İSTİFCİLER ! mutlaka okusun ...

• 16 Nisan 2013 Salı 21:25:07

İstifci !

-sen tam bir istifcisin !
-Hayır !
-Evet öylesin !

Kabul etmedi kardeşim, ama ben çok iyi biliyordum ki öyleydi...

Bir pazar günüydü ablam ve ben fazlalık olarak düşündüğümüz tüm eşyaları toplamak için, kardeşimin evinde buluştuk. O gün akşama kadar beş çuval kadar döküntü topladık, salonun oratasına tepeleme yığdık...

Aksi gibi kapı çaldı, bir alt komşusu gelmesin mi tam o sırada... Salonun kapısını sıkı sıkı kapattık, diğer odaya aldık kadını...Kadın gince devam ettik yarım kalan işimize...

Neyse nerede kalmıştım...

Kardeşim her bir eşyanın daha sonra kullanmak için bir kenara konulmuş, araç ve gereçlerden oluştuğunu iddia etse bile biz hiç bir açıklamasına kulak vermeden çöp niyetine seçtik bir kenara...

Yirmi otuz tane irili ufaklı kavanoz, plastik kutular, kumaş parçaları, iki üç poşet rengarenk düğme, lastikler, boş kukalar, tekleri kaybolmuş terlikler, çoraplar, tencereleri ortalıkta olmayan kapaklar, kullanılmış bir torba eski pil, yarım kalmış yumak yumak ipler vs vs vs...

Belki lazım olur diye, pırıl pırıl yıkanmış bir kenara istif edilmiş, süt şişeleri, yoğurt bidonları, çocuklarının ufalmış, eskimiş seneler öncesinden kalan giysileri, eşine ve kendisine dar gelen kıyafetleri...

Elimize geçen bir eteği gösteriyoruz:

-Bu etek mesela, sana dar geliyor niye bekletiyorsun ?
-Belki kilo alırım diye kıyamadım atmaya !

Başka bir giysi geçiyor elimize, kardeşime oldukça bol gelecek bir etek...

-Bunun ne işi var, at gitsin, ver bi ihtiyacı olana kardeşim ya !
- Belki ilerde şişmanlarsam, giyerim arkadaşım vermişti, O’ na dar geliyormuş...

Arkadaşları, komşuları evlerini temizlemiş, bizimki doldurmuş evine ...

Bir ihtiyacı olana veririm diye sakladığı, kaç çift ayakkabı çıktı evinden.Konu komşunun bıraktığı, tüller, perdeler, masa örtüleri vs vs vs...

İstif etmek...

Kafamızı beynimizi, olmadık saçma sapan düşüncelerle meşgul etmek, beş para etmez insanlar için, gönlümüzü, yüreğimizi çöp yığınlarına bezetmek... Onlar için üzülüp, moralimizi boşu boşuna bozmak...

Ceviz kabuğunu dolduramayacak, ufak tefek dertlerle, sanki dünyanın en büyük sorunuymuş gibi, kendimizi yiyip bitirmek...

İsitifci olmak, evlerimiz ve eşyalarımız anlamında mı ? kullanılır sadece...

Ya kalbimiz ?

Ya beynimiz ?

Atın ! Atın ! Atın !

Hem eşyalarınızı, hem hayatınızı cehenneme çeviren insanları, istif etmeyin evlerinize yüreklerinize !

Atın !