...dostlukta fedakarlık....

• 16 Nisan 2013 Salı 15:46:45

iki dost varmış zamanın birinde..biri songül biride betül^müş..ikisi birbirlerini o kadar çok severmiş ki kardeşlikleri dillere destanmış..lisede başlayan bu kardeşlik malesef lise sonda bitmiştir..songül,cana yakın,delikanlı,canını hiç düşünmeden feda eden,vazgeçmesini bilmeyen,yalnız bi insan gördüğünde dayanamayıp ona yardım eden kardeşliği çok sıkı olan bir insanmış..betül çok iyi niyetli,çok güzel,vazğeçmeyen,ama çabuk sıkılan bir insanmış.
songülün aile durumu biraz karışık bir insandı..hem okuyor hem çalışıyordu..okula hep uykulu gözlerle gelirmiş..herkes severmiş saygı duyarmış ee birazada kavgacı ve sinirliymiş..ilk tanışmaları bozuk bir bilgisayla başladı..sonra aynı okul ve aynı sınıfa düşünce şaşırmıştılar..songül şiir yazmayı seven bir insandı içine kapanıktı.duygularını sadece kağıtlara dökerdi.derdini kimseye anlatmazdı.çünkü kimseyi kendi derdiyle üzmek isemezmiş..songül ilk gün ona şiir vermişti..buda betülün çok dikkatini çekmişti..başta istememişti songülü..başkalarıyla vakit geçiriyordu songülü görmüyordu bile..songül ilk defa biriyle arkadaş olmak istemişti.ama olmayacağını düşününe vazgeçti..e zorla kimseyi kendinle arkadaş edemessin ya diye düşünmüştü..songülün tam 5 tane şiir kitabı vardı..yani bi o kadar şiir yazmıştı..fakat hiç kitap haline getirmeyi düşünmemişti..öğremen çok konuşanların yerini değiştiriyordu..songülü kaldırdı ve betülün yanına oturttu..betül ^^of yaa offf^^ demişti..songül kızdı ve istemiyorsan giderim betül deyince tm otur ya demişti..neyse bi gün songül yine şiir yazıyordu.betülde gizlice onu okumuş ve beğenmiş..songül sana verebilirim istersen demişti..kabul etti sonra..songül îstersen sana her gün şiir yazabilirim^^ demişti.betülünde hoşuna gimişti.. sonra arkadaş olmuşlardı işte..songül betüle ^^^BİRİYLE TANIŞMAK ONU TANIMANIN BAŞLANGICIDIR,TANIMAKSA SEVMENİN BAŞLANGICIDIR^^^demişti..neyse bi gün songül hiç tanımadığı birine aşık olur..ve songül ilk defa birine aşık olmuştu..ilkti yani onun için..ilk görüşte aşık olmuştu..bi gün betülgilde otururken..betül songüle birine aşık olduğunu söyler.songül kardeşini ((korumak amacıyla))kıskansa bile bu duruma sevinmiştir.tanışmak istediğini söyler songül..ikisi buluşacakları yere gitmişlerdi..ama çocuk biraz geç geldi..aman allahım der çocuğu görünce içten..songülün aşık olduğu insandı o..beyninden vurulmuşa döner songül..ama betüle farkettirmez durumu..onun adı HASAN^dı..hasan hiç bir şeyden haberi yoktu.songülü bile tanımıyordu..betülle hasan ta çocukluktan beri birbirini tanıyor ve ilk öğretim,orta öğretimi beraber okumuşlardı..o yüzden birbirlerini uzun zamandır tanıyorlarmış..hasan songüle elini uzatıp ^^MERHABA^^ dedi.songülün onu sevdiğini bilmeksizin...songül titreyen sesiyle ^^MERABA^^ deyip elini sıkmıştı..songül heycandan kalpten gidecekti ama betül vardı çünkü ona ihanet edemezdi..o yüzden sustu ve aşık olduğu insanın hasan olduğunu söylemedi..songül günlerce kafayı yiyordu içten içe.ama betüle bunu yansıtmıyordu..betül hasanla neler yaptığını anlatır,onun için öleceğini bile söylerdi..songül sadece susardı..songül artık şiir yazmayı bırakmıştı..hasanın yanında mehmet adlı bir genç arkadaş vardı..hasanla betül songülüde çağırmıştı..songül ^^iki sevgilini yanında ne işim var demişti^^ama betülü kıramamıştı..onlar bi köşede aşkını yaşarken songülün yanına mehmet gelmişti..songül bundan çok rahatsız olur ve hemen orayı terkeder..mehmette ilk defa birine aşık olmuştu.oda songüldü..ama songül hasana aşıktı unutmaya çalışıyordu..betül bi gün songülü karşısın alır neyi olduğunu sorar..songül her zaman ki gibi bir şeyim yok halsizim biraz der..betül farkındamısın bu aralar bana karşı çok soğuksun der..songül toparlamaya çalışır..özür dilerim sadece bu aralar canım sıkkın der..sorar betül ısrarla..songül ’BETÜL,EN YAKIN DOSTLAR BİRBİRLERİ İÇİN FEDAKARLIK YAPAR BUNU SAKIN UNUTMA DER^^betül anlamamıştı çünkü bilmiyordu songülün kara sevdaya düştüğünü..bi gün betülle hasan ayrılır..betül songülün kuzeni mertle birlikte olmaya başlamıştır..songül ve hasanın önünde bir engel yoktur artık..ama songül o kadar gurulu ki aşkını kardeşliğe değişmezdi..hasan songüle yaklaşmaya başlamıştı..fakat songül uzak durmaya çalışmıştır..hasan artık songüle onu sevdiğini söyler..ama songül kardeşi için yapamazdı..bi an gönlü kaydı işte delinin..çünkü seviyordu..telefonla konuşmaya başlarlar.hasan sürekli songülü sevdiğini söyler ama songül ona hep arkadaş gözüyle bakmaya çalışır..hasan ^^songül bi giün seninle evleneceğim^^demişti..songül çok kötü olmuştu..çünkü betülle mert ayrılmıştı..betül her gün hasan için songülün omzunda ağlıyordu..songül çok kötü oluyordu..songül hasanı buluşmaya çağırmıştı.. ^^hasan bak bu yaptığımız yanlış ben betüle bunu yapamam o benim kardeşim senin için ondan vazgeçemem ne olur ona dön^^ der.. ve ağlayarak oradan gider..songülden o günden beri haber alınamaz..songül gitmiştir..dayanamadı artık çünkü..köye gitmişti..kimse yok,su yok,arkadaş yok...bom boş bir evde tam 1 ay kalmıştı...songül bu kara sevdaya dayanamıyordu..her gün içiyor,ağlıyor..ama çare yoktur..songülün kardeşi için yaptığı bu fadakarlık taktir edilecek türdendi..çünkü o GERÇEK DOSTTU..sonra songül geri döner..betül ona kızğındır ama sobgül gönlünü alır..songül gelince mehmette mutlu olur ama songül onu görmüyordu bile..bi gece saat 12.12 de sokakta yürüyordu..mehmet karşısına çıkar..songül şaşırır..’bu saatte ne işin var dışarda^^der..mehmet seni düşünüyordum.sana bir şy oldu diye çok korktum der..ve yürüler..songül mehmetten bir sigara ister ve içerek giderler..mehmet çok mutlu olmuştu..en yakın arkadaşı hasana anlatır bu durumu..hasan içten içe delirmiştir ve hemen songülü arar sen bundan sonra git mehmetle ol onunla gez toz..artık seni istemiyorum der...songül yalvarır ama nafile..hasan gitmiştir çoktan...songül o gün sinirle mehmetin çıkma teklifini kabul eder..kendinde değilken sevmediği halde..bu durum böyle devam eder..hasan betüle dönmemiştir...hayat bir müddet böle devam eder..betül tekrar merte döner..2 yıl geçer..songül mehmetle çıkmasına rağmen hala hasanı seviyordu..betül mertle birlikteydi..bi gün arkadaşlarla oturuyorken kızlardan biri betüle ’sen hala hasanı seviyon demi yalancı^^der..betül buna hiç bir şey söylemez..songül çıldırır..kendisi bile ne yaptığını bilemez duruma geldi..hasanı aradı ^^hasan betül hala seni seviyor haberin olsun der’hasan’songül beni arama istemiyorum der^^songül ya git betülle konuş seni seviyor der..hasan^^gerçekten mi ? der..songül telefonu kapatır..merti arar ’’kuzen betülden ayrıl seni sevmiyo kardeşim der..ayrılırlar...betülle hasan tekrar birlkteler..songül mehmetle birlikte..mert ankarada betüle iyi bir gelecek yaşatmak için sanayide tornacı olarak gecesini gündüzüne katıp çalışıyordu..songül mert için ankaraya gider..onu içerken görür ve oturur oda içmeye başlar..ikiside birbirine bakıp neden lan neden derler...songül mehmetten ayrılır..hasan betülün aklını öyle bir çelmiş ki songülle konuşmasını istemez..betül hemen kabul eder ve songülden gider onu yüz üstü bırakır..tabi songül yıkılır...biter...ölmrk ister...hani songül betül için aşkından vazgeçmişti nden betül hasan için songülden vazgeçer..songül bulara dayanamaz kanser olur fkat kimseye söylemez..yavaşça ölümü bekler...betül songüle öyle bir düşman olmuş ki sanki adam öldürdü..bu songülün çok ağrına gider..çünkü songül kimseden nefret edemez..kırılsa bile..betül songüle hayatının en büyük kazığını atmıştır...son sınıftalar..songül yaşananları unutmaya çalışır fakat nereye baksa en yakın arkadaşı gelirmiş aklına...zaten songül ölüyor...bi gün songül dayanamayıp yüreğini ağrısına sınıfta bayılıverdi..herkes başındaydı..ambulansı bekliyorlardı..songül kalp krizi geçiriyordu..belkide o gün son günüydü..kafasını hafif kaldırdı ve sınıfa baktı betül yerinde oturuyor yerinden bile kalmamıştı..songül bi kez daha yılmıştı..ve bayılmıştı..hastaneye gidene kadar gözlerinden damla damla yaş akmış...o gün kendine elen songül sınıfa gelir..herkes geçmiş olsun diyordu..songül raporu verirken betülün masasına kalp grafiğini bırakı çıkmıştı sınıfan..oda ardından çöpe atmış...songül betülü unutamıyordu..yıkılmıştı..ölmemişti ama...anlamıştı betülün artık onadan gittiğini..songül yazdığı bütün şiirlerini (((5 kitap))) hepsini yakmıştı..hayallerini,umutlarını...herşeyini işte anlayın...ve songül sesisce artık ölümü beklemektedir..tıpkı bir yüreğe gelen SEBEBSİZ FIRTINA gibi.....

...........sebebsiz fırtına..........

.........ölüm yolcusu.........