Şerefle bitirilmesi icap eden en ağır vazife hayattır. -- toegueville
betülcük
betülcük
@betulcuk

kumdan kaleler...

24 Mart 2008 Pazartesi
Yorum

kumdan kaleler...

5

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1231

Okunma

kumdan kaleler...



Hayatı aşka böl;hayat çoğalır
Hayatı aşkla çarp;zaman zor alır
Bütün hayatları topla aşk eder
Hayattan aşk çıkarsa;elde ne kalır???
A.Vahap AKBAŞ


Kumdan kaleleri bilirsiniz.Saatlerce uğraşırsınız o kaleyi inşa etmek için.Sonra küçük bir dalga koynuna alıp onu uzaklaşır sessizce.Ardından bakakalırsınız sadece….


“Hayat; büyük acıların içine saklanmış küçük mutluluklardır” nerede okuduğumu tam olarak hatırlayamıyorum ama çok etkilendiğimi itiraf etmeliyim…O gün bu gündür küçük mutluluklar inşa etmiştim kendime.Tıpkı kumdan kaleler gibi.Ama benim o küçük mutluluklarımın sonu da kum kaleciklerine benzedi.Kıyılarıma vuran her dalga mutluluğumdan birer parça götürdü giderken.Sonra…Sonra baktım ki hiç bir şey kalmamış elimde…Ve sonunda her şeye küskün biri olup çıkmışım…Dünya benim için dönmekten vazgeçmemiş….Ben ki onun gözünde çölde bir kum tanesi.İnsanlar ben üzgünüm diye gülümsemekten vazgeçmemiş.Ve en önemlisi kalbim bunca acıya rağmen hayata küsüp atmaktan vazgeçmemiş.Düzen aynı düzen.Her şey dün bıraktığım yerden devam ediyor.


Yazmayı bıraktım önce.Elinden oyuncağı alınan küçük çocuklar gibi kalakalmıştım ortada.Sonra baktım ki dünya hala dönüyor. Film kaldığı yerden devam ediyor.Üstelik aynı oyuncular ve aynı senaryoyla.Sonra,sonra dedim ki kendime şarkıdaki gibi ‘yine yine yine yine yeniden’ “MERHABA HAYAT” .


Bir adam sevdim ben; beni seven, beni gözetleyen.Bir adam sevdim gülüşü bana benzeyen.Bir adam ki uğrunda ölümü canına tercih ettiğim.Bir adam sevdim yüreğime habersizce girip yine habersizce çıkan.Bir adam ki ardına bakmadan bırakıp giden.Bir adam ki bu aşkı hissedemeyecek kadar ruhsuzlaşan.Bir adam sevdim işte dedim ya gülüşü bana benzeyen…


sevda tutmaz her yüreğin örgüsü
aşk dediğin kula Allah vergisi
ne günahı vardır nede sorgusu
sevmeyenler kinde erir aldırma

ayrılıklar bağrımızı delse de
soframıza hasret aşı gelse de
Muhammedler halimize gülse de
derdi veren derman verir aldırma
B.Gökçe
ALDIRMA YÜREĞİM……………ALDIRMA!!!!!!!!!!!


(Bana tekrar yazma cesareti veren Soloyin’e Emre ve Suat Abi’ye gönülden teşekkürlerimle.)
Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Kumdan kaleler... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Kumdan kaleler... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
kumdan kaleler... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
TARIKCAN
TARIKCAN, @tarikcan35
24.3.2008 23:29:05
KUMDan kaleler'imiz o kadar çok ki; değişik bir etkisi var yazının hani şair der ya: " yaşamayı bileydim,yazar mıydım hiç şiir" evet,kumdan kalelerimiz yıkıldığında en yıkılmazını kayalardan, elmaslardan, yakutlardan yapmak gerek. Çocuk gibi oynadığımız kumlarla eve gelmeden önce iyice yıkanmak gerek....

yüreğine sağlık.
emre_onbey
emre_onbey, @emre-onbey
24.3.2008 23:01:11
10 puan verdi
..birgün bir yazara sormuşlar; nasıl yazar oldunuz, diye...
-çok sevdim ama sevilmedim, demiş...ayrıldıktan sonra çok sevdiğini ispatlamak için ölünceye kadar sevdiğini yazmış, tozlu satırlara mühürlü kalemiyle...

...sende bırakma elindeki o sevgi dolu kalemini...

sevgiyle kardeşim...
soloyin
soloyin, @soloyin
24.3.2008 22:20:11
)))))))))))) Döneceğini biliyordum.Haklı çıkmak ne hoş.
İyi ki bırakma kararı aldın ki,şiirsel bir yazı yazmakla yeniden karşımıza çıktın.
Giden ise,senin gözlerine bakmayı haketmeyenlerdendir.Boş ver.

meselci 3
meselci 3, @meselci3
24.3.2008 19:48:56
şiirsel
ve edebi bir yazı okudum...
Olgun Ekinci
Olgun Ekinci, @olgunekinci
24.3.2008 17:10:04
Yazmayı bıraktım önce.Elinden oyuncağı alınan küçük çocuklar gibi kalakalmıştım ortada.Sonra baktım ki dünya hala dönüyor.

EVET... O DÜNYA SİZ YAZMASANIZDA DÖNDÜ VE DÖNECEK..O ZAMAN YAZMAMAK NİYE? YANITIDA YUKARIDA ZATEN YAZININ İÇİNDE...OYUNACAĞI ALINAN ÇOCUKLAR GİBİ OLUR YAZAN İNSAN KALEMİNE MOLA VERİRSE, Kİ SADECE MOLADIR...

Bir adam sevdim ben; beni seven, beni gözetleyen.Bir adam sevdim gülüşü bana benzeyen.Bir adam ki uğrunda ölümü canına tercih ettiğim.Bir adam sevdim yüreğime habersizce girip yine habersizce çıkan.Bir adam ki ardına bakmadan bırakıp giden.Bir adam ki bu aşkı hissedemeyecek kadar ruhsuzlaşan.Bir adam sevdim işte dedim ya gülüşü bana benzeyen…

VE BU YUKARIDAKİ BÖLÜM BAŞLI BAŞINA NEFİS BİR YAZI OLMUŞ...İYİ Kİ YAZMIŞSINIZ YİNE VE YENİDEN...

Aldrmayın...ama yazın...okuyalım..

Yazarı kutladım..

Sevgiyle..
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.