O kadar yakınsın ki bana, bir adım atsam nefesini hissedeceğim sanki.. Bir o kadar da uzaksın bana, yıllarca düşünsem yüzünü hatırlamayacağım gibi. Katmasaydım seni ısınan hayatıma. Bir şeker misali eritmeseydim demli çayımda. İçime işlediğinde suçlandım herkesten. Tatlı olan ben değildim, tadı veren sendin aslında.. Bilmiyordu bunu tiryakiler. İçime karışanı nereden bilsinler. Gülü seven dikenine katlanır derler.. Yalan ! Seni sevdim ama dikenin bile sunulmadı gözlerime. Oysa fedakârlığım kılıçlara bedeldi..
Şunu anlıyor insan ; Demlenen çay olmadan, ateşi yakan insan olacaksın. Hayatta herşeyin bedeli vardır sevdiğim. Önemli olan işkenceden nasihat çıkarmaktır. Nasihatlerle doldurdum hayat defterimi merak etme.. Biriktiriyorum kütüphanemi senin eserlerinle. Acılarımı dindirmek için kitaplarıma ihtiyacım var. Geleceğimi düşünüyorum galiba.. Bundan hoşlanmam, bilirsin. Geçmişe de takılı kalmayacağımı bilirsin.. Günü günlük yaşarım, söylemiştim. Baksana, gitmenle beraber nefretlerim yaşantım olmuş. Hayatımı günlük yaşarken, şimdi geçmişe takılarak geleceğe bakıyorum. Alt üst olmuş düzenim, birlikteliklerim..