Hep “Allah” bana kendime ait bir akıl vermişse, onu kendi aklımla yorumlayıp sunmamı istediği içindir diye düşündüm. Sen tüm düşündüklerimin içinde, hayatımın en güzel çiçeğisin. Varlığına minnet, güzelliğine hayranlığım, sevgine asaletimi her zaman katacağıma emin olabilirsin. Şimdi sana söyleyeceğim bir şey olsa bile ben susarım. Dostluğunu,sıcaklığını, belki “delisinnn” deyişini bile duyabilirim. Ama asıl sevgim bu kadar değil can, söylediklerimin içinde de değil sana olan sevgim, asıl sana olan sevgim, söyleyemediklerimin içindedir, suskunluğumda, senin suskunluğunda sakladığın gibi. Cansın sen, canımda cansın.