MEKTUPLAR-7

• 18 Nisan 2013 Perşembe 17:55:59

Yeni bir günün, uzak bir memlektin sabahından, selamlar ve güzellikler diliyorum. Bugün yokluğunun kaçıncı özlemiyle sarsılan bir sabahın sessizliğinden sesleniyorum bilmiyorum. Ki ne seveni belli, nede sevilene varan bir yol gibisin.
Sevende,sevilende, sussuzluğunu aşkın aktırdığı ırmakta giderir. Yani ne sevilene sevin, nede sevene küs. Ölümün huzurunda hangi kedi aslan kesilmiştir ki... Senin huzurunda aslan kesilmiş kedilerden başka AŞK. Olsun, sussuzluktan öleyim, yeter ki senin doldurmadığın bir bardağa, uzanmasın elim. Bir bahar bulutu misali genişleyip, tüm yıldızları kaplayan. Suya ağır hamile bir gökyüzü düşün, bir şimşek kıvılcımıyla suya dönüşecek, eriyecek o bulutları düşün. İşte öyle bir andayım. Bir kıvılcım verirsen, ben her şeyi yok edecek seller oluşturmaya hazır bekliyorum. Suya hasret, beslenmek için toprak altında dirilmeyi bekleyen kaç çiçek var can. Hepside suya hasret, bir damla suyla hayat bulacak yaşa gelmişler. Mutluluk sevinçlerimin hepsi yalnızlıktan öldü... Ey bulut çölüme düşürürsen yağmurlarını ne olacak ki. Var git verimli topraklarda ana olmaya hazır yerlere. Kapatma güneşimi, beni çöl yapan senin yağmurun değil, güneşin kavurucu yanıdır.
Ey merhamet duygusuyla bana elini uzatıp, tüm kötülüklerden arınmışlığıyla seslenen can. Bilmez misin? Beklemenin verdiği acıyla yanan ateşi ki bekletirsin beni, bir şey söylemez, sessiz kalırsın, ben seni tüm kötülüklerden arınmış cennetim bildim. Yokluğunun çağıltısıyla cezalandırma beni. Her bekleyiş, karşındakine öldürülmeyecek bir yara açmak gibidir. Bekledikçe de tuz basılır yaraya. Yüreğimden aldığını yüreğinle ver. Hayatına kattıklarımı, hayatıma kat. Çoğalmalıyım seninle, çoğaltmalıyım seni, bir ırmak gibi akıp giderken, ben sana akmaya çalışan bir ırmak, suskunluğun, önüne koyduğun bir set gibi düşün, sürekli çoğalan, derinleşen ve su görmemiş tüm topraklara ulaşan bir bereket merhameti olarak düşün. Tadınla can alacak, yeşerecek tüm güzellikleri doğuran bir ana bildim seni. Haydi uyan, yağmuru bitmiş bir mevsimden seslenmiyorum sana. Ne gözleri kapalı aşkın acılarını bilirim, nede teli kopmuş bir kemanın sesini. Ben seni biliyorum tüm zamanlarında ötesinde, bir adım önümde gölgeliğinle serinliyorum, büyüyen çoğalan, bana değen,örten, giydiren gölgeliğimsin. Gecemsin her şeyden beni arındıran. Günümsün bir karmaşa içinde tutunduğum, arındığım ışığınla aydınlandığımsın. Sana aşkla bildiklerimi söylemeye, gönül bahçene ekmeye niyetlenmiştim. Mutluluk sevinç hıçkırıklarımı dinle, al başucunda okuyacağın mektuplarımı yüreğinle sar. Yürekten verilenleri yürekler alır. yüreğimden yüreğine… Aşk uğruna, senin uğruna yazılacak her şey ibadetten sayıldı bende, sana iman ettim, istersen aforoz et beni. Kelimelerim dualaştı, rabbim yüreğimden yüreğine akanları kutsadı, çünkü tüm kötülüklerden arındırdığım, sana giydirmeye layık bir elbise gibi gördüm aşkı, seninle bende çıplak tüm yanlarımı giydirmek, güzelliğinle örtünmek, arınmak istedim. Sana geldim,sende kalmaya, dayandığım kalbin kapısından beni kovma. Aç kalbini, kalbini tavaf etmek istediğim, varmak istediğim, tüm günahlarımdan arınacağım kabem gibi, hacımı yapmaya, kutsal ibadetimi tamamlamaya geldim. Bir tek sözle sana her şeyi anlatmak gerekiyorsa. Sadece ve sadece "SENİ SEVİYORUM" diyebilirim. Sevgimi sana sunmaya, kalbimden yüreğine armağanlarımı sunmaya geldim. Ben geldiğimde sen çoktan gitmiştin. Güvenli olan her zaman risklidir can, tüm riskleri almaya hazır. Çok iyide kötüdür derim. Çok iyiliğine kötülüğünü de görmeye hazırım. Akıllı olan benim gibi biraz deli, her delide de benimki kadar biraz akıl olmalıdır ki sana kendimi anlatabileyim. Aşk bir çalgı gibidir, hangi duyguyla teline dokunursan, sana o sesi verecektir. Kemanda yürek kanatan bir şarkıda dinleyebilirsin, seni yerinden oynatacak bir seste verebilir…Ben bir şarkının güftesi, aşkın başka bir yanını dinletmeye geldim..
Sanki çöllerde susuz kalmış mecnun, kızgın kumlarda kavrulan biriyim. Sanki kuyuya atılmış Yusuf, sen beni fark edip çıkaracak kervanım gibi seni gördüm, beni satın alacak, köle edecek bir ömür mabedinde yaşatacak efendim gibi…Duy sesimi, duyda kurtar beni bu karanlık kuyulardan. Aydınlığına sar, ışığınla giydir beni, al beni alda bana kendini anlatma demeden anla beni…
Yada istersen kal, hiç gelme, hep hayalim,ulaşılmazım ol.
Her gün geceye varmak için, ezberimdeki şarkıların dansı içinde sana gelmenin mutluluğunu yitirdim.
Bir dere misali akıp,çağlayan sesimi de kesiyorum.
Kendi sevgi anlayışımla mırıldanıp, sessizliğime çekiliyorum.
Kalsam kimseler bilmez, ölsem kimse fark etmez.
Şefkatinin verdiği acıyı bilip, yaralarımla,kanarak fakat yine istek ve coşkuyla
Hala seni seviyorum, sana iman ettim diyebilmekteyim.
Kaç sevgi gününde yaşattığın güzelliklerinin yanında.
Sonsuz bir teşekkürle uzanıyorum sana.
Sessizce çekilip, öğle vakti kendi gölgeliğimin serinliğinde.
Her akşam da geceye ve sana huzurla mutluluklar dilemektir.
Ve kalbimde uyanan, sana edilen dua.
Ve dudaklarımda hala seni bilmenin en güzel şarkısını mırıldanırken.
Ezberimde olan hiçbir şeyi sana söylememişken.
Çalgısı sen olan, gençliğini yitirmiş bir adamın şarkısıdır aşk.
Sen; ruhumun çekirdeğinden, saçılan bir yangındın tüm içimi yas ve sevince boğan.
Hem karanlık yanımı aydınlatan ışık, hem kanayan yanlarımı dağlayandın.
Can,yaşam bir uyanışla aşk arasındaki düşü görmemizi sağlayan bir köprüdür.
Mezarımızda bedenimizin dinlenmesi, sonsuzlukta ise ruhumuzun huzura ermesidir aşk.
Belki bende çok ciddiye almadın, ama bir daha sana bu denli ilahi sesi vermek isteyenlere sağır olma.
Unutma ki ben seni unutacak değilim.
O büyük deprem olduğunda, yer sarsılıp yıldızlar semadan döküldüğünde, herkes her şeyi bırakıp kaçtığında, kaçacak bir yer kalmadığında. Mizanda günahlarını almaya, senden kaçanların aksine ellerini tutmaya gelirim. Herkes iman ettiğine kaçarken, ben sana doğru yol almaya gelirim. Çünkü ben sende gördüklerime iman ettim. Yaşadıkların ise senindir.