Eleştirellik 2 / 2

• 3 Nisan 2013 Çarşamba 14:00:51

Erken dönem totem düşünceleri; mirası, mülkiyeti, zinayı bilmez. Kendi içindeki totemdeşi olan herkes onun cinsel legal ve tabusal partneridirler.

Bu nedenle erken dönem totemilerin grup içindeki herkesle cinselliğinin zina olarak görülmesi olanaksızdır. Cinsel olarak, ne özel kılacağı kişisi; ne miras bırakacağı kişisi ne mirası vardır. Ne de özel evlilikleri vardır.

Olsa olsa totem dışı insanlarla cinsellikleri, zina olurdu. Bu da kaçınılan bir tabudur. İki ayrı totemi kişinin bırakın zinasını, temasları bile yasaktan tabudur. Yani iki totemi grup arasının, ne zinası vardır; ne de böyle bir ihtiyacın ve bilinmenin seleksiyonu içinde hiç değildirler.

Bir tür grup içi aşk, aynı grup aidiyetinden kimlikle olmanın ön şartı ve sizi diğer etnik yapıdan ayırışla, sizi özel ve müstesna kılan; arı ve duru kılan; sizin melezliğinizi önleyen, sadece bu tutum ilişkilerle sizi insan gören bir anlama ve totem yasanın uygulanmasıdır.

Sizin ensestlik dediğiniz şey bu dönem içindeki sosyal yaşamı çevrimlemek için yapılaşılan bir girişmeyi grubunuz için tabu etmenin mana kılınmasıydı. Yani totemiler asla “ensest" diye tanımladığı bir anlayışa göre kendi, sosyal yaşamlarını düzenlemiyorlardı.

Onların ensest yapılaşmayı, anlama ve anlatım ve düzenleşir kılmasıyla sizin ensest diyen anlama ve anlatımınız arasında ökülte bir durum ve fark vardır. Bu okülte oluşun içinde totem aitliğin anası, bacısı, ağabeyi yoktu. Onun totem soy kardeşi vardı.

O yatarken, sizin ana, bacı, abi, abla, kardeş dediğiniz kişi ile cinsel ilişki kurmuyordu. Kendisi gibi "insan" saydığı totemdeşiyle; temas etmenin kendisi gibi olmanın meşruiyeti sağlayışlarına müstahak oluşla yapılaşıp, her tür girişmeleri kabilinden; cinselliğini de girişiyordu.

Aynı ata soy totemden olmanın ayrıcalık olan aidetliği içinde oluşun meşruiyetligi ile onlarla yatıyordu. Erken dönem totemizm de dışa kapalı oluşla, kendi içinde cinsel ilişkiyi zorunlu gören, bir sistem ve seçiciliktir.

Belki ilk sosyal düzenlemenin tabu kaynağı, bu dışa kapalı; kendi içinde serbest olan cinsel ilişkinin düzenlemesidir. Totem ilişki, cinsel düzenlemeyle sıkı bağıntılıdır. Cinsel düzenletme yapmayan bir totemi sistem, düşünülemez.

Ama bu düzenleme bizim istediğimiz, bizim bildiğimiz tutum gibi olmak zorunda hiç değildir. Erken dönem atalarımız için ensest ilişki tıpkı doğada bulduğu hayvan atıklarını “bu bir leştir, yememeliyim" demeyeceği kadar, iğrenç olma duygusu olmayan bir gerçekliktir.

Aksine o dönemlerde ensest ilişkiye muhatap olmamanız demek, sizlerin dışlanması demekti. Aynı aidiyetten sayılmamanızla, grubunuzun dışına düşüp, kendi kaderinizle baş başa kalmanız demektir. Bu bağlamda kendi cahilliğimizle erken dönem insanı için o dönem insanları sapıktılar demenin ön yargısını atalım lütfen.

Kendi totem soyunu sürdürmek, o ata totem soydan olmak; ensest, ilişkiyi zorunlu öngörüyordu. Böyle olmasa siz nasıl etnik ve bir arada kalışın seçilimiyle sosyal birlikti yapıyı kuracaktınız ki? O günün şartları, hem etnikliği öngörüyor; hem etnik birlikti olmanın ensest ilişkisini ön görüyordu.

Ensestlik totemi ayrıcalıklı bir hakka kavuşmanın, ayrıcalığı mükâfatı, vizesi gibidir. Ata soy akrabalığının ön şartı ve ön girişmesi iç cinsel ilişkinin onlara serbest değil zorunlu olmasıdır. Dış cinsel ilişkiler yasaktı. Eğer erken dönem tutumlarından birisine ahlaksızlık denecekse ki böyle bir zorunluluk yoktur; dıştan sağlanacak cinsellikler ahlaksızca olurdu. Ki bunu da ahlaksız olurla değil lanet olarak söyler.

Ensest ilişki bir ayıp olmanın, bir ahlaksızlık olmanın değil; ari soyun, etnik kültür soyun bir seçme ayıklama ilişkili, ilk yapılaşma kuramıdır. Bu bağlam içinde olası biyolojik gerilik kaygılarını ne biliyorlardı. Ne de bu bilmedikleri şey umurları bile değildi.

Ama iç ilişkilerin kendilik bir yansıma şeklide biyolojik seçilimleri olmaktaydı. Ama erken dönemin arı ırkı esas alan bir anlayışı da ortalıkta henüz yoktu. Bu yüzden iç cinsel ilişki, totemisti anlamalı bir mana ilişkisidir.

Nasıl açlığı ile açlığını sağlanması arasına, sosyal yapının bilincini düzen kılıcı olarak yerleştirmişse; cinselliği ile cinselliğin sağlanması arasına da yine sosyal bilinci olan totemi anlamalarını, düzen kılıcı yapmıştı. Tüm mesele buydu.

Cinselliği ile cinselliğin giderilmesi arasına sosyal bilinç olarak bugünün deyimiyle ensest ilişkiyi esas almıştı. Cinselliği ile cinselliğin giderilmesi arasına totemi anlamalardan içkin manalar yükledi. Cinsellikle sağlanması arasına sosyal düşüncesini, bunun sosyal törenli ritüelini düzenleme oluşla araya koymuştu.

Cinselliği ile cinselliğin sağlanması arasına konan bu sosyal elci ritüeller, cinselliği sağlamayı biraz gecikmeye, biraz aksamaya uğratmıştı.

Yani artık cinselliği sadece cinsellik olarak yapmıyordular. Bu nedenle cinselliğin küçük yaş uygulaması ya da küçük yaş uygulamasının potansiyelliği ve artık bir çeşit tüzellik oluşla vardı.

Bizlerin bir mantıksal kusuru da o dönemlerin bu gibi evlilik ya da aşk süreçlerine; bilimsel olgunluk ve buluğa eriklik olacakla bakma sapıklığımızdır. Totemi bir kişi; totemi yapısı içinde cinsel erikliği nedeniyle bir ilişkide bulunmuyordu.

Ya da erken dönem totem yapıları; teorik olarak kişileri buluğa ermedikleri için cinsel münasebette bulunmuyordular deme kurgusuyla devinemezdiler. Potansiyel olarak belekteki insanlar da, ölüm eşiğindeki insanlar da; cinsel dokunula bilirlik vizesine sahiptirler.

Önemli olan durumun potansiyel olurla bulunmasının, yasasıdır bu. Yılan sokmasına karşı bir panzehir sizin yanınızda olsun. Ama hayatınız boyunca panzehri hiç kullanmamış olun.

Bu ne demekti; siz potansiyel olacakla yılan sokmasından ölmeyeceksiniz demekti. Ya da siz yılan sokmasından mustarip olmayacaksınız demekti. Yani siz, panzehrin kurtaran totem düşüncesi altında oluşla sürekli idiniz.

Sürecek