- 1333 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
YALAN SÖYLETİR YANLIZLIK
Yanlız doğar insan.
Bedeni saran yanlızlık daha ilk günde arayış içindedir.
Yanlız kalmak istemez.
Aramaktır;buldum demek yanlızlığına cevap vermiş olsada yanlızdır.
Büyürken hep bir yeni yanlızlığını keşfeder.Bu yanlızlığına ortak birilerini arar.
Matematiksel açıklaması vardır.Herkesin kendime göre formülleri.
Yanlızlığın yakın tarafı en acı tarafıdır.Uzaklaştıkca bu acı hafiflemiş olsada,yanlızlık hep yüreğimiz kalır.
Merhamet duygusu,Kıymet bilmek sahip olduğumuz değerlerin karşısında hep bir adım geridedir.
Ne kadar kıymet bilsekte kendi çıkarlarımız için bir başkasının değerleri sınırlarımızın içine girmediği ölçüde değerlidir.
Unutuklarımız vardır,görmek istemediğimiz kendimizden kaçtığımız duygu ve hisler.
Oysa zora sokan,hatalar zincirine bir halka taktıranda kendimizdir.
İlgi çekebilmek,değer görmek adına suya yazılan kısa ve dar zamanlarda gereksiz sahte sevgiler.
Farkında olmadan alışkanlık adına gizlenir.
Yanlızlığı terbiye edende biziz oysa.
Her günün kıymeti vardır.
Bir sonraki gün bir önceki günden daha kıymetlidir.
Çünkü zaman geçip gitmektedir.
insan zamanın içinden geçip gitmekte olduğunu anlasa, geride bıraktıkları aslında kalanlarla yaşamaktır.
Kendimizde olmayan eksıklikleri iyi olanlarla doldurmaktır.
İnsan kendi canını bir başkasının eline emanet edebilirmi.
Mutlu olmak değer yargılarımızla ilgilidir.
Maddi çıkar ilişkilerinin sınırları bellidir,gerçek sevginin sınırları çizilenmeyendir.
Madem yanlızlık bu kadar zor o zaman bir arada yürüye bileceğimiz kişilerin doğru ve yanlışlarını açık yüreklilikle konuşmalıyız.
Duyduklarımız hoşumuza gitmesede karşımızdakini tanımanın onu anlaya bilmenin samimi duygularını yaşamalıyız.
Hep bir yalan ve kolay olan görmezden gelme.
Ben neden böyleyim diye kendimize sormayız.
Ruhumuzu hakikatın gerçekleriyle yüzleşmesi daha doğru olmazmı.
Gerçek mutluluğun sürekliliği anlaşabilmekten geçer.
Bu gerçek bir süre sonra gerçek mutlulukların devamı olacaktır..
Peşin hükümlerin esirliğinde önyargıların çevrelediği bir ruh ile karşımıza çıkan değerleri bazen görmezden gelİnmesi,
Yanlızlığımıza diyer yarımı bulamadım diyecek kadar basitdir.
Arayan bulur gibi söylensede aradığımzın ne olduğunu tam olarak tesbit etmediğimizden yanlış yollarda yürüken,
Kimi zaman yorgun düşmenin sonucu yanlış kararlarda yapar insan.
Herşeyi içinde öldüren insan ne zamana kadar kendini sorgular.
Her kişi alakaya muhtaçtır.
Kim ne kadar karşısındakini anlarsa o kadar mutluluğun alakasına yakınlaşmış demektir.
İstediğimiz kadar yanlızlığımıza cevap bulmak daha kolaydır oysa.Aşk’sa karşı konulmaz yanlızlığımıza en yakın buldum demek kadar sıcaktır.
Bir çok hislerin her devresinde farklı duygular yaşatması aşkın hayatımızdaki yeri anlatımı çeşitliğinden bellidir.
Her aşk özeldir,özel olan kişiye ait hislerdir.
Sarhoş başı dumanlı aşkların sonu,ayıldıktan sonra baş ağrısı çekmek gibi sıkıntı verirken,
Aklı başında karar veren ne istediğini bilen kişilerin birlikteliği uzun yıllar sürmesi anlamına gelmektedi.
İŞTE BU KADAR..Peki herşeye sahip oldum diyen kişi yanlızmıdır..?
YORUMLAR
YALNIZLIĞIM VE BEN......
Suskun ve düşünceliyim günlerdir, içimde tarif edilmez bir sıkıntı hakim, hiçbirşey beni mutlu etmiyor. Baharla coşmam, kuşlarla şakımam, güneşle ısınmam gerekirken nafile gönlüm buruk bir hüzzam havası yaşamakta, yalnızlığım gün boyu benimle, ofiste yanı başımda tam karşımda oturuyor tıpkı bana benziyor, karamsar ama zafer kazanmış edasında karşımda oturuyor çünki hayatın içinde bana dair herşeyi yendi ve benimle tek başına kaldı o sevinmesinde kim sevinsin, etrafımda birsürü insan var, konuşuyorum, dinliyorum, düşünüyorum ve hatta gülmeyi bile başarıyorum kısacası olması gerekeni yapıyorum, kendimle başbaşa kaldığım noktada dostum olan yalnızlık sımsıkı sarıyor beni korkma diyor ben hep yanında olacağım asla seni bırakmayacağım diyor, o kadar surat asıyorum, konuşmuyorum, yüzünü bile görmek istemiyorum ama yinede o beni asil bir dost edasıyla terk etmiyor, akşam eve birlikte gidiyoruz, suskun kalmış düşüncelerime oda eşlik ediyor, benim ruh ikizim gibi yalnızlığım, herkes uykuya dalıp rüyasını görmeye başlarken ben hala onunla konuşmakta, onunla sorgulamakta ve onunla hayata dair planlar yapmaktayım, başımı yastığıma koyduğum anda gecemdeki yerini de hemen alır beni unutma diye seslenir, başımın ucunda onada yer ayırmışımdır pısır pısır konuşuruz, dedikodu yaparız, ara sıra güleriz, ağladığımız zamanlarda olmuştur, içli bir ağlayışı yanık bir sesi vardır yalnızlığımın, dostluğunun, vefasının hakkını verir hani söyledimya beni hiç yalnız bırakmaz yalnızlığım, nefes alıp verdiğim her ortamda, paylaşım içinde bulunduğum heryerde yine benimledir, iyi günümde kötü günümde, sevgiye aşka dair acıların içinde, içli bir müziğin notasında, gözümden akan yaşta bile yalnızlığımın payı bulunmaktadır. Mutlumuyum? halimden memnunmuyum? diye bazen kendi kendime soruyorum, cevabın olumlu ve olumsuz olduğu noktada yine yalnızlığım yer almakta, özlemlerimde,sitemimde kısacası hayatın içinde hayata dair yaşanılası acı, tatlı herşeyde yalnızlığım yer almakta, seni seviyorum yalnızlığım, vefalı ve asil dostum, seni seviyorum........
Yalnızlığa dair bir yazıda benim sayfamdan sizin sayfanıza armağan olsun..
Yüreğinize ve kaleminize sağlık...
Sevgiyle...