- 1163 Okunma
- 5 Yorum
- 2 Beğeni
Kuyruklu yıldız mavalı...
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Diyalektik olarak madde düşünceyi doğurur... Yani demek ki düşüncelerimizi koşullayan bir etki olmadan düşünme eylemini gerçekleştiremiyoruz. (Mesela bir kayısı ağacının var olması ve mevsimi gelince bu meyveyi üretmesi bizim kayısıyı düşünebilmemizi sağlıyor. Böylece bu düşünceyi geliştirip meyve suyu ya da reçel de yapabiliyoruz.) Oysa kayısı ağacı olmasa bu düşüncenin tamamının oluşması ve gelişmesi için de bir koşul olamayacak.
Demek ki aslında kendi fikrimiz, düşüncemiz zannettiğimiz hemen her şey aslında bizi koşullayan şartların getirisi...
Peki bu koşullar suni olarak yaratılırsa ne olur? Mesela güven duyup seçtiğimiz yöneticiler bize derlerse ki “ülkemiz tehlike altında, savunmamız gerekli” bu etki bizde kendimizi savunma dürtüsünü harekete geçirir... Ya da sevdiğimiz bir şair derse ki “madem ki çok seviyorsun, teslim olacaksın aşka” bu etki de bizim sevdiğimiz kişinin varlığına koşulsuz teslim olma dürtümüzü harekete geçirir... Okuduğumuz gazete “ülkede her şey yolunda”, izlediğimiz televizyon dizileri “bakın jipe binip ağalık yapıyoruz, aslında köy yaşamı iyidir” derse ya da “bakın sevgililerimiz 180 cm boyunda ve çok güzeller memeleri var” derse, reklamlar “alın bu ürünü hayatınız değişecek” derse, öğretmenimiz “bunları doğru bunlar yanlış” derse ve bu örnekleri yüz binlerle çoğaltmak aslında mümkünse? Yine de “ben böyle düşünüyorum” dediğimizde aslında kendimizden söz etmiş olur muyuz? Biz gerçekten artık o muyuz?
Biraz ütopik gibi görünen ama aslında pozitif olarak ispatlanmış bilimsel bir örnek verelim şimdi.... Zamanda yolculuk edebildiğimize inanır mısınız? Ortalama 60-70 yıl olan insan ömründe yüzlerce yıl öncesine gidebilme şansını doğa bize vermiş midir dersiniz? Ya da sonrasına?
Gecemizi aydınlatan ve hatta bazen romantik bir ana tanıklık eden yıldızların bazıları bizden yüzlerce ışık yılı ötede... Işığına tanıklık ettiğimiz, varlığını gözlerimizle gördüğümüz yıldızın aslında yüzlerce yıl önceki anına tanıklık etmiş oluyoruz. Belki o yıldız aslında artık orada değil, belki çoktan kayıp gitti bir bilinmezin peşine takılıp... Belki çocukken attığımız bir çığlığın tınısı bizden yüzlerce kilometre ötede kimsenin duyamayacağı bir çocuk telaşında koşturuyor...
Önümüze sunulan hazır bilgiyi kolayımıza geldiği için çabucak kabullenmek ve yaşamımıza geçirmek bizi köreltir ve çobansız yaşayamaz hale getirir. Bizi sisteme bağımlı yapar... Oysa her insan biriciktir, tümüyle özgün ve orijinaldir. Kötü koşullanmalar nedeniyle deforme olur kendimizden uzaklaşırız zamanla...
Tecrübe seçimlerimizin sonucudur ve her insan kendi özgün varlığını korumak ve sürdürmekle yükümlüdür... Aksi halde kendi yaşamımızı başkaları için tüketmiş oluruz ki doğa bu acı gerçekle bizi mutlaka hayatımızın bir döneminde yüzleştirir. Önemli olan iş işten geçmeden, zaten sınırlı bir zaman dilimini kapsayan ömrümüzü orijinal ve özgün yaşamaktır... Bu gerçeği ne kadar erken keşfedersek hayat o kadar sunulmuş bir armağandır bizim için. Fotoğrafın arka yüzüne bakmak gerekliliği bunun ilk adımıdır. Sorgulayan, farklı bakış açıları geliştirip seçeneklerin içinden kendisine en uygun olanını seçip karar veren insan özgürdür... Bunun aksi tutsaklığın diğer karşılığıdır.
Her insan özgür ve onurlu bir yaşamı doğuştan hak eder, bu insanın hiçbir karşılık vermeden sahip olduğu kutsal yaşam hakkıdır... Hakkınıza sahip çıkmanız, onurlu ve özgür bir yaşam sürmeniz dileğiyle...
YORUMLAR
Doğa İnsana ancak yaratılış gayesini hatırlatır! Demem o ki doğa İnsanın hizmetine sunulmuş imkanlardır.
Allah İnsana cüz-i irade vermiştir gereğini yapın deseniz size eyvallah derim. Yol gösteren ancak Peygamberdir diyorsunuz! O vakit niye burada ahkam kesiyorsunuz? ( bu kısım yorumlarla alakalı, eleştirilerle çoğalacağımıza inananlardanım)
Ama size sonsuz katılıyorum İnsan birilerinin dürtmesiyle değil kendi ayakları üzerinde hayat sürmeli.
Madde bir insanın düşünme eylemine hizmet eder demişsiniz, ya. Kısmen doğru. Ama bu arada aklı da heder etmişsiniz, hemi ne dersiniz?
Tebrikler.
ERKAN ÇELİKOL
Madde bir insanın düşünme eylemine hizmet eder değil "Diyalektik olarak madde düşünceyi doğurur" bu da diyalektiğin tanımıdır yani benim cümlem değil. Dikkat ettiyseniz makale sıfatıyla diyalektik pencereden kendi düşüncemi aktardım. Bu nedenle yazıya tekrar göz gezdirmenizi rica edicem... Saygılar...
Nilgün Akçay
İtirazım, yanlış anlaşılmış. Söylemek istediğim nasıl ki siz burada fikirlerinizi sunuyorsanız diğer insanlar da aynı şekilde kendilerini anlatma ihtiyacı duyar.
Dinleyenler veya okuyanlar Diyalektik dediğiniz akıl yürütme yöntemiyle karşısında ki İnsanlara davranışlarını sergilerler. İnanırlar veya inanmazlar.
''Diyalektik olarak madde düşünceyi doğurur'' derken; düşünceye, maddeyle sınırlama getirilmiş demek istemiştim.
Okuyanlar ve yazanlar bu kısım beni ilgilendirmiyor sizi ilgilendirmediği gibi. nedenini siz yazmışsınız aslında her İnsan biriciktir! öyle ise bırakın yazsın veya okusun âvâre olmaktan iyidir.
Saygıyı sunmuşsunuz ama alaylı bir gülüşü de ihmal etmemişsiniz. Fotoğrafın arka yüzünü hatırlattınız...
Selamlar.