HECEYE GÖNÜL VERMEK

• 6 Nisan 2013 Cumartesi 22:28:51

Yazı hayatım tam kırk yılı geçti. Hangi gazete ve dergiler de yazmadım ki? Bugün çoğunun isimlerini bile unuttum. İlk unutamadığım şiirler ise orta okul ve öğretmen okulun da duvar gazetelerine özene bezene yazdığım şiirler.Hepsini aşık geleneğine göre yazıyor,arkadaşlarıma okuyor,tamamı alınca kol başkanına veriyordum.Aynı yazdığım şiiri kağıdıyla birlikte duvara ,panoya iliştiriyorlardı.Daha sonra arkadaşlar önünde durup ayakta okuyorlardı.
Bense uzak bir kenarda onları seyrediyordum. Acaba benim şiirimi de okuyacaklar mı diye? Sırf bu şiir merakı yüzünden yıllarca edebiyat ve yazı koluna seçildim. Bu kol bazen edebiyat ve kültür kolu olurdu.Hatta öğretmenken bile ben ağzımı açmadan arkadaşlar veya okul yönetimi Edebiyat ve Kültür Kolu’nu bana verirlerdi.İtiraz etsem bile suçlanırdım.”Bu kolu şair ve yazar yapmasa başka kim yapacakmış!”Bu kadar işte.Yapmalısın, yapmak zorundasın.
Çocukluğumda çok aşık kitapları okudum. Sonra okuma kitaplarında ezberlediğimiz en güzel şiirler hece vezniyle yazılan şiirlerdi.Bu Vatan Kimin?/Akıcılar/Bayrak/Rüzgar ve daha binlercesi.İşte bu yüzden hep heceyle şiirler yazdım.Zaman zaman serbestte yazsam bile, yine de hecenin gönlümde ki yeri başka oldu.Aslında en zor yazılan şiir de hece vezni ile yazılan şiirler olsa gerek.Çünkü,en ufak bir hece uyumsuzluğu şiir de sırıtır durur.
Şiir uyumlu, uyaklı,vezinli olmalı.Akıcı ve sade bir de dil kullanılmalı.Şiirin tamamı bir bütün oluşturmalı.Yakıştırma ve yapıştırma şiirler tutulmaz .Tutulmadığı gibi sevilmezde.Ben Türküleri çok severim.Bu kadar sevmeme rağmen bazen yazılışına ve taşıdığı anlamsızlığa da kızarım.Şöyle bir aklınızı yoklayın bakalım.Ne kadar saçma türküler,şarkılar ve deyişler var.Sadece ilahiler başka olur.İlahinin anlamsızı zaten olmaz.Yani şimdi “Minareden at beni/İn aşağı tut beni!” Diye bir ilahi olur mu? Olmaz elbette. Ama türkü olur işte.Deyiş olur.Şarkı olur.
Heceye gönül verenleri severim. Başka her dalda yazsam da en çok hece vezniyle yazdığım şiirleri severim.Çocuk Şiirlerimin hemen hemen hepsi hece ile yazılmıştır.Serbest yazmak nedense aklımın ucundan bile geçmez.Tabii bunları derken,serbest yada başka şekilde yazanlara da saygım sonsuz.Onlara da edebiyat dalında yerimiz var.Ama benim için hece çok önemli…
Bu yüzden yazımın başlığına “HECEYE GÖNÜL VERMEK” dedim.
Ve heceli, hecesiz şiir yazanlara selam olsun!

Kemal DOĞANAY