Ağlıyordu sessiz sessiz ,içini çeke çeke ağlıyordu.Yavaşça yanına yaklaştı öteki,yutkundu...Sormak istiyordu neden ağladığını ama bir türlü yapamıyordu.Aynı havayı solumaktı onlar için birlikte olmak...

Bir süre sonra dayanamayarak kadın başını kaldırdı yavaşça,gözlerinden akan yaşları sildi elinin tersiyle;olur bazen böyle ,dedi.Diğeri ;bilirim ,olur ,rahat ol,dedi...Yine de sormadan edemedi karşısındakinin neden ağladığını...Kadın :"Hiiiç,zaman zaman dolup taşmak istediğin,zaman zaman kaçıp çocukluğuna saklanmak istediğin olmaz mı?" dedi.Yine yutkundu karşısındaki ama cevap veremeden dinlemeye devam etti...İçinde deli bir tufan başlamıştı ,bastırmak istiyordu ama bir türlü yapamıyordu...Bir süre sonra sustu karşısındaki kadın...Deli tufanıyla birlikte çıkıp gitti kapıdan, öteki...İçindeki ses defalarca haykırdı "Hayır ,ben çocukluğuma kaçmak,saklanmak istemiyorum "diye...Sessizce hak verdi içindeki sese...

Birçok kişinin güle oynaya geçirdiği çocukluk yılları ,bitmez tükenmez bir baba özlemiyle,sonsuz bir bekleyişle ,yüreği gülemeyen bir anneyle geçip gitmişti...Beklediğinin gelemeyeceğini öğrendiğinde ise çocukluk yılları çoktan geride kalmıştı...Gülümsedi bir kez daha ,hep yaptığı gibi...Sessiz adımlarla ,yüreğindeki deli tufanıyla uzaklaşıp gitti...

SEÇ 13.04.2013