Acı.

• 26 Nisan 2013 Cuma 16:27:26

Bugün benden ayrıldın. Biliyor musun şu an akan gözyaşlarımı hak ediyor musun bilmiyorum bile. Bana merak ettiğim soruyu tekrar sordurttun: Hak etmeyen onca insan varken mutluluk neden onların avuçları arasında güneş gibi doğar? Sanırım hayat bu; acı verici, adaletsiz ve dibine kadar gerçek... Yaptığım hatalar oldu elbet. Elbette ben melek değilim. Aynı senin gibi, aynı diğer insanlar gibi. Aynı yerine geçemediği ‘o kız’ gibi. Kim daha çok hak etti seni bilmiyorum ama anlattığına göre bendim o. Sevdim çok sevdim. En değerlimi verdim sana. En değerli hazinemi.. Biliyorum bugün ağlarım içim yanar. Kalbimdeki delik büyüyormuş gibi olur. Nefes alamam uyanınca. Uyuyunca geçer sanarım. İlk saniye her şey bir rüyaymış diye düşünür hemen telefona sarılırım ‘aşk’ı aramaya. Sonra adına bakarım değişmiş. Belki de alışmaya çalışmanın ilk adımı bu diye düşünürüm. Dinlediğim şarkılar sadece seni anlatır gibi gelir. Sonra kurduğun hayaller gelir aklıma ‘biz’le ilgili. Sıfırı tüketirim, kendimi tüketirim.. İlk birkaç gün yemekte yemem. Aynen şimdi olduğu gibi. Yeni fark ettim bak 21 saattir sadece 3 yudum su ve 3 tane şekerle ayakta duruyorum. Az önce belki acımı hafifletir, akan su gibi içimdeki acıda akar gider diye düşünüp suyun altına geçtim. Ama üstümdekileri çıkarmayı unutmuşum görüyor musun sen?. Suyun altındayken fark ettim başım falan dönünce anladım yemek yemediğimi. Aç değilim hala. Neyse ilk birkaç gün hayat mücadelesi verir kaç gün aç kalabilirim diye ölçerim. Bünyemdeki son yağları da bunun için tüketirim. Ardından ölü gibi gezerim gerçi o safhaya biraz erken geçtim dünden beri ölü gibiyim otobüste falan beni gören hasta sanıp yer veriyor. Mesela dün akşam ağlıyormuşum adamın biri ‘pardon bayan bir sorun mu var? Yardımcı olabileceğim bir şey? Neden ağlıyorsunuz?’ deyince anladım. Ağlarım hep. Yarın vizem var sınava çalışamam çalışsam anlar mıyım sanki? Sonra acım hafifler biraz, sanma seni unuttuğum için sadece alışırım acı çekmeye, nasır bağlar yüreğim. Geceleri çok acır canım ama bunu bil. Sana sarılıp yatmaya alışmışım ya sol yanım boş kalır. Sol yanımda omuzun vardı çünkü, ona yatar uyurdum ben. Ya da bana yatakta koala gibi sarılan biri olmadan uyuyamam belki. Sonra biri bana mesaj attığında ona ölümüne saldıracak, dünya savaşı açacak ve bu kıskançlıklarıyla beni içten içe mutlu edecek ama yine de ‘Ya başına bir şey gelirse. Biriyle kavga etmese ya keşke.’ diye düşüneceğim birinin artık olmadığını anlayınca canım ölümüne yanacak biliyorum. Bazen sana o kadar sinirleneceğim ki hak etmediğin halde senden nefret edeceğim belki. Velakin sonuç olarak seni çok özleyeceğim. Alışacağım sensizliğe. Gururumu ayaklar altına alıp sana ‘Nolur?..’ dediğimi hatırladıkça kendime bin beddua edip alışacağım. Hiçbir zaman benden başka biriyle mutlu ol demeyeceğim. O kadar iyi biri değilim ben çünkü. Mutlu olacaksan benimle olsaydın. Ama gel gör ki sonuç olarak seni seveceğim hep en güzel hazinemin sahibi..