KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÖNÜL HASTANEM
Gönül hastanemde uzanmışım boylu boyunca bir sedyenin üzerine. Ne bir tabip bakar yarama, ne bir hasta bakıcı gelip sorar “neyin var” diye.
Soğuk koridorda bakıyorum soğuk tavana, gözlerimde buz kesmiş anlamlar, sana saklı gözyaşlarım… Birde hayalin mevcut baktığım her noktada…
Derin derin iç çekiyorum her göz kapaklarımı kapatışımda. Saklı kalan resmin var işte orada…
Gözlerimin her kapanışında gidişin geliyor aklıma…
Dayanamıyorum, çığlıklar atıp tüm tabipleri başıma toplamak istiyorum. “Öldürün beni, bu acıyı çekemiyorum”
Sen geliyorsun ansızın, beni böyle görmeni istemezdim oysaki. Sana tükenmiş kanım, kolumda kan torbası… Güya seni karıştıracaklar kanıma.
Yeter mi bu bana?
Yetmez, senin gidişinle tükenen kanım böyle bu bedene geri gelmez.
Alnımdan terlerimi siliyorsun, “üzülme işte bak buradayım” diyorsun…
“Yeter!” gitmeyi seçtiysen topla pılını pırtını… Hayallerini bırakmışsın geride, gel al onları…
Hayallerin bile senin gibi, umut verip…
Off, öyle çok kırdın ki kalbimi. Kırıklarından sızan kanlar boğuyor işte beni...
YORUMLAR
Bu aralar,hiç birşey iyi gitmiyor sanki,ne kadar eş ,dost varsa herbirinin başında dağ gibi dertler...mecburi hastahane istirahatlerini de hiç saymıyorum,Allah imtihanlarımızı artırmasın,yazında tam bu günlere sesleniş,sitayiş olmuş ama güzel olmuş,gözlerimizi nemlendiren,dostların efkarı,sıkıntıları olsun,biz onları,onlar bizi hiç terketmedi ki ,baki selamlar..
