bütün anlattıklarınıza katılıyorum nerdeyse fark yok aynı düşünmüşüz ancak insanları olduğu gibi kabullenme dışında

bizim hem kendimize hem de insanlara karşı sorumluluklarımız var bu yüzden baskı ve ya korkuya başvurmadan akıl ve ikna yoluyla _ sevgiyle demiyorum sevginin de etkili olacağı durumlar var ama sevmeyi koşullandırmak baskıyı doğurabilir o yüzden _olumsuz davranışları duyuş ve düşünüşleri değiştirmemiz lazım elbette ufak farklılıklardan bahsetmiyorum mesela allaha inanan inanır ya da toplumsal bir olaya herkes illaki farklı yorumlar getirir ama ya cinayet hırsızlık dolandırıcılık şiddet yalan gibi ilkesiz prensipsiz ve kanunsuz davranışlar bunları da olduğu gibi kabul etmemiz doğru olur mu hiç ya da istenmeyen hoş karşılanmayan diğer davranışlar nasıl düşünmek gerekiyor tam olarak size karşı adil davranmayan biri hakkında e o da böyle biri bunu yapması kaçınılmazdı diyerek üstüne bir bardak su içmek gibi mi acaba daha da ileri gitsem size şiddetle tecavüz eden birini affedebilir misiniz? affetmek zor ama affedilmez değil tabi ki cezasız kalmasını da isteyebilirsiniz ama her zaman bu olayın yarası ve hüznü içinizdeyken gerçek anlamda mutlu olabilecek misiniz? affetmenin size bağışladığı mutluluk bu hüznü de yok edecek mi ben asla affetmezdim ve bunun cezasını çekmesini isterdim.

sağlıcakla esen kalın

Sevdiklerimizden sevgi bekleriz ve beklentilerimiz oluşur. Ve tabi arkasından da hayal kırıklıkları. İnsanları olduğu gibi kabullenemiyoruz.Duygular serpilmiş içten içten yazan kaleminizi kutlarım sevgilerimle