HAYRETTİN TAYLAN




Sensizliğin iç kesitinden içimi kesen içli düşlerin var.Varamadığımız her anın sihrini bozuyor özlemlerimin sihirbazı. Uzak kalışına anlam veremiyor duyusal volkanlarım. Ayları devirip kavuşamamanın acizlik filminde aynı replikleri oynamanın imkansızlıklarında sazlıklar var. Orada hayal kırıkları saz çalıyor.

Aşka dairdir , diyemediklerim.Islanmış bir gelecek içinde sızılarım artıyor.Dokunamamak filmi oynuyor ruhumun derinliklerinde.

-Yedi iklimden, yediverenlerin gönlündeki yeldeğirmenlerine teslim ettim içsel haykırışlarımı.
-Yedi kıtanın ta kendisi oldum senin için.Seninle Avrasya iken şimdi koca bir Afrika’yım.
-Sol yanımı sömüren emperyal güzellerden arındırmalısın.Elmaslarımı çalmaya değil, ellemeye gelen gün güzellerinden kurtarmalısın.
Ben varım, ben seninleyim, dokunuyorum sana işte. Bir ömür sana dokunmaya hazır dokunmatik bir Leyla gibiyim de.

Kırık uçları yüreğimde kalma kalemlerle alemlerimi yazma sakın.Can kırıkları üstünde valsını bırak. Yüreğimdeki magma senin için sevgi sıcaklakları yayarken uzak durma benden.

-Kaynayan vakitlerin fokurunda gözlerim senin gelişini ısıtıyor.Sözlerinle çok geldiğin yüreğime, gerçeğinle gelişini bekliyor ömrümün tüm ayrıntıları.

-Yağmurunu teslim ettiğim gözlerimdeki ıslaklığı gör gayrı. Seni özleyen damlalar yar yerine yere değiyor. Islanmış yerlerim var , yar

-İtimat kendi denklemesini sundu.Güvendiğimiz dağlara yar yağdı bir kere.

Güleç yüzünde yüzen umutlarım var. Bir gelecek kanadı seni taşıyor yüreğimde.Uçtuğum son gül dalısın.Kırmızılaştı hasretin.
Yusuf’un kazdığı gerçek aşk çukurundayım.Sen Züleyha gibi beni severken, bu kuyudan aşmaz huylarım.Bu gözler senden başkasına yedi düvel yabancı

ve sonsuzdur senli düşler. Ve bitmez sana haykırışım. Benden bir’ler kopardın. Bütün sayılara eklenen duygular gibi sonsuzluğu saydım.
Elma’dan saklı bir cennet kurdun.Bu aşkcennetinin Havva’ıydın. Yüreğinde elmaların vardı.Yasaklı mı elmandan ısırmak. Kırmızı mı ki elman güllerin, sevdan, beni sevişin gibi bilemedim.
-Elma dedim gelebilirsin uzaklardan. Bana dokunarak sobelenebilirsin Şulenar.
-Ebe , hüzün olmasın sakın.Bu sensizlik çok saklambaç oynadı. Her yerde, harde, yarde aradım bulamadım.
-Bir elma istedim senden.Ademliğim gittikçe kopuştan kopuluşa yanışıyor.
El ele yaşanmalı bu sonsuz sevda .

-Anesteziden kurtulmuş mutluluk tezlerimiz var.Bir uyanışın filmiyim.Rollerimde canlasın ;ama kollarımda değilsin.
Hayal ile yıkandığım günceler tükenmekte. Bir tükeniş pınarını yuttu sensizlik.
Sol yanımda seninle yeşeren mutlak düşler, mutlak gerçeğin doğrularında güzel yarınlar sunuyor.
Her şey aslına rüku ederken aşk namazımızı bozmaya çalışıyor şeytangiller.Henüz selam vermedim.Henüz aynı safta namaz kılmadık.
-Hep sevme ibadetindeydik. Seni beklemenin tespihini çektim.İçsel zikrim devam etti.

Bitsin yol , başlasın gözlerine bakarken gülüşmeler mevsimi.


.. Kısaltılmış sözlerle kur cümlelerini yanı başımda.İçimdeki yanık sesin bestesinde okunmalı kalakalışın.


Düşe düşmüş yazlarımız var , yazgımız aşka ılık baharken.Güllerine gelen ömrüm var.Kokuna teslim olmuş algısal okyanuslarım var.
İçinde açılan gelinciği gelin düşlere sardım.Sarılmış bir hayalsin;ama sarmaşık gibi bedenimi sarmadın yar..


-Islak dizelerimi kurutacak tek gerçek , dizimin dibindeki kalış kafiyeleridir.Seninle tunç kafiye olmalıyız. İçimde geçenler senin içinde geçmeli.
-Redifi bol olan özel bir gazel gibi aşkın şarabını sunmalısın.Ben Fuzuli’yim, Baki’yim,Nabi’yiyim, en çok ada aşkına , ömrüne Nedim’im.
Nedimeliğini sun gayrı.Sakiliğini sunduğun sevda Bakiliğimde İstanbul gibi güzel bir Türkçeyle beni sevdiğini sarıldığında söyle.


Bu kimsesizlik şiiri yakıyor içimdeki imgeleri .Seni bana teslim eden manzum özlemlerin dili çözülüyor.Özledikçe artıyor hasret hastalığım.

-Kalbim zamana emanet, emanettçilik yapan sensizlik suskun.



Adınla bestelediğim yangılarım beni yakıyor.Sulak birkaç gerçekle gelmelisin.

*Kelamını kemanımda çekmelisin.İnleyişim bitti. İnletildiğim dağ uçlarında esen rüzgarlardan kurtar beni
-Sar beni artık.