Hatalarımı düzelten kimse uşağım bile olsa efendim olur. -- goethe
VURGUN58
VURGUN58
@vurgun58

ETEĞİNDEKİ ÇAKIL TAŞLARI

13 Nisan 2013 Cumartesi
Yorum

ETEĞİNDEKİ ÇAKIL TAŞLARI

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

690

Okunma

ETEĞİNDEKİ ÇAKIL TAŞLARI

ETEĞİNDEKİ ÇAKIL TAŞLARI

Sahi sen kimsin, nesin? İn misin, cin misin? Cin olsaydın adam çarpardın. Yaşamın boyunca çarpılan sen oldun. Eeee nesin peki? Arsız mısın, yani sevgi arsızı mısın? Ne bekliyorsun yaşam denilen akıp giden bu koca ırmaktan? Beylik laflar ederek umduğumu bulamadım mı diyorsun? Söyler misin bana budala, yaşamdan kim umduğunu bulmuş ki sen bulasın? Sana öyle çok sorular çıkarırım ki karşına, yanıt vermekte çuvallarsın.



Senin sorunun ne biliyor musun? Yanlış kişilerde ve de yanlış zamanlarda arıyorsun bir yudum sevgiyi. Gayet safca; İnsan diyorsun, değere, sevmeye layıktır. Görebilseydin bu dünyada cismen insan ama aslında içi boş çuvalların olduğunu yanılmazdın.. Belki de o çuvalın içi kendine olan aşırı güvenin verdiği bir kibirlilikle dolu. Belki de kendine bile güven duymayan, korkak insancıklar. Yeryüzünde bazı insanların içinin gazla şişirilmiş balon gibi olduğunu anlayabilseydin, görebilseydin , çok yüzlülüklerini şaşırıp kalmazdın böylesine. Toplu iğnenin ucunu batırıverseydin bu baloncuklara, çıkardıkları sesten kendileri korkup, silinirlerdi orta yerden.



İşte bu insancıklara sevgini sunduğunda şaşırırlar ama sana belli etmezler. "Ben neymişim" derler kendi kendilerine. Bütün hikmetin şahsında olduğunu düşünürler. Oysa ona seviyi aşılayan, güzelleştiren, yüceleştiren sensin. Senin yüreğinin gözelerinden akan aşktır onu büyüten, insan kılan. Onların, kibirden gözleri, gönülleri görmez olur. Yeryüzünün bütün dağlarını onlar yaratmıştır adeta. Öylesine yüksekten bakarlar ki taşın bile toprak olacağını unutarak. Eteğindeki çakıl taşlarını küçümser, kendinden kopmasına rağmen. Böylesine bir sarhoşluğa kapılırlar.



Belki şu an sen kaybedebilirsin ama, unutma ki yüreğinde insana verdiğin değer, sevgi kalıcı olacak. O aradığın insanı belki ruhen ve cismen bulacaksın, belki de hiç bulamayacaksın. Fakat gözlerindeki pırıltın ve umudun seni terk etmeyecek. Sevgin seni yüceleştirecek, daha bir insan kılacak. Bunu anlamayan, göremeyen ise güdükleşecek, soğuk, güneş girmeyen kör kuyularda yapayalnız kalacaklar. İşte yaşamındaki bu cevher son nefesine kadar sol göğsünün altında olacak. Asla ve asla insana dair güzel umutlarını kaybetmeyeceksin. Kocaman dünya dünya iken aydınlığı yaşarken arkasından gecenin zifiri karanlığını yaşıyor unutma.

Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Eteğindeki çakıl taşları Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Eteğindeki çakıl taşları yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ETEĞİNDEKİ ÇAKIL TAŞLARI yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.