HAYAT BUNDAN İBARET

• 18 Nisan 2013 Perşembe 22:20:37

ömür bir süreçtir her can için
tekildir ilk başta ve farkında bile olamasın zaman geçtikçe çoğalır büyürsün,büyüdükçe
yüreğin koca çınar misali kökleşir.ve etrafa dağılır yön aramaksızın.
dönüşü olmayan yollara sapılır.
ama o koca gövde olan sen rahat değilsin olamasın,çırpınışların olur bir sevda uğruna
kök diye bildiğin yavrularına hayatını adarsın.ölümü göze alarak.
ve zamanı kahırlarla acılarla tüketirsin
canının yandığına aldırmadan,bitti bitecek derken köklerin fidanlaşır ağaç olur.
meyvesini verirken yeni bir hayatın başlangıcında.
ya seni atası olarak bilir kabul eder yada hiç tanımadan yol alır gider.
nereden,neyin nesi,olduğunu öğrenmeden.ama
aması sen o koca çınar o yıllanmış yüreğinle dertlerin,kederlerin,acıların devasını
bulmakla meşgul olursun.hiç ama hiç kimse seni aldırmasada
sen büyüklüğünü o iri gövden kadar yüreğinin büyüklüğünü kanıtlamışsın bile
ve kolay değil onu bu hale getirmek,kolay değil ben bu işin er iğim diğebilmek.
sen zaten asaletinle buradasın
ömür bir süreçtir dedik ve ekledik beraberce,o süreci yaşamak ve yaşatmak önemli.
bir çınar ağacının yıllanmış ömrü kadar yüreğimizi misal leştirirken
bizden olma çoluk çocuğa oradanda torunlara uzanan bir hayatı gözlerimin önünden
canlandırıyorum bir film şeridi gibi,gelir geçer hayatın her baharında.
kendimizi ben diyebildiğimiz ilk günden yaşadığımız ana kadar.
mutlulukları,coşkulu günleri bir yana koyarsın nede olsa babalık ilk günleri diye pek
aldırış etmesin yada önemsemesin.
ama ızdırabın her noktasıyla can yoncası haline gelen bu sarmaşıklar,
sana değer göstermeyip hiçe sayıldığını anladığında her şey bitmiştir senin için
ve koca bir ömür bildiğimiz hayat süreci anlamsız bir eşyadan farksız olur.
tabi bu görüşüm genel bir hayat içindir.ve sakın bu olayda benim ilgim yok demiyesiniz.
istisnaların kaideyi bozmadığı bir dünyada yaşıyoruz.
zihniyetlerin deyişmediği süre içinde her şahsın başına gelebilecek dünyadan bahsediyoruz.özetinde yürekler yaşlanınca gerçekler bir,bir çıkar ortaya
ama şunu bir kez daha iyi anlamış oldum.
asla köklerini salmadan bu işin ciddiyetini bilemesin
asla sona doğru gidilmeden gerçeği anlayamasın
bunları ben yaşayamadım ama yaşamış kadar içimde hissediyorum.
dünyada olup bitenleri görüp duydukça ibretle lanetliyorum
bu dışlanan bu horlanan yaşlı bedenler bir zaman belki kartaldı,şahindi,aslandı,
diyebiliyor yazıktır o emeğine derken doğrusu korkuyorumda
ama hayat böylemi? olmalı sorusunu almadan rahat değilim.
tabi bunların örneği dünyada yaygındır.her milletin her insanında görmek mümkün
ihtiharlığının son durağında zihniyetler öyle bir körleşir ki
oğluna yar diye aldığın gelinin kabul etmez evde bir huzursuzluk alır gider
yada damadım dediğin kızını doldurur seni kafasında siler.
bu maalesef hep yaşandı hep duyuldu öyle görünüyor ki dahada duyulacak
çaresiz kaldıkları anda bu yaşlı bedenler ölümü ağızlarıyla diliyorlar.
bu ibretlik hayat olmalı mıydı?
gerçekten ALLAHIN iradesimi? bu
yoksa biz mi? yanlış bilinçlenmişiz doğrusu merak ediyorum
işin acayip yanıda (100)kişi üzerinden anket yapmaya kalkışsan
(100)kişide der ki sana bu yapılanlar günahtır.
ama gelin görün ki günahlar işleniyor işte
uzun,uzun oturup yazdım yaşadıklarımdan yola çıkarak,
vicdanımla hesaplaşırken bir bütün olan kişiliğimden şöyle bir özet çıktı.
bunlar ne ilktir nede sonu olur bu hayat düzeninin kainat üzerinde insan.
zihniyet farkıyla insandır.
belki bazı yörelerde bunlar olmaya biliyor.
ama ben istiyorum ki hiç bir yerde olmasın.temenni lerim bir çok konuda olduğu gibi
bu konuda da yaşlı bedenlere sahip çıkılsın ama sözde değil özde olsun.
ve hiç bir beden genç kalmayacağı alem ve dünya bilsin.
bu düzenin devran olduğunu hepimiz biliyorsak ta işi pek ciddiye aldığımız yok.
ne zaman iş başa düşer öyle algılarız.
sizce öyle olmuyor mu?

SALAHATTİN TOPUZ
18-04-2013