Kalbim Sensiz Tozlandı, Tozlarını Alır mısın Şulenar

• 31 Mart 2013 Pazar 18:58:20

hayrettin taylan

Şairzal:

Sana geldim, kendimden kalan tozlar vardı yüreğinde, dudağında.
Tozları alıp toz olucağım belki.Belki toz pembe olacak her şey.Kısmetin de kısmeti olup tozlu yollardan kalbine geleceğim.
-Sen de gönül evimizin tozlarını alırsın ıslak gerçekliğin beziyle.
Aynı şehrin tozları arasındaydı aramızın yolları.Yollar tozluysa sana gelmek tozlu, sende kalmak tozlu, yeter ki buzlu olmasın.Tozu almak kolay. Yeter ki hüznün tozları gözüne kaçmasın Şulenar
Aşk gözüne tozlar kaçmasın, iç gözünün de tozlarını almaya geldim.İnsanın en çok tozu içindedir. Dışındaki tozları el’ler, yeller, seller, güller, hüzünler, huzurlar alır.İçindeki tozu ancak seven bir yüreğin bezi alır.

Şulenar:
-Yanına gelmek yasaklanmış. Seni sevmeye ihtilal ya da ihmaller engel olmaz.Yanına gelmenin ustasıyım,yanın yanarken benimle, sensiz , yansız kalamazdım.
-Tozları iyi alırım, elimle değil dilimle, ruhumla, yakışımla,kadınsal ışıltımla alırım tozlarını.Sen buzullarını erit, sen uzaklarını başka yaralarla kirletme yeter.

Şairzal:
-
Hicranlarımı topladı hicret ettiğim huzur kentinde.Sen aşktan çok şeye kadir cinaslar sundun.Yüreğimin tenasüplerinde benzerlerimizi topladı gerçek.
-Benzetmelerin diliyle mecazlarım aktı sana.Tarifsizliğe tartı, tutkuya ölçüsüz sevmeler oldun.Toz kalmadı yüreğimde.Yaramın kabuklarını sildin, benliğimi toparladın.
Sana gelişim güller üstüne.Güleç vatanının bağrında susamazdım.
Çağrılarımın düellosunda susup kalamazdım.Suskun yarınlara sahil, susturulmuş anlara fünye olup seninle eriyen zamanın ta kendisi oluyordum.

-Yaşanmayacak korkular bağrında yaşlanmasın.Hiçbir şey tesadüf değildir.Yazılmış kaderin önünde engeller olmaz.Bazı sıkıntılar engel, ya da çaresizlik değildir.
-Kuşkuların keşke sözcüğünde susamaz gerçeğimiz.Hayıflanış çoktan bitti.Artık senin yüreğimin başkentisin.Ankara’nın yeni başkent olmuş hali gibisin.Benli, özel, sürekli büyüyen bir aşk kentimin baş başa kentisin.
Şulenar:
-Dilmek dilmek sözcüklerindeyim. Bağrımın ateşine işaretlerini sunuyor dilin, sözcüklerin.Artık cümlelerinde değil, senli her şeydeyim.
Şairim, seni özlüyorum.Yüreğimin götürdüğü bir sevdadayım.Hayat budur, bunun özetini.İnsan içindekilere özdeş, eşit, benzer dünya arıyor, işte dediğim ,işte kaldığım bir dünyasın.
-Pervâneyim gönül diline.Sarıyorum ruhunun her şeyini.Ruhsal buluşmalarımızı sarıyorum kaderimize.Keder yok artık.
Sen dilince benli yazılarda çağlayan, aşk kalemisin.Islandım sana. Uslanmış bir kelebeğin bir günlük ömrü gibi gün’eşine gelmiyorum.
Geleceğim kadar sende kalmaya geldim.
Şairzal:
-Kalp gözümde seni gören huzurun gözleri nemli.Bu kadar aşka kader bir güzelin var diye güzellik ağladı. Meğer güzel niyetlerin, güzelliğin son tanımıymışsın.

Yolum düşlerine düş’tü. Düşünmeden yorgunluğuma gerçeğin bir aşk çayı demledin.Yüreğinin süzgecinden geçirip içirdin bütün ömrüme.Şimdi zaman durgun, sen akışkan bu sevdaya.

Hayalim sığmıyor senli dünyaya.Büyüdükçe senli bir hayalin hamalı oluyor duygularım.

Sözlerim tozlanmaz, sözcüklerim buzlanmaz sen varken. Gündelikçi bayanın aldığı tozlar gibi değildi sevda tozların.Gün geçtikçe her an algılarımdasın.Toz yok sen hayalimken, sen halime künyeni eklemiş.Sen kadar sana yakın zamanın tozu alınmış sevdasıyım. Temiz bir gerçeğin mizanında izanınla gel izahatlarıma, gel mazeretsizce mahremlerim maharetine Şulenar