Zaman geçecek aradan belki yıllar belki de aylar ... Boş boş gezinirken sokakta biri dikkatini çekecek . Oda aynı benim gibi gülecek benim gibi bakacak. Aklına ben geleceğim. Suratında acı bir tebessüm belirecek. Sol tarafın acıyacak belki biraz gözlerin dolacak. Mesajlaşmalarımız gelecek aklına.Senin için uykusuz kaldığım geceleri hatırlayacaksın.. Kimse sahiplenmedi diyeceksin ondan sonra beni.. Belki sahiplendi ama onun kadar içten kalpten değil diyeceksin kendi kendine. Telefonunu karıştıracaksın rehberinde adımı arayacaksın. Sildiğini fark edip elini sol tarafına koyacaksın. Halimi soracaksın dostlara. Mutlu olduğumu duyup bir kere daha canın yanacak.. Anlayacaksın bensizliği anlayacaksın sensiz geçirdiğim günleri... Anlayacaksın hiç umudumu kesmeden attığım mesajları.. Eskiden hafife aldığın sevgime muhtaç olacaksın. Muhtaç olacaksın bakmaya tenezzül bile etmediğin gözlerime.. ÖZLEYECEKSİN O BURADA OLSAYDI ÇOK SEVERDİ DİYECEKSİN... Ama o zaman her şey çok geç olacak. Ya da çok erken... Benden erken gidişinin bedelini her gece göz yaşlarınla ödeyeceksin.. Seni neden canım koparcasına sahiplendiğimi anlayacaksın.... BELKİ
ANLAYACAKSIN DEĞERİMİ BELKİ DE BANA OLAN NEFRETİN DAHA DA BÜYÜYECEK. Seni üzdüğüm için . Peki ya ben neden senden hiç nefret edemedim ?