Köyün kasabı hemen her gün hem de çok miktarda et yermiş. Bir gün rahatsızlanıp doktora gitmiş. Yapılan muayene ve testlerin sonucuna göre ‘gut’ olmuş yani gut (= damla) hastalığına yakalanmış.

Karşılaştığı tanıdıkları ile her zaman söyleşirmiş. Köyde espritüel (= nüktedan) kişiliğiyle tanınan birisi:

__ Merhaba! Ne var ne yok?

__ Merhaba! Gut olmuşum, hâlim harap!

__ Daha ne istersin? Gut, veri gut! (Good, very good!)

__ Ya, öyle değil, çok hastayım!

__ Yazık! Her gün sattığın etlerin neredeyse yarısını yersen olacağı budur!

Kasap:
__ Et satıyorum, elbet et yerim; ot yiyecek değilim ya!

Nüktedan:
__ Senin böyle konuşmana göre manavın ot yemesi gerekir. Peki, lağımcı ne yiyecek?

Kasap, hiç beklemediği böyle bir soru karşısında angut gibi apışıp kalmıştır kuşkusuz.
__ !!!

Esasen her şeyin azı karar, fazlası zarar değil midir?

03.04.2013